หน้าส่วนตัว
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ครั้งวันวานผ่านเลยเคยพ่ายแพ้
สิ้นทางแก้กดเก็บเจ็บหนักหนา
หมดอาลัยใจเหี่ยวแห้งแล้งชีวา
ภาวนาคนไหนใครช่วยที
เจ็บมานานป่านนี้จึงนึกรู้
ตริตรองดูรู้แจ้งแห่งวิถี
ใครไหนเล่าช่วยเราได้คงไม่มี
หากใจนี้ยังกางกั้นคั่นตัวเอง
จึงเปิดตากล้าดูสู้สำนึก
แม้ใจลึกร้อนรนปนโหวงเหวง
แต่ผ่านแล้วแถวทางเคยกลัวเกรง
แค่นี้เองบอกไปใจของเรา
ถึงวันนี้มีเพื่อนเตือนสติย้ำ
ช่วยจุนค้ำประคองคล้องหลักเสา
ผ่อนทุกข์หนักนักหนามาเป็นเบา
ดั่งแดดเช้าส่องทางย่างอรุณ
จากนี้ไปจะพร้อมไม่ยอมแพ้
จิตแน่วแน่เพราะเพื่อนเตือนเกื้อหนุน
ทุกคำปลอบที่มอบให้ใจเจือจุน
โปรดรับคำขอบคุณจากดวงใจ
ขอสัญญาวาจารับนับจากนี้
จะไม่มีน้ำตาพาหวั่นไหว
ไม่ยอมท้อย่อหวั่นปัญหาใด
จักเติบโตต่อไปไม่กลัวเกรง
ปักษาวายุ 10 มี.ค. 2549 01:00 น. - ID 87482 
782
8
0
10 มีนาคม 2549 01:36 น. - comment id 565377
ขอเธอสู้ อย่าหวั่น ต่อปัญหา ในไม่ช้า ก็แก้ไข ได้เสมอ สำหรับฉัน กำลังใจ มอบให้เธอ มั่นเสมอ มิเปลี่ยนไป ใจยืนยันยินดีเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ และเชื่อว่าปัญหาทุกปัญหา แพ้ปัญญาคราคิดแก้ไขค่ะ
10 มีนาคม 2549 05:53 น. - comment id 565388
แวะมารับคำขอบคุณจากใจ .....หมั่นใจนะ จะเลี้ยงเหมียวเติบโตได้....อิอิอิอิอ.. แซวเล่นนะจ๊ะ .....
ยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใน...
10 มีนาคม 2549 07:38 น. - comment id 565392
หายเจ็บแผลแล้วค่อยมาขอบคุณ .. ตอนนี้ยังพักฟื้นอยู่เลย รักษาตัวเองให้ดีก่อนเถอะ ... อิอิ ยังไม่รับคำขอบคุณนะ ฮาๆๆๆ จนกว่าจะจดจำแผลเป็นและระลึกเสมอว่าจะไม่เจ็บซ้ำๆ ก่อน ถึงจะยอมรับคำขอบคุณ นา สวัสดีค่ะ ... น้องเก็น ชีวิตใคร ตัวใครตัวมัน ดูแลเองเน้อ .. เพื่อนร่วมทุกข์สำหรับเรามีคนเดียว คือ ตัวเราเองเนาะ : )
10 มีนาคม 2549 08:31 น. - comment id 565401
โตไปก่อนเพียงพลิ้วนะคะ เดี๋ยวเพียงพลิ้วจะเติบโตตามคุณไป แล้วเราก็จะไม่มีน้ำตา
10 มีนาคม 2549 08:48 น. - comment id 565410
เยี่ยม.....มาส่งกำลังใจให้อีกแรงครับ..
10 มีนาคม 2549 09:33 น. - comment id 565426
:)
10 มีนาคม 2549 12:31 น. - comment id 565469
ดีจัย...ด้วยนะคะ
10 มีนาคม 2549 13:31 น. - comment id 565484
ขอสัญญา วาจารับ นับจากนี้ จะไม่มี น้ำตา พาหวั่นไหว ไม่ยอมท้อ ย่อหวั่น ปัญหาใด จักเติบโต ต่อไป ไม่กลัวเกรง -------------------------- ช้าก่อน --------------------- รวมกำลังตั้งต้นแต่ตนก่อน อย่าแคลนคลอนใจนักอย่ามักเริ่ง ปล่อยและดูเรื่อยไปอย่าละเลง จนหมดเพลงแห่งรักกระอักตรม เมื่อมีรักมักด่วนจนป่วนปั่น จิตไหวหวั่นเกินงามมิตามข่ม ค่อยก้าวย่างอย่างผู้รู้ภิรมย์ อาจชื่นชมรักได้ดังใจปอง เหมือนปลูกไม้ใช่เร่งให้ออกผล เพิ่งเริ่มต้นเร่งน้ำจนขัดข้อง รากเน่าตายกันหมดบททดลอง ใยมีตรองให้ถ้วนอย่าด่วนเกิน เรื่องความรักมักมีในทุกผู้ ค่อยเรียนรู้ควรเพาะอย่าเหาะเหิน เดี๋ยวจะตกอกพักหน้ายับเยิน จะเผชิญหน้าคนก็หม่นใจ ------------------------ บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๙ มีนาคม ๒๕๔๙
10 มีนาคม 2549 19:49 น. - comment id 565524
ไม่รับคำขอบคุณ คำขอบคุณอุ่นจากใจใครคนหนึ่ง ส่งมาซึ้งซ่านพ้อขอเอื้อนเอ่ย ว่าวันวานอกหักจากรักเชย อยากจะเผยใจขอบคุณอบอุ่นใจ แม้อยากมอบคำขอบคุณสักร้อยครั้ง แต่ฉันยังไม่อยากรับจะได้ไหม รอวันที่แผลสดหมดหนองใน แห้งจนสิ้นเส้นใยชอกช้ำทรวง คอยคนเจ็บแผลเป็นเห็นรู้สึก ไม่ตอกลึกเจ็บซ้ำซ้ำจำทุกห้วง แกร่งพอคืนยืนหยัดศรัทธาทวง เพิ่มหวงห่วงเพียงตนไม่หม่นมัว ถึงวันนั้นแกร่งพอพร้อมจะรับ สิ่งถมทับทุกข์ขื่น ยามคืนสลัว พักฟื้นใจไหวหวั่นไม่พรั่นกลัว ดูแลตัวของตนจนพ้นภัย จึงจะรับ \"คำขอบคุณ\" นั้นทั้งหมด น้ำใจรดผลงามความหมายใหญ่ เมื่อมิตรหนึ่งซึ้งคุณค่าของหัวใจ เติบโตตนก้าวไกล ... ดั่งหมายปอง.
10 มีนาคม 2549 21:25 น. - comment id 565536
แต่งได้ดีมากเลยนะคะ
ขอคารวะ
แต่ว่า...นางสาวใบไม้....
ไม่แวะเข้ามาหรือคะ..
ฝากนิดนะคะ ถ้าเจอ...
ว่าเพื่อนที่อยู่ที่นราฯ คิดถึงค่ะ
11 มีนาคม 2549 12:30 น. - comment id 565652
อีกเพียบ ....
11 มีนาคม 2549 18:02 น. - comment id 565696
ผู้หญิงไร้เงา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
