หน้าส่วนตัว
๑ ฟ้าฝั่งมืดยังมีดาวคลี่กระจ่าง
เก็จมณีน้ำค้างพร่างปลายหญ้า
ใดผ่านร้าวรานหอมออมน้ำตา
ปรารถนาอะไรใจเจ็บงำ
๑ คือหมองหม่นครองตนไยทนนัก
หากจำหลักอำไพใจชื่นฉ่ำ
จมทุกข์สุขอะไรเที่ยงนัยคำ
ยิ่งเก็บเจ็บซ้ำซ้ำถลำยืดเยื้อ
๑ สรรพสิ่งดำเนินใช่เกินเปลี่ยน
มืดในเที่ยนให้แสงเร่าเเรงเรื่อ
ศรัทธาตนผลบุญย่อมจุนเจือ
ทุกเยื่อใยเพื่อสร้างทางอันควร
๑ วิถีดาวชี้ทิศไม่ผิดหลง
คนดำรงตรงใจไม่ปั่นป่วน
ตื่นรู้ทิศรู้ใจไม่เรรวน
อาบแสงนวลดาวเดือนเป็นเพื่อนตาย
๑ เพียงเท่านี้ที่ว่าได้ประหวัด
ดั่งลมพัดพรมร้อนผ่อนผ่านหาย
แม้นมิทันตะวันคลาดตลาดวาย
หอมมิคลายสายมิจางมิห่างใด
๑ คือเงาใครเจ้าเรือนเสมือนว่าง
คือยิ่งห่างช่างติงเหมือนยิ่งใกล้
คือหวานอมขมกลืนสะอื้นใน
คือหัวใจให้เห็นนัยเช่นนี้
๑๑๑๑๑
plaing_piu 14 ก.พ. 2556 23:15 น. - ID 146634 
2317
1
0
15 กุมภาพันธ์ 2556 15:35 น. - comment id 1255383
เช่นนี้ เช่นนั้น อารมณ์บรรเจิดแท้ เหนื่อยจนเพ้อกระมังคะ อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2556 18:15 น. - comment id 1255388
หวัดดีค๊าลุงพลาดพลั้ง เอ๊ย ลุงเพลงผิวลุงสบายดีไหม? นานๆมาทีคิดถุงน๊า
วันนี้ฝนตกหนักด้วยล่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2556 18:27 น. - comment id 1255392
เจี๊ยกกก เอ่อ ลุงขาลบให้หนูหน่อย นะลุงน๊า นะคะๆ ไม ซ้ำอ่า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด