๏ พิรุณพรมกล่อมหล้า................โลมดิน รินหลั่งหลากรดริน.......................แน่นฟ้า อสนีบาตฟาดจินต์........................หวาดหวั่น แปลบปลาบวาบอกข้า...................ดั่งให้ดับสูญ ฯ ๏ เคืองใครหรือแผ่นฟ้า...............อสนี จึงกู่บาตวจี..................................ก้องโพ้น เสียงสนั่นปฐพี.............................เลื่อนลั่น ฟาดหยั่งจากฟากโน้น..................สู่ห้วงดินแดน ฯ ๏ โศกหมองครองแผ่นฟ้า.............วสันต์ นัยเนตรนองทุกวัน.. ....................ค่ำเช้า ฤาเจ็บเกินจำนรรค์.......................บอกกล่าว จึงหลั่งพิรุณเศร้า...........................เพื่อล้างทุกข์ใจ ฯ ๏ อยากปลอบเธออย่าเศร้า.............โศกา เพียงช่วงวันเวลา...........................เพื่อพ้น มินานสุขนำพา...............................เกิดก่อ ทุกข์โศกเคยท่วมท้น......................จักร้างเลือนหาย ๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 22 ก.ค. 2548 14:38 น. - ID 78846 
789
14
0
22 กรกฎาคม 2548 15:01 น. - comment id 494670
ไม่มีใครปลอบไงคะคุณตา มาปลอบฟ้าได้ อิอิ แวะมาแซวค่ะ
22 กรกฎาคม 2548 15:03 น. - comment id 494671
หนูหิวข้าว ปลอบหนูบ้างสิคะ
22 กรกฎาคม 2548 15:43 น. - comment id 494685
เอ่ ส่งสัยจะไม่ได้ปลอบฟ้าล่ะมั้งคะ เอมว่าปลอบคน ตรงเส้นขอบฟ้ามากกว่าม้างคะ อิ อิ พิโรธโกรธเคืองเรื่องใดหรือแผ่นฟ้า เทฝนมากระหน่ำซ้ำย้ำคนนี้ ร้ำร้องป้องป่าวร้าวฤดี นองนธีมีสายฟ้าพาดหัวใจ คนดีจ๋าหันมาอย่าร้องไห้ เป็นเช่นไรใยเจ็บช้ำแลหวั่นไหว สะอื้นไห้คร่ำครวญด้วยเรื่องไร บอกฉันหน่อยได้ไหมคนดีให้พักพิง จะปลอบโยนโอนอ่อนอ้อนชีวัน น้ำตานั้นพลันร่วงหายคลายประวิง อกข้านี้มีให้เจ้าเคล้าแอบอิง เป็นทุกสิ่งจริงทุกอย่างไม่ร้างลาบอกไปสิคะว่า รักและห่วงใยมากมาย แค่นี้ ใครบางคนก็คงคลายอาการเศร้า ดำน้ำฝนหนีดีกว่า เดี๋ยวโดนพายุลูกเห็บแล้วทะเลจะแย่ คริ คริ
22 กรกฎาคม 2548 16:25 น. - comment id 494699
ปลอบฟ้าเลยหรือค่ะ แล้วฟ้าอยู่ตั้งไกล คุณจะปลอบไหวไหมเนี่ย อิอิ
22 กรกฎาคม 2548 16:44 น. - comment id 494707
:]
22 กรกฎาคม 2548 16:51 น. - comment id 494709
วันนี้วันหยุดอยู่บ้านที่ตจว.เลยแอบเข้ามาดูเพื่อนหน่อยนะ.....โห้....ยังมีคำปลอบส่งไปให้ใครหนอ...5 5 5 บินเดี่ยวฯ....คนที่โดนปลอบคงจะยิ้มแก้มปริไปแล้วแบบนี้...คิกๆๆๆ
22 กรกฎาคม 2548 17:58 น. - comment id 494720
ให้ฟ้าหลั่งน้ำตาบ้างก้ดี ความสวยงามและความสุขของคนเมืองล่างจักได้ยลและสัมผัสน้ำตาฟ้า...........
22 กรกฎาคม 2548 18:03 น. - comment id 494723
ปลอบฟ้าเลยหรือ กว้างน้า แล้วจาปลอบหมดมั้ยหละ ........นั้นหนะสิเนอะ
22 กรกฎาคม 2548 18:33 น. - comment id 494733
อสนีบาตฟาด..เกิดสงครามบนฟ้ามั๊งครับ..คุณบินเดี่ยว บินตามมาอ่านโคลงครับ ..
22 กรกฎาคม 2548 19:29 น. - comment id 494740
...คิดปลอบใจ เรียกขวัญ มาคืนฟ้า โศกใดเล่า บังตา ยามฟ้าเหงา ครืนครั่นหลั่ง ฝนไห้ มิบางเบา แท้เป็นฟ้า ที่เศร้า หรือเราเอง... + ชื่นชมในผลงานพี่ครับ +
22 กรกฎาคม 2548 20:02 น. - comment id 494745
งดงามตามความรู้สึกของคนช่างเหงา ฟ้าไร้ดาว ใจไร้รัก ความรู้สึกโดดเดี่ยว เมื่อต้องนั่งมองฝนตกคนเดียวเพียงลำพัง ขอบคุณสำหรับคำปลอบโยนแม้จะรู้ว่าคุณตั้งใจปลอบฟ้า
22 กรกฎาคม 2548 21:59 น. - comment id 494770
แต่งได้กินใจซาบซึ่งมากๆ คนไกลคงได้ยิน -----จบช่วงชม*--------ช่วงแซว---- ปอบฟ้า ผีฟ้าเอย หมู่เฮาเต้นรำ ผีฟ้าเอยหมู่เฮา เต้นรำ โย่ๆๆ จาก คนไกลผู้ไกลคน
22 กรกฎาคม 2548 22:02 น. - comment id 494771
เหนื่อยไหม.. กับการที่เป็นภาระเฝ้าดูแลใครสักคน เหนื่อยไหม .. กับการเอาใจใส่ที่มอบให้เสมอมา เหนื่อยไหม.. กับกำลังใจที่ต้องหาเอาเอง โดยที่ใครคนนั้น ไม่เคยมองเห็น เหนื่อยไหม.. กับสิ่งรอคอย ที่ริบหรี่ .. อาจเป็นคำถามที่ดูโง่ ๆ อาจเป็นคำถามที่ไม่ได้หวังคำตอบ อาจเป็นคำถาม ที่พอจะเข้าใจอยู่บ้าง แต่ทว่า .. อยากรู้อีกเช่นกัน .. ด้วยเพราะเหตุใด จึงไม่เคยปริปากบอกว่าเหนื่อย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
22 กรกฎาคม 2548 22:28 น. - comment id 494777
ก็จริงนะขอรับ.......อันความทุกข์นั้นแท้จริงก็มีความไม่เที่ยงเช่นกัน นั่นคือ สักเวลาหนึ่งมันก็จะสลายได้ หากแต่ว่า เราจะรอให้เป็นฤดูที่แตกต่าง หรือจะเริ่ม ณ เดี๋ยวนั้นนั่นแล........
23 กรกฎาคม 2548 00:03 น. - comment id 494789
หงิ ... อ่านแล้วงง ง้าน แวะมาชื่นชมแล้วกันนะคะ
23 กรกฎาคม 2548 06:44 น. - comment id 494814
สิงโตโห่เห่กลางสายฝน ทุกผุ้คนอมยิ้มอย่างสุขสันต์ ฟ้าจะรวนป่วนหล้าไม่ว่ากัน สิงโตพลันตุ้งแช่แซร่เสียงกลอง
23 กรกฎาคม 2548 11:51 น. - comment id 494859
@...คุณ(ยาย)เพียงพลิ้ว..ก็ปลอบไปตามเรื่องตามราวนั่นแหละครับผม @...คุณคิมฯ..โอ๋..มามะจะเจียวไข่ให้กิน..รอเดี๋ยวนะไปซื้อไข่ก่อนหมดตู้เย็นแล้วอะ @...น้องเอม..จะดำน้ำหนีไปไหน...ไม่มีหรอกพายุลูกเห็บนะ..มีแต่พายุอารมณ์อะ..ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกัน @...คุณผู้หญิงไร้เงา..แม้จะไกลแสนใกล ขอเพียงคำปลอบนี้ไปถึง ฟ้าคงได้ยินครับ @...คุณลักษณ์..เก็บค่าที่จอดครับ..หนึ่งแบน @...คุณแก้วนีดา..ก็หวังให้ยิ้มหละครับผม @...คุณ plaing_piu...เอ..คุ้นคุ้นนะชื่อนี้...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับผม @...คุณ น.นิรัตินัย..กว้างเพียงใดหาเกินใจที่อยากจะทำครับผม ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...คุณ Darkฯ...ไม่ใช่ครับ..ฟ้าบ่นนะแต่บ่นแรงไปหน่อยครับผม @...น้องหยก..ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักืายกันครับผม @...คุณ สาวพฤษภ..ปลอบใจคนใต้ผืนฟ้าเดียวกันก็ได้นะครับ @...ไอ๊ซ์..คนไกลได้ยินอยู่แล้วเพียงแต่จะฟังไม่ฟังเท่านั้น..อิอิ..เป็นผีฟ้าเหรอถึงเต้นผีฟ้านะ..ทางเหนือมีเต้นผีมดด้วยนะ..จะลองไหม??? @...คุณอัลฯ..ที่ไม่เหนื่อย..เพราะไม่ใช่ภาระแต่เป็น...หน้าที่..และความรัก...ที่พึงกระทำ.. @...คุณสุญญะกาส..ขอบคุณมากครับที่แวะมากทัทายกันครับผม @...คุณสาวดำ..ต้องงงแน่เพราะผมเขียนแบบดำน้ำอะ @...คุณอาภาภัส..มีแป๊ะยิ้มหรือยัง..ถ้าไม่มีจะหาให้นะ ขอบคุณทุกท่านและทุกตัวเลขที่แวะมาทักทายกันครับผม รักษาสุขภาพทุกท่านนะครับ FRIENDSHIP BEYOND FRONTIER
23 กรกฎาคม 2548 12:02 น. - comment id 494861
เมื่อฝนมาฟ้ากระหน่ำซ้ำเสียงฝน เช่นใจคนคนนี้ที่พลั้งเผลอ พายุอารมย์แปรปวนชวนน้ำตาเอ่อ เพียงเพราะเธอไม่ใยดี เมื่อฝนมาฟ้ากระหน่ำซ้ำเสียงฝน ทะเลวนปนเปื้อนน้ำตานี้ คร่ำครวญครวญคร่ำแรงไม่มี หลงเหลือเพื่อชีวิตนี้ได้ก้าวเดิน พายุฝนหล่นร่วงกลางทะเล ใจเลยเซกระทบหาดเช่นห่างเหิน คนบนฟ้าไม่มองหน้าทำหมางเมิน ปล่อยให้ทะเลเผชิญกับอารมณ์ ว่างเปล่าเศร้าสร้อยร้อยความเหงา เหลือเพียงเราเขาไม่มองฟ้องให้ตรม กับความรักเคยผ่านหวานเป็นขม ให้ชื่นชมว่าสวยงามได้อย่างไร - - - - - - ก็ ...... มาไงไม่รู้อ่ะค่ะ เพียงรู้สึกแค่อยากแต่งกลอนให้เปื้อนบ้านใครสักคนนะวันนี้หน่ะ...
23 กรกฎาคม 2548 12:24 น. - comment id 494871
อืมม....ลึกซึ้ง ลึกซึ้ง ท่านสหาย.. ท่านอยากปลอบฟ้า แต่เราอยากปลอบใครสักคนน่ะ...
23 กรกฎาคม 2548 12:47 น. - comment id 494889
@...น้องเอม...นั่นแน่..ไม่เปื้อนหรอก..แต่งได้ดีนะ(แต่งกลอน)..อิอิ..ลองฟังเพลงน้ำตาฟ้าสิ.. @...สหายมนต์กวี..ท่านอยากปลอบใครรึ...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
