๑ เคยฝันวันหนึ่งโน้มดึงฟ้า
ต้องตาอาลัยฝ่าไปถึง
เพียรย้ำสำนึกนัยลึกซึ้ง
ครั้งหนึ่งตรึงตราสุขารมณ์
๑ ก่อนสายชีวิตพลันปลิดร่วง
ขอทวงห่วงเพาะงามเหมาะสม
โลกีย์มีมาเพียงปรารมภ์
ชื่นชมสมเล่ห์เวลาลับ
๑ หมายใจใคร่ปะแสนสนิท
หมายนิดผิดน้องค่อยป้องปรับ
หมายเล่นเอ็นดูใครรู้รับ
หมายสับปลับร้ายมิใช่คน
๑ คือใจให้แก้วแล้วตลอด
คือไฟไยมอดบอดสถล
คือฟ้ากล้ากวักรักแห่งตน
คือคนผจงหางหงส์งาม
๑ หนทางห่างไม่ใช่อุปสรรค
กาลจักรฤาไฉนใครมองข้าม
โศลกแน่นฤดีมิต่อความ
มีคำถามยามใดนัยน์ตาคลอ
๑ ร้อนแรกแตกภายในหายรุ่ม
จิตกุมสติปัญญาก่อ
ชีวิตต่างทางใดใครรอ
สานต่อรักพอดีสีฟ้า
๑๑๑๑๑
กลอนเจ็ดสุภาพ...
7 กุมภาพันธ์ 2549 15:00 น. - comment id 558963
หงส์งามที่ไหนน้อ อิอิ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

7 กุมภาพันธ์ 2549 15:01 น. - comment id 558964
.... เดี๋ยวค่อยมาโม้ต่อน๊า...

7 กุมภาพันธ์ 2549 16:07 น. - comment id 558987
เพราะมาเลยขอรับ

16 เมษายน 2549 01:42 น. - comment id 571783
1........ ไปดูที่วิหารวัดที่บ้านสิ...สงสัยว่าที่บ้านคนช่างถามจะมีไหม.

29 เมษายน 2549 09:55 น. - comment id 574344
2.........

29 เมษายน 2549 09:56 น. - comment id 574345
3......... ขอบคุณครับ.....

6 พฤษภาคม 2549 11:23 น. - comment id 575200
วัดที่บ้านไม่มีวิหารเจ้าค่ะ อิอิ หรือว่าไม่เคยดูหว่า อิอิ เดี๋ยวกลับไปดูจะมาบอกน้า

19 พฤศจิกายน 2549 14:31 น. - comment id 628434
7.... มัวหลงพลิ้วดงดินต่ำ เล่นคำตำใจใครเล่า หยิกเล็บเจ็บเนื้อมิเบา ตัวเจ้าของคำช้ำเอง
