ลมระลอกหยอกล้อช่อน้ำฝน ซึ่งรินรวงร่วงหล่นบนพรมหญ้า ซึ้งลำนำทำนองของฟากฟ้า แทรกหยาดแสงสุริยาทาบธาริน เพลงแห่งความปราณีชีวิตโลก ดับเศร้าโศกสร้างสุขทั่วทุกถิ่น สำเนียงทุกถ้อยคำยังย้ำยิน บาดผืนดินกระทบฝนดลบันดาล ดับไฟคาวราคีแห่งชีวิต ห้วงจริตยากยุ่งซึ่งฟุ้งซ่าน ผนึกความสันโดษโชติญาณ บันทึกเปรียบประสบการณ์การไตร่ตรอง สร้างชีวิตด้วยชีวิตลิขิตฝน ผ่อนร้ายคลายสับสนลบหม่นหมอง คือวิถีพืชสัตว์คนบนครรลอง สำนึกของหยาดฝนบนลานดิน
เชษฐภัทร วิสัยจร 13 ก.ค. 2548 11:20 น. - ID 78497 
1597
1
0
13 กรกฎาคม 2548 16:52 น. - comment id 491212
ฝนหยาดจากฟ้าลงพื้นดิน หอมรวยรินกลิ่นไอละอองฝน ชื่นฉุ่มฉ่ำหยดน้ำเย็นให้จิตตน ฟ้าหลังฝนดูสดชื่นในผื่นนาค่ามี กลอนน่ารักมากจ๊ะ.........ชื่นชมการเขียนจ้าาา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
