อีเหมียวเอ๊ย....

พระจันทร์เศร้า


ไม่อยากเชื่อเลี้ยงกล่อมถนอมเจ้า
อุตส่าห์เฝ้าฟูมฟักอย่างรักใคร่
แล้ววันหนึ่งทะลึ่งกัดมันขัดใจ
เดือดร้อนให้ต้องฉีดยาน่าลงทัณฑ์
อีเหมียวน้อยหน้าตึกรักลึกซึ้ง
มันเผลอทึ้งหยอกกัดฟัดเอานั่น
อยากเลิกรักหักใจไปจากกัน
พอหุนหันเห็นสายตาพาอ่อนใจ
แววตาที่สบมาบอกว่ารัก
เล่นอาจหนักแต่รักสื่อตาซื่อใส
ได้ยินเสียงวิ่งมาหาเร็วไว
อาจเมินใครแต่หัวใจให้คนเดียว
เหมียวไม่มีเจตนาน่าแอบแฝง
ที่เล่นแรงเพราะสุขนั้นเลยมันเขี้ยว
ก็แค่แผลเฉียดชิดไปนิดเดียว
อย่าคลายเกลียวสัมพันธ์รักกันมา
มือที่ลูบโลมไล้ยามให้ข้าว
เสียงที่เรียกทุกเช้าเฝ้าคอยหา
ไม่พบกันเสาร์อาทิตย์คิดทุกครา
โปรดเถิดหนามายาใดเหมียวไม่มี....
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน