..๏ ดั่งเธอนั้นยังอยู่เคียงคู่ใกล้ แท้จริงตัวห่างไกลเกินไขว่หา คล้ายเธอยังยึดมั่นคำสัญญา ครั้นเวลาเปลี่ยนไปไยปรวนแปร ฤๅเธอเป็นเพียงลมพลิ้วพรมผ่าน เฉกตำนานผกผันตามกระแส รอยรักร้าวลึกหยั่งฝังดวงแด จนมากแผลยับเยินเกินบอกใคร มิตรภาพตราบสิ้นดินและฟ้า คงคุณค่านิยามคำขานไข ต่างกับเธอมิตรภาพตราบสิ้นใจ เพราะเหตุใดจึงเสมือนเบือนกระทำ ฤๅจะเป็นแค่เหมือนแล้วเลือนหาย แสนเสียดายหัวใจที่ใฝ่ถลำ คนเคยรักกลับกลายคล้ายกลืนคำ นัยเธอพร่ำทั้งหมดปดทั้งเพ ๚ะ๛
อัลมิตรา 7 พ.ย. 2548 15:39 น. - ID 83203 
1146
12
0
7 พฤศจิกายน 2548 16:35 น. - comment id 528760
ใครน้า ทำกับพี่อิมเราได้เฮื่อ ในสันดานมนุษย์ ย่อมมีความเปลี่ยนแปลงในในทางที่เลวร้ายเสมอไช่มั้ยคะ อย่าไปสนใจมันเลยเนอะพี่อิมเนอะ เราคงความเป็นแง่บวกไว้ให้ดีที่สุดพอ
สู้ๆนะคะ
7 พฤศจิกายน 2548 16:16 น. - comment id 528798
12 พ.ย.48 คิดว่าคงจะได้ไปเที่ยวเขาพระวิหาร นะครับ
8 พฤศจิกายน 2548 08:47 น. - comment id 528925
8 พฤศจิกายน 2548 09:16 น. - comment id 528936
8 พฤศจิกายน 2548 09:47 น. - comment id 528945
จากดวงดาวข้ามฟ้ามาครึ่งรัก จนประจักษ์ความจริงทุกสิ่งแจ้ง คนและคนมีใครไม่เปลี่ยนแปลง ใจและใจพลิกแพลงเติมแต่งใจ จากคนเคยใกล้ชิดเป็นมิตรแท้ ยังเปลี่ยนแปรทวงถามความสงสัย บนทางเดินเปลี่ยวร้างของบางใคร ความห่วงใยทิ้งลงตรงข้างทาง ฤๅรอยรักแตกแล้วดังแก้วร้าว หล่นร่วงกราวแหลกสลายไม่อาจสร้าง ไม่อาจหล่อหลอมฝันอีนซีดจาง ให้สดใสเหมือนอย่างเคยสร้างมา (มีต่อ)
8 พฤศจิกายน 2548 10:36 น. - comment id 528950
คงแค่เหมือนความฝันในวันนี้ มิอาจมีใครภักดิ์เพื่อรักษา จบสิ้นลงพร้อมแสงแห่งทิวา จมดิ่งห้วงน้ำตาแห่งราตรี คงแค่เหมือนมองดูอยู่ใกล้ใกล้ แต่เหมือนไกลคืนวันหันห่างหนี คงเหมือนใกล้เพียงแค่องคุลี แต่เหมือนไกลเกินมีทางคว้าครอง ห่างกันเพียงสองใจห่างในหน ของบางคนบางใครในคราวหมอง ขอแค่ยื่นมือจับประคับประคอง ยังเมินแม้จะหันมองหรือน้องเอย
8 พฤศจิกายน 2548 12:33 น. - comment id 528969
คุณนัทนิตย์ .. ขอบคุณค่ะ สำหรับโอวัลติน คุณสีน้ำฟ้า .. ขอบคุณค่ะ สำหรับดอกไม้งาม คุณร้อยแปดพันเก้า .. ขอยิ้มเป็นของแถมได้ไหมคะ :) คุณน้ำแข็งใส .. ขอบคุณค่ะ คุณม้าลาย .. ของอนข้ามเดือน ดีมั๊ย
9 พฤศจิกายน 2548 08:22 น. - comment id 529717
สวัสดีค่ะ คุณพนาพร .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 20:58 น. - comment id 530136
ประสบการณ์จริงหรือเปล่าคับเนี่ย แต่งได้เนียนยังกับเจอมาเองงั้นแหละ สวยคับสวยมาก ชอบครับ
7 พฤศจิกายน 2548 21:10 น. - comment id 530209
ค่ะ.. แ ค่ เ ห มื อ น ... แต่บางครั้ง เ ห มื อ น จ ริ ง มากไปนิด... ทำให้เกิดคำถามหลาย ๆ คำถามตามมาค่ะ...
7 พฤศจิกายน 2548 21:50 น. - comment id 530230
กลอนไพเราะมาเลยค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
7 พฤศจิกายน 2548 22:01 น. - comment id 530238
ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงเสมอ หาได้คงมั่นไม่ แปรเปลี่ยนตามกระแสโลกฉะนี้ หากจิตที่ฝึกดีแล้วย่อมจะเปลี่ยนแปลงกระแสได้บ้าง ก็ต้องแล้วคนๆนั้นจ๊ะ แม้แต่ตัวเราเองยังเปลี่ยนได้ นับประสาอะไรกับคนอื่นเน๊อะ.
แก้วประเสริฐ.
7 พฤศจิกายน 2548 22:11 น. - comment id 530247
คุณกันเอง .. หวังว่าเป็นเช่นนั้นค่ะ รู้สึกยินดีที่คุณกันเองมาเชื้อเชิญด้วยตนเอง มีคนหนึ่งเคยเขียนคอมเมนท์ในกระทู้หัวใจอนาถาว่า \" ..อากาศฃมุกฃมัว ฟ้าก็ครึ้ม คนก็เศร้า นั่งกอดเข่าเอาไม้เขี่ยดิน เหมือนเพลงเขาว่าเลย ไม่เอาน่าอัลมิตรา เดี๋ยวพาไปเที่ยว...\" คุณกันเองต้องพาเขาวอร์มร่างกายด้วยนะคะ ขี้เกียจดันหลังให้ขึ้นเขาพระวิหาร .. ๕๕๕ คุณsodasasa .. ความเปลี่ยนแปลงเกิดจากความไม่มั่นคง บางที เราไม่อาจนึกฝันมาก่อนว่า จะเป็นเช่นนั้น คุณแมงกุ๊ดจี่ .. เช่นกันค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คุณทานทองคำ .....คาดไม่ถึง..คิดไม่ได้...ค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณค่ะ คุณปักษาวายุ .. ไร้จินตนาการมาถ่ายทอด มีแต่หัวใจมืดบอดเพ้อร่ำไห้ คุณผู้หญิงช่างฝัน .. ได้แค่เหมือน ทว่าความจริงไม่เป็นเช่นนั้นค่ะ คุณImagine .. ขอบคุณค่ะ เช่นกัน อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะ คุณแก้วประเสริฐ .. เชื่อมั๊ย ว่ามีบางอย่างไม่เคยแปรเปลี่ยน.. ไม่ว่าโลกจะลื่นไหลไปตามกระแสใด สิ่งนั้น คือสิ่งที่มีค่า.. และไม่ใช่เป็นแค่เหมือน หัวใจที่งดงามของบางใคร ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
7 พฤศจิกายน 2548 22:21 น. - comment id 530262
7 พฤศจิกายน 2548 22:44 น. - comment id 530710
8 พฤศจิกายน 2548 20:40 น. - comment id 531004
หน้าส่วนตัว
กรวดเม็ดเล็ก ๆ รวมกันเป็นภูเขาสูงใหญ่
ก้าวเดินก้าวเล็ก ๆ เป็นระยะทางได้หลายกิโล
การกระทำเล็ก ๆ ด้วยความรักความกรุณา
สร้างโลกให้สดใส สดสวยด้วยรอยยิ้ม
คำพูดเล็ก ๆ สามารถบรรเทาปัญหาที่แสนจะยากเย็น
อ้อมกอดเล็ก ๆ เช็ดน้ำตาให้เหือดแห้ง
เทียนไขเล็ก ๆ ส่องแสงนำทางในความมืดมิด
ความจดจำสิ่งเล็ก ๆ คงอยู่นานหลายปี
ถ้าเราได้คิดสักนิดถึงสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้แล้วหละก็
ความอบอุ่นเมื่อคิดถึงเธอก็ผุดขึ้นในใจ
มันเป็นความสุขใจอันสุดแสนจะบรรยาย
.. เสมอและตลอดไป ..
+-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
8 พฤศจิกายน 2548 20:40 น. - comment id 531005
สวัสดีค่ะ คุณอัลมิตรา ไม่ได้มาเสียนาน หวังวาคุณคงสบายดี ... บทกลอนเศร้าเหลือเกิน อ่านแล้วพลอยเศร้าไปด้วย ยังไงก็ขอให้เข้มแข็งนะคะ ไม่ว่ากำลังเผชิญกับอะไรอยู่ก็ตาม คิดถึงค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 17:19 น. - comment id 531132
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯรักษาสุขภาพด้วยค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 17:42 น. - comment id 531147
เมื่อเราเกิดมาในโลกสมมติ จงทำใจเสียเถิดว่าไม่มีสิ่งใดจะเป็นจริงได้ เพียงแค่เหมือนเท่านั้นแหละขอรับ
7 พฤศจิกายน 2548 17:42 น. - comment id 531149
ไพเราะดีค่ะ
9 พฤศจิกายน 2548 14:37 น. - comment id 531397
มิตรภาพแห่งหัวใจ
8 พฤศจิกายน 2548 21:47 น. - comment id 531532
คุณเมกกะ .. อัลมิตรามิได้หวังอะไรมากมายจากสิ่งที่ยิ่งใหญ่ หากแต่ว่า สิ่งเล็ก ๆที่คุณเมกกะกล่าวถึงสามารถนำความสุขมาให้ อัลมิตราก็ปรารถนาสิ่งเล็กๆเหล่านั้นค่ะ คุณCompletely .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้ามีค่าใด หากหัวใจของอัลมิตราเศร้าไม่เป็น ขอบคุณค่ะ ที่เป็นห่วง .. :)
8 พฤศจิกายน 2548 22:51 น. - comment id 531565
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ในวันนี้ได้แวะเข้ามาชื่นชมในผลงานกลอน อักษรและภาษาสวยงามดีครับ
9 พฤศจิกายน 2548 22:00 น. - comment id 534125
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ชอบมั๊ย คำนั้น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
