นอนฟังเสียงฝนตกพร่ำๆ ในสั่น หวั่นไหว เงียบเหงา คิดถึง ชีวิตที่ผ่านมา ฉันก็แค่เงา ของเขา แต่ผู้เดียว หรืออย่างไร ทุกถ้อยคำ รำพัน นั้นฝั่งจิต นี่ฉันฝัน หรือคิดไปเอง เช่นนั้นหรือ ที่ฉันเห็นและได้ฟัง แค่เธอละเมอ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอก็ลาจากทิ้งไป ไม่หลงเหลือแม้แต่เค้า ความเป็นเพื่อน สิ่งเหลือเชื่อคือความห่างเหินที่เข้ามาหา เดินจากไปไม่แม้แต่จะเหลียวมองมา ตลอดเวลาที่ผ่านไปไม่เหลืออยู่ในความทรงจำ เธอลืมฉันได้ อย่างแน่นสนิท ฉันเดินผ่านประชิด เธอไม่ทักถามหา นี่หรือคนที่ฉันเฝ้าคอยติดตามอยู่ทุกครา ไม่น่า ไม่น่าเลยฉัน สุดแสนเจ็บช้ำจริง ไม่เหลือแล้วความฝันที่ตั้งไว้ เธอทำลายจนหมดสิ้นและไม่ไยดี ฉันนั่งนิ่ง งงงันไม่อาจเอ่ยวจี และไม่มีคำข้อร้องอ้อนวอนเธอ
ไรไก่ 2 ส.ค. 2548 16:29 น. - ID 79271 
812
3
0
2 สิงหาคม 2548 16:58 น. - comment id 498736
ไม่เหลือแล้วหรือไรในวันเก่า กับรักเราเฝ้าจำถลำหา แต่เธอกลับลืมเลือนย้ำเตือนพา ทำให้เราต้องน้ำตาพาระทมเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
3 สิงหาคม 2548 08:12 น. - comment id 498907
แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายตอนเช้าครับ
3 สิงหาคม 2548 13:59 น. - comment id 499087
พยายาเข้าใจเขานิดก็ดีจ๊ะ.......ถึงอย่างไรก็เพื่อนกันนะ............มาเป้นแรงใจให้จ้าาาาาาาา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
