เดียวดาย

ยามแลงตะวันรอนแดงฉาน
แวกม่าน..ทิวไม้...ไพรสนธิ์
หมู่นกบินกลับรังยามมืดมน
ผู้คนเดินทางอย่างวุ่นวาย
เดินเลียบเทียบริมทุ่งกับใจเหงา
ชีวิตเราดูมิดมืดน่าใจหาย
ยืนมองสุดขอบฟ้าอย่างเดียวดาย
เสียดายใจรักซ้อนซ่อนรักลวง
สายลมพัดผ่านกายาช่างหนาวเหน็บ
เจ็บปวดกับความรักมักซ้ำทรวง
ภาพอดีตกรีดใจจนน้ำตาร่วง
หนักหน่วงเกินหัวใจจะไหวติง
ยืนคอยใครอย่างเดียวดายตรงปลายฟ้า
พร้อมน้ำตาไหลย้อยอย่างอ้อยอิ่ง
ฟ้าสีฟ้ามืดคล้ำตามความจริง
ใครหนอทิ้งให้เราหลงเฝ้าคอย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ไรไก่ 3 ต.ค. 2548 22:08 น. - ID 81879

596

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/81879 ที่มา: คิดถึงใครคนหนึ่ง , ไรไก่

comments powered by Disqus

ภาวิดา

4 ตุลาคม 2548 00:23 น. - comment id 522614

บรรยากาศดีจังค่ะ
แต่คิดเรื่องเศร้า
เลยเศร้าไปตามบรรยากาศเลยล่ะค่ะ  คุณไรไก่

เพียงพลิ้ว

4 ตุลาคม 2548 08:16 น. - comment id 522668

ครบกำหนดสัญญาใจใครว่าไว้
เพราะเหตุใดหยอกเราให้เหงาหงอย
ลืมคำมั่นฉันเก้อเฝ้าเหม่อลอย
ตาละห้อยคิดถึงล้นคนลืมเรา

จากวันนี้จะไม่รออีกต่อไป
จะตัดใจเลิกรำพึงคิดถึงเขา
จะไปเป็นตัวฉันเหมือนวันเก่า
สัญญาเศร้าลืมกันฉันเลิกคอย


เดียวดายด้วยกันสองคนก็ไม่เดียวดายนะคะ

พี่พุดไพร

4 ตุลาคม 2548 08:58 น. - comment id 522690


มาด้วยรักห่วงใจห่วงใย..มากค่ะ

ฝากเพลงนี้ฟังดังๆนะคะคนดี
ที่พี่พุดแสนรักค่ะ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2551.html

เดียวดาย พัณนิดา เศวตาสัย 

เดียว ดายอาดูร สิ้น สูญแล้วทุกทุกสิ่ง
เธอ มาทอดทิ้ง จากไปแสนไกลสุดไกล
จำ ใจจำทน หม่น หมองเพ้อร้องร่ำไห้
โอ้ ยอดดวงใจ แสน เศร้า โศก ตรม
จำ ใจจำฝืน กล้ำ กลืนชอกช้ำเหลือเอ่ย
เธอ ทำเมินเฉย ห่าง เหินทำเมินไม่มอง
ยาม ใดใจเหงา เฝ้า ดูนวลแสงจันทร์ส่อง
ใจ คอยร่ำร้อง เรียก หา แต่ เธอ
ทอดทิ้ง ทอดทิ้ง ฉัน ไป แสน ไกล
สุด อาลัย ในรัก หัก หาย
ปวดร้าว ปวดร้าว เหลือใจ หมอง ไหม้
หมด เยื่อ ใย มิหวน คืน มา
คอย คอยหา ตั้ง ตาคอยเธอคืนกลับ
เธอ ไปลาลับ จาก ฉันคืนวันผ่านไป
คอย เธอหวน กลับ มาเคียง ชิดใกล้
ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย
  
ทอดทิ้ง ทอดทิ้ง ฉัน ไป แสน ไกล
สุด อาลัย ในรัก หัก หาย
ปวดร้าว ปวดร้าว เหลือ ใจ หมอง ไหม้
หมด เยื่อใย มิหวน คืน มา
คอย คอยหา ตั้ง ตาคอยเธอคืนกลับ
เธอ ไปลาลับ จาก ฉันคืนวันผ่านไป
คอย เธอหวน กลับ มาเคียง ชิดใกล้
ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย
ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย...

คนดื้อ

4 ตุลาคม 2548 09:01 น. - comment id 522694

เวลาที่รู้สึกเช่นนี้ เจ็บปวดเกินจะทนนะคะ
พอผ่านไปก็แอบขำนิดหน่อย เป็นไปได้เพียงนี้เชียวหรือเรา

คนเมืองลิง

4 ตุลาคม 2548 10:38 น. - comment id 522717

เพียงเดียวดายในวันนี้ที่ว่างเปล่า
ไร้เงาเขาคนเคียงข้างมาห่างหาย
เฝ้าแต่รอคอยเธอมาไม่เว้นวาย
แม้เดียวดายก็จะขอรอต่อไป

ผู้หญิงไร้เงา

4 ตุลาคม 2548 12:15 น. - comment id 522732

ยืนคอยใครอย่างเดียวดายตรงปลายฟ้า
แถมน้ำตารินหลั่งมาพาเศร้าหมอง
คิดถึงเธอคิดไกลที่ใฝ่ปอง
ปล่อยให้ร้องเพลงรอทดท้อใจ

มานั่งใกล้ ๆ จะได้ไม่เดียวดาย  แถมผลไม้อีกหลายอย่างแก้หิว  ดีไหมค่ะ  อิอิ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

4 ตุลาคม 2548 13:03 น. - comment id 522757
```
ตัดพ้อใครเอ่ย...น้ำลดบ้างหรือยังครับ..
```

ชลกานต์

4 ตุลาคม 2548 13:26 น. - comment id 522770

  ใครกันช่างใจร้ายทิ่งพี่ไรไก่คนดีให้หลงคอยได้หนอ

สลักเสลา

4 ตุลาคม 2548 16:34 น. - comment id 522843

ในวันนี้ที่เดียวดาย
หมุนรอบกายเหลียวมองหา
อยากเห็นเธอในสายตา
หวังพบหน้าสักนาที

ขอแค่นี้ก็พอค่ะ.........

ใคร

4 ตุลาคม 2548 16:54 น. - comment id 522847
```
_าว
```

idaho

4 ตุลาคม 2548 17:54 น. - comment id 522871

เหมาเอาว่าคิดถึงเค้าละกันน้า  ตัวเอง

-=-=-= -=-=-= -=-=-= -=-=-= 

เศษแก้วรานร้าวหล่นเกลื่อน
ย้ำเตือนเรื่องราวหวั่นไหว
หยาดน้ำตายังรดใจ
ทั้งกายยังคงทรมาน
ดูเถิดเพราะรักมิท้อ
ยืนต่อสู้ทนกล้าหาญ
แม้แรงอ่อนล้าพล่าผลาญ
วิญาณยืนหยัดสัญญา
 
-=-=-= -=-=-= -=-=-= -=-=-=