หน้าส่วนตัว
เดินเดี่ยวโดดโดดไม่เดียวดาย
เดินกลางสายฝนไม่เหน็บหนาว
เดินใต้ท้องฟ้ากลางทุ่งดาว
ก็ไม่เจ็บไม่ร้าวแม้เปล่าดาย
เพราะฉันยังคิดและรู้สึก
แม้รอยร้าวรอยลึกยังสดใหม่
ยังยิ้มร่าบนปีกฝันแห่งวันไกล
ทิ้งหยดน้ำจากตาไว้หลังพิรุณ
ฉันจะเดินเดี่ยวโดดบนโขดกว้าง
อุ้มขอนไม้รายทางเป็นหมอนหนุน
ห่มใบไม้สีเขียวสดยังกลิ่นกรุ่น
ยิ้มสดใสสีฝุ่นบนยอดดิน
และฉันจะแข็งแรง ... จะแข็งแรง
และไปต่อบนทางร้างที่ผกผิน
ผิดไปจากวันแรกที่เริ่มบิน
ปีกของฉันแม้แรงสิ้นจะยังโบย
เดินเปลี่ยนบินสลาบนดาวร้าง
บางคราฉันอาจครางร้องระโหย
แต่กำลังแห่งหัวใจไม่ร่วงโรย
กุหลาบโปรยทางสายเก่า ... ร้างเงาเดิม
Completely 17 เม.ย. 2549 02:09 น. - ID 88477 
956
3
0
17 เมษายน 2549 07:32 น. - comment id 571959
หายไปนานโข หมุนตัวให้ดูหน่อย ... เป็นไงบ้าง คะ
17 เมษายน 2549 13:14 น. - comment id 572053
คิดถึงมากมาย ค่ะน้องรัก
17 เมษายน 2549 13:34 น. - comment id 572057
พี่อัล และ พี่พุดคะ โอเล่เพิ่งกลับจากเชียงใหม่ค่ะ ... เมื่อวานนี้เอง รถติดที่นครสวรรค์นานมากกกก ... โอเล่ถึงบ้านตอนเที่ยงคืน เช้านี้ต้องรีบตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่อนั่งรถทัวร์จากสายใต้ใหม่มา นครปฐม ... เหลือซัมเมอร์ตัวสุดท้ายแล้วโอเลก็จะเรียนจบแล้วค่ะพี่ ... ตะลอนๆสัมภาษณ์งานทั่วกรุงเทพเลย ... เหนื่อยมากๆแต่ก็สนุกดี หวังว่าพี่ๆคงสบายดีและมีความสุขกันดีนะคะ ด้วยรัก
18 เมษายน 2549 00:21 น. - comment id 572197
มาบอกว่า... พี่ภูฯ... จำโอเล่... ได้เสมอจ๊ะ... ไม่ลืมหรอกน่า..ถึงจะหายไปนาน
18 เมษายน 2549 14:51 น. - comment id 572322
กลับมาแล้ว ดีใจจัง คิดถึงนะ
18 เมษายน 2549 19:47 น. - comment id 572380
พี่ภู และ พี่ฤกษ์คะ ดีใจ ... และขอบคุณที่พวกพี่ยังไม่ลืม เรียนใกล้จะจบแล้ว ตานี้จะได้มีเวลาเข้ามาในบ้านหลังนี้บ่อยๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด