ฉันลืมไปได้อย่างไร.. ว่าอ่อนไหวของเธอนั้นแสนหวาน ฉันหลงลืมวันเมื่อวาน เหมือนว่ามันช่างผ่านมานานนัก เคว้งคว้างกลางสายฝน ฉันหมองหม่นเหมือนนกที่ปีกหัก อยากโบยบินไปหาร่มพิงพัก แต่ไม่เคยจะตระหนักถึงรวงรัง ในบทเพลงกล่อมเห่แห่งเมฆขาว กล่อมเรื่องร้าวให้ถูกทิ้งเป็นเรื่องหลัง ฉันอยากร้องบอกรักให้ดังดัง แม้ว่าเธอจะนิ่งฟังอยู่ข้างกาย ฉันลืมไปได้อย่างไรกัน ว่าคือเธอที่ทำให้ฝันมีความหมาย นานเท่าไหร่ที่ฉันหลงในเดียวดาย ลืมว่ารักนั้นง่าย แค่ลืมตา
หมอกจาง 19 เม.ย. 2549 19:26 น. - ID 88548 
1409
5
0
19 เมษายน 2549 19:55 น. - comment id 572509
ฉันลืมไปได้อย่างไรกัน ว่าคือเธอที่ทำให้ฝันมีความหมาย นานเท่าไหร่ที่ฉันหลงในเดียวดาย ลืมว่ารักนั้นง่าย แค่ลืมตา .......... ด้วยตรงนี้มีเธออยู่เคียงข้าง ใจฉันเองกลับห่างไม่เห็นค่า หลงปล่อยฝันผันเลื่อนเคลื่อนเวลา ลืมตรงหน้าง่ายง่าย .. แค่นี้เอง
20 เมษายน 2549 10:32 น. - comment id 572565
งั้นหนี้ที่ยืมมาก้อลืมแล้วสิคับ อิ อิ
20 เมษายน 2549 11:20 น. - comment id 572576
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเน๊อะ .. .... ปล. จะลืมยายด้วยป่าว? ..
20 เมษายน 2549 20:19 น. - comment id 572624
ฉันลืมไปได้อย่างไรกัน กับความรักความฝันเสน่หา ที่น่ารักน่าชังทุกครั้งพา แค่ลืมตาใช่ซิเธอเผลอลืมกัน อิอิไม่น่าลืมเลยนะ อิอิ (แซวเล่นนะค่ะ)
21 เมษายน 2549 10:38 น. - comment id 572681
ฉันลืมไปได้อย่างไรกัน.. เมื่อตะวันส่องแสงด้วยแรงกล้า เปิดโลกใสร่มรื่นหยิบยื่นมา แค่ลืมตาสบพักตร์ก็ทักทาย แค่ลืมตา...จะมีรัก...มาทักทาย......
21 เมษายน 2549 19:14 น. - comment id 572751
อยากจำได้หมด แต่ทำไม่ได้จริงๆ
22 เมษายน 2549 09:59 น. - comment id 572796
สิ่งที่อยู่ใกล้ตามักจะมองไม่เห็น.. ใช่ไหมครับ คุณปราณรดี................................................ คุณผู้หญิงไร้เงา แน่ะ มีแซวๆ 555 ............................................... คุณสลักเสลา วันนี้ผมตื่นสาย.. ลืมตาขึ้นมา เลยเห็นแต่ตะวันสายโร่เลย แหะๆ.. .
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
