หน้าส่วนตัว
เด็กชายคนหนึ่ง
เดินทางข้ามผ่านกาลเวลา
ผ่านดินแดนแห่งทุ่งหญ้า
จึงพักหลับตาชั่วคราว
เสียงดนตรีแว่วหวิว
มาจากทิวเทือกเหน็บหนาว
ล่วงหล่นเป็นเม็ดพราว
ทุ่งหญ้าเศร้าดูขาวโพลน
เด็กหญิงคนหนึ่ง
ขลุกอยู่ในเมืองโพ้น
อบอุ่นด้วยปลอบโยน
หลายคนเฝ้าดูแล
เสียงดนตรีแหว่วหวาน
จากสถานร้านเริงแอร์
ผู้คนพล่านจอแจ
จะนั่งแช่อยู่ไย...
.....................................
เปียกปอนด้วยนอนเพลิน
ด้วยบังเอิญฝันไปไกล
ชื่นชมหลงงมงาย
กับคนในความใฝ่ฝัน
รวีลับฟ้า 14 ก.ย. 2548 15:35 น. - ID 81054 
1209
3
0
14 กันยายน 2548 15:49 น. - comment id 515214
นานแล้วที่ห่างหาย ต้องซ่อนกายคล้ายหลบหนี ด้วยฝันไม่เต็มปรี่ จึงลี้กายในเงาเมือง
15 กันยายน 2548 14:02 น. - comment id 515542
ตื่นมาพาสะดุ้ง ลุกผยุงร่างกายไว้ แล้วรีบกลับไปไว เพราะดวงใจเจ้ารอคอย พี่กลับมาแล้วเจ้า ทุกครั้งเฝ้าห่วงมิน้อย จึงขอคนรอคอย อย่าใจน้อยที่คอยนาน อิอิกลับมาหาแล้วจ้า อิอิ
16 กันยายน 2548 14:39 น. - comment id 516059
กลับมาไม่เห็นเงา จะหายเศร้าได้อย่างไร นี่หรือคือห่วงใย ปากพูดไปไม่เคยจริง... ... ดีใจจัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด