ใบไม้แห้งสีน้ำตาล .. เจ้าเคยเขียวชะอุ่มเบิกบานสดใส บัดนี้จำต้องร่วงโรยราไป แม้ยังมีเยื่อใยไมตรี .. ลาก่อนกิ่งก้าน .. ทำได้เพียงโบกมือให้จากลานกว้างนี้ คงเห็นกันอีกแค่เพียงเสี้ยวนาที ลาก่อนจากวันนี้ .. ลาไกล .. อย่าเศร้านักเลย .. ลืมความคุ้นเคย .. คุ้นใจ .. ลืมความทรงจำเคยสดใส ลืมหมดสิ้นจากหัวใจ .. ลืมกัน .. ธรรมชาติ .. เรามิอาจจะฝืนเปลี่ยนผัน ทุกชีวิตย่อมมีวิถีทางแห่งมัน สุดท้าย .. ต้องจากกัน .. เรื่องธรรมดา
keekie 28 พ.ย. 2548 11:50 น. - ID 83812 
2147
7
0
28 พฤศจิกายน 2548 13:15 น. - comment id 542076
ใบไม้แห้งสีน้ำตาล บอกเล่าความร้าวรานของตัวฉัน หยิบใบขึ้นมา โยนไปบนฟ้า บนตะวัน แต่แรงใจ .. แรงไฟ .. แรงฝัน .. หมดลงตั้งแต่ใบนั้น .. โรยลา ใบไม้แห้งสีน้ำตาล เหลือเพียงเงาของความอ่อนหวาน ในวันล้า ปลิวไหวตามสายลม ที่หอบพัดความขื่นขม ผ่านเข้ามา ถมทับอยู่บนพื้นดินอย่างไร้ค่า และล่วงลงจากกิ่งช้า ๆ พร้อมหยดน้ำตาของใครบางคน ใบไม้แห้งสีน้ำตาล มีเรื่องราวของวันวานที่สับสน อีกนานแค่ไหน กว่าหัวใจจะมีใครสักคน หยิบใบขึ้นมาอย่างมีเหตุผล และพาฉันผ่านพ้นความหม่นใจ ใบไม้แห้งสีน้ำตาล จะมีใครต้องการกันอีกไหม รอคอยอยู่ตรงนี้ บนพื้นดินที่อ้างว้างห่างไกล ทับถมลงบนหยดน้ำตาใส จนกว่าลมหายใจสุดท้ายจะสิ้นสุดลง ------ พี่กี้หวัดดีค่ะ กลอนเศร้าจัง ขอแจมด้วยคนน๊า
28 พฤศจิกายน 2548 13:48 น. - comment id 542079
ง่า .. เจ๊กาก้า .. ทามมายเขียนเศร้าจัง .................
28 พฤศจิกายน 2548 14:22 น. - comment id 542082
ใบไม้แห้งสีน้ำตาล.. ร่วงร่อนผ่านวารวันอันอ่อนล้า ทอดใบทับกับหลายร้อยพันใบที่ได้ร่วงลงมา ซบแทบอกพสุธา ทิ้งกิ่งก้านให้ด้านชาอย่างเปล่าดาย
ใบไม้แห้งสีน้ำตาล.. คำทัดทานคงเปล่าค่าปราศความหมาย เพราะธรรมดาเป็นเช่นนี้ปรากฏมีอยู่มากมาย แต่ให้ลืมความดีงามของเจ้าง่ายง่าย คงพอมีคนทำได้แต่คงไม่ใช่ใครคนนี้ กลอนศร้าวมากครับ มาแต่งรับไม่รู้เข้ากันได้ป่ะนะ ยังไงก็มาเชียร์พี่แหล่ะค้าบ ปล. ดีครับจีนี่3 เคยสัมผัสงานของคุณในบ้านกลอน...ฝัน งดงามมากครับ
28 พฤศจิกายน 2548 14:35 น. - comment id 542086
จากกันไม่ธรรมดาม่ายได้เหรอ.....
28 พฤศจิกายน 2548 14:47 น. - comment id 542097
พบเพื่อจาก... คิดแล้วใจหายค่ะ
28 พฤศจิกายน 2548 15:28 น. - comment id 542116
อ่านงานคุณ..... แล้วแว่วเสียงร่ำไห้ของน้ำตา..... คุณเขียนดีจัง....
28 พฤศจิกายน 2548 17:00 น. - comment id 542139
สัจธรรมจริงๆนะเนี่ย
28 พฤศจิกายน 2548 17:23 น. - comment id 542143
แบบว่าปรัชญา..มาก มาก เลย เนาะ
28 พฤศจิกายน 2548 18:05 น. - comment id 542178
ชอบจัง บทนี้..
28 พฤศจิกายน 2548 19:26 น. - comment id 542269
หน้าส่วนตัว
ทุกสรรพสิ่ง ล้วนตกอยู่ใน
ไตรลักษณ์เสมอกันหมด การ
มอง การเห็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลง
ในโลกนี้ ถ้าเราย้อนกลับมาเปรียบ
กับตัวเองเมื่อไหร่ การเข้าใจโลก ก็จะเกิดขึ้น
เยี่ยมมากครับน้องกี๊
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
28 พฤศจิกายน 2548 20:42 น. - comment id 542302
ใบไม้มักเปลี่ยนสียามที่มีลมหนาวเข้ามาเยือน เปรียบเสมือนวังวนแห่งชีวิตที่ปลิดแปรผันไปตาม แห่งกาลเวลาเหลือไว้แต่ดีชั่วนำพาสู่ปรภพครับ
แก้วประเสริฐ.
28 พฤศจิกายน 2548 21:36 น. - comment id 542324
เศร้าจัง ไม่อยากเป็นใบไม้ อยากเป็นคุณยายวรนารถ อิอิ
29 พฤศจิกายน 2548 00:35 น. - comment id 542359
ปล. ดีครับจีนี่3 เคยสัมผัสงานของคุณในบ้านกลอน...ฝัน งดงามมากครับ nig... 28 พ.ย. 48 - 14:22 IP 71.80.139.5 -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- สวัดสีค่ะ คุณnig ... เอ่อ .. ชื่อจีนี่ค่ะ ไม่ใช่ จีนี่3 ที่เห็นว่เป็นเลข 3 มันเป็นอย่างนี้ค่ะ Genie = Geni3 เอาตัวอี มากลับ (สมองกลับ .. แหะๆ) แค่นั้นเองค่ะ .. ละก็ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำชม ^_____^ จริงๆ แล้วรูปภาพช่วยไว้เยอะเลยค่ะ ฝีมือยังต้อง พัฒนาอีกนาน . . . . . ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
29 พฤศจิกายน 2548 00:53 น. - comment id 542367
...... ใบไม้แห้งเหี่ยว พาลให้ใจคนห่อเหี่ยว เฮ้อ
29 พฤศจิกายน 2548 11:22 น. - comment id 542458
อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ......
29 พฤศจิกายน 2548 13:52 น. - comment id 542532
คุณ G e n i 3 .. หวัดดีน้องแอม .. กลอนเศร้า .. คนสุขจ้า .. ขอบคุณกลอนเพราะๆ ที่เอามาแจมน้ะ .. ถ้าออนเอ็มเจอกันจะแฉเจ้าเบญให้ฟังนะ .. อิอิ .. คุณผู้หญิงฉี่ม่วง .. ก้อมันมีความสุขงัย .. เลยเขียนกลอนเศร้า .. หมูงง หรอ .. คุณ nig... ขอบคุณจ้ะ เชียร์ลีดเดอร์เก่าหรือคะ .. ขยันเชียร์จังเลย .. คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ไม่ธรรมดา - พิเศษ - มันแยะไป กินมะหมดหรอก .. แค่จากกันธรรมดาก็พอแล้ว .. เต็มที่ .. เยอะไปรับมะไหวจ้า .. คุณเพียงพลิ้ว .. ทำใจหายไปไหน? .. ใครเก็บไปล่ะยุ่งเชียว .. คุณผู้หญิงช่างฝัน .. ตอนเขียนน่ะ .. คนเขียนหัวเราะตะหากคะ .... ขอบคุณสำหรับคำชม .. คุณปักษาวายุ .. อื้อ .. สัจธรรมค้ำจุนโลก ..
คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. แบบว่า .. ใช้จิตวิทยาช่วยอ่ะค่ะ ..
29 พฤศจิกายน 2548 13:54 น. - comment id 542534
มาอ่านอีกที .. ตกหล่นคนสำมะคัญได้ไงเนี่ย .. เป็นน้องวรนารถก็พอค่ะ .. คุณร้อยฝัน .. อย่าถึงยายเล้ยยย .. ยังเอ๊าะๆ กานอยู่ .. ชอบดูละครล่ะจิ .. ขอบคุณนะคะ ..
29 พฤศจิกายน 2548 14:15 น. - comment id 542546
นี่แหละความจริงของโลกเรา มีเกิดแก่เจ็ยตายเป็นของธรรมดา แล้วคนเรายามอยู่ให้อะไรบางหนา ยามเจ้าจากลาคนอยู่หลังจะยังได้จำ คิดถึงจ้าาาาาาาาkeekie
30 พฤศจิกายน 2548 10:31 น. - comment id 542781
ใบไม้โรยล่วงแรงลม ลอยลงซบซม ดินซึมซับน้ำกร่ำไอ หมอกม่านครอบคลุมกลุ่มใบ นิ่งหยุดกวัดไกว เหมือนไม้ใกล้ม้วยด้วยลม วันคืนเคยชื่นเคยชม เคยดอมเคยดม กลับต้องอำลาอาลัย ไม่คิดถึงบ้างอย่างไร หากยังเดียวดาย หวนมาให้ปรับรับขวัญ....
1 ธันวาคม 2548 00:18 น. - comment id 542981
อื่มมมม ... เจ๊แอบกัดนะ ..เจอ 2 จุดเลย .. เดี๊ยวเราแฉมั่ง .. .................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
