หยิบจดหมายฉบับเก่าเอามาอ่าน ทรมานหัวใจเมื่อได้เห็น ด้วยลายมือเพิ่งเรียนเขียนไม่เป็น ลวดลายเส้นบรรยายพอได้ความ จำได้ไหมมะม่วงที่เราปลูก มันออกลูกมากมายหลายคนถาม ใครพรวนดินใส่ปุ๋ยคอกจนงอกงาม พยายามตอบมิหวั่นกลั้นน้ำตา พ่อของผมเอากิ่งพันธ์นั้นมาฝาก มีไม่มากพ่อดั้นด้นเที่ยวค้นหา ไว้ให้ผมแทนคำมั่นคำสัญญา จะกลับมาเมื่ออกผลรอคนกิน ก็ผ่านมาเกือบปีไม่มีพ่อ ผมเฝ้ารอด้วยหวังยังถวิล หมั่นรดน้ำคืนชุ่มชื่นให้ผืนดิน จนลูกมันร่วงสิ้นกินไม่ทัน ผมนั่งมองรถสองแถวเข้าหมู่บ้าน พอมันผ่านมองจนลับไม่กลับหัน ผมร้องไห้ฟูมฟายตั้งหลายวัน พวกเพื่อนมันก็ล้อพ่อไม่มา นี่ก็ใกล้วันพ่อผมรออยู่ ก็ไม่รู้แต่ก็ยังหวังไว้ว่า ในปีนี้วันพ่อขอเวลา เพียงกลับมาเก็บที่ปลูกให้ลูกกิน
ketana 4 พ.ย. 2548 00:01 น. - ID 83111 
1897
0
0
4 พฤศจิกายน 2548 08:15 น. - comment id 534878
อ่านแล้วคิดถึงพ่อเลยอะคะ
4 พฤศจิกายน 2548 08:39 น. - comment id 534899
เสาร์นี่แร่ะ จะไปหาพ่อ
4 พฤศจิกายน 2548 12:47 น. - comment id 534961
ในฐานะลูกคนหนึ่ง อ่านแล้วอยากบอกสองคำว่า รักพ่อนะ และรู้เสมอว่าพ่อก็รอพบลูกเช่นกัน รักพ่อ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
