เรือนไม้ยกพื้นสีขาวใหญ่ริมกำแพงโบราณ

ผู้ไม่มีหัวใจ

จากเรือนริม น้ำมา กายาสั่น
ให้พะพรั่น หวั่นใจ ในคิดถึง
แสนปวดร้าว สุดจิต คิดคำนึง
เมื่อไรจึง ได้ไป อยู่อีกนา
เรือนหลังใหญ่ เป็นเรือน หลวงยกบัตร
แห่งเมืองราช บุรี ศรีสถาน
บนฝั่งซ้าน แม่กลอง มายาวนาน
แสนสำราญ เหมือนกัน ก็พลันลืม
พอยามเช้า ลมเย็นโชย ไม่อยากลุก
นาฬิกาปลุก เท่าได ก็ไม่สน
ขออีกนิด อีกหน่อย ค่อยค่อยกรน
ไม่สับสน รีบเร่ง เบ่งกับใคร
อยู่ต่างจังหวัดก็ดีแบบนี้แล้
ไม่ต้องแห่รีบแข่งแซงตัดหน้า
ค่อยค่อยคิดค่อยค่อยไปสบายอุรา
สุขหนักหนา ต่างจังหวัด สวัสดี
เบียร์เย็นเย็น ก็แช่ อยู่ในตู้
ว๊อดก้าอยู่ รัมก็นิ่ง ไม่ติงไหว
เอ็มร้อยเย็น คอยท่าน อยู่ภายใน
นมสดไง ไวน์เย็นเย็น เต็มตู้เลย				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน