สุนทรีย์รัตติกาล...ข้าขานขับ ทอแสงวับประดับจันทร์ให้ผ่องศรี อยู่เบื้องหลังหวังเดือนเพ็ญเด่นราตรี แม้ไม่มีผู้ใดปองมองตะวัน
7 พฤศจิกายน 2548 16:14 น. - comment id 528796
มองตะวันจันทร์เพ็ญที่เด่นฟ้า แม้นไม่มีแต่อุรายังพบเห็น ยิ่งกว่านั้นยามเศร้าเฝ้ารำเค็ญ แอบขอจันทร์โดดเด่นให้เห็นทีน่ารักมาก ๆ เลยค่ะ

7 พฤศจิกายน 2548 15:05 น. - comment id 529094
ประมาณว่า ไปต่างจังหวัดกลับมา
ก็เจอสภาพคอมฯที่ไม่อาจฝืน
เจองานที่เหนื่อยจนไม่อยากเข้าร้านเน็ต
แล้วก็เรื่องอะไรอีกมากมาย
แต่ที่แน่นอนที่สุดก็คงเป็นเพราะตัวเองมากกว่า
ที่เกิดอารมณ์แต่งไม่ออกขึ้นมา ^^\'
คุณอัลมิตรา...
ขอบคุณค่ะ ที่ยังคงมาเยี่ยมเยียนเช่นเคย
ท่ามกลางความเหงาที่เข้าล้อม
เพียงเพ็ญย้อมแสงนวลชวนใจฝัน
ก็เกิดสุข ทุกข์คลาย มลายพลัน
ด้วยว่าจันทร์รับรู้ข้าอยู่เคียง
^^ สุขในความเศร้า เหงาในความฝัน
คุณแสงไร้เงา...
ขอบคุณค่ะ ^^ สำหรับคำทักทาย
ว่าแต่ว่า วันก่อนเรารู้สึกว่ามีเงาถามหาแสงอยู่นะคะ ^^

7 พฤศจิกายน 2548 17:58 น. - comment id 531161
ทำไมแต่งสั้นจังครับน่าจะต่ออีกหน่อยน่านะลองดู

6 พฤศจิกายน 2548 22:09 น. - comment id 533694
ราตรีที่โดดเดี่ยวเราเปลี่ยวจิต ไร้มิ่งมิตรเคียงข้างเหมือนห่างขวัญ ยามเดือนเด่นเร้นเงาเรารำพัน ยิ่งโศกศัลย์ทวีคูณอาดูรเอย

7 พฤศจิกายน 2548 01:56 น. - comment id 533730
แวะมาทักทายค่ะ
