คืนฝนพรำอยู่ลำพังนั่งครวญคิด คำนึงสิทธ์ของตนคนด้อยค่า จริงหรือเล่นเซ่นอารมณ์คมวาจา รักหรือว่าลวงล่อพอให้สุข น้อยใจ...เพียงน้อยใจได้เท่านั้น ได้แค่ฝันและเหงาเศร้าเจ่าจุก นอนไม่หลับกังวลจนเป็นทุกข์ นั่งและลุกทั้งคืนขมขื่นทรวง หลากเรื่องกลุ้มรุมเร้าคนเขลาคลั่ง สุมประดังใจขึ้งแอบหึงหวง ป่านนี้คงมีใครอยู่เป็นคู่ควง น้ำตาร่วงเมื่อรู้เห็นตนเป็นรอง สุดท้ายรู้มีสิทธ์แค่คิดถึง ได้เพียงหึงลมลมระทมหมอง ฉันคนนี้น้อยค่ากว่าครอบครอง เป็นเจ้าของดวงจิตมิตรเรือนใจ เตือนตนเองบ่อยครั้งอย่าหวังมาก ยามรักจากชอกช้ำน้ำตาไหล เฝ้าบอกขวัญที่เตลิดเพริดไปไกล เราไม่ใช่ตัวจริง..นิ่งปล่อยวาง
เพียงพลิ้ว 4 ก.ค. 2549 08:03 น. - ID 90861 
1635
8
0
4 กรกฎาคม 2549 08:41 น. - comment id 588406
เธอให้สิทธิได้เพียงแค่คิดถึง เกินจะดึงเธอมาไว้ในอ้อมขวัญ คือรักเธออยู่ข้างเดียวเปลี่ยวชีวัน จะขอฝันรักเธอมั่น....ตลอดไป......... อรุณสวัสดิ์ครับ....คุณกานต์ คนเราอยู่ได้เพราะแต่ละคนมีหวัง มีฝันของแต่ละคน....................... ................................
.......................
4 กรกฎาคม 2549 08:42 น. - comment id 588408
เอื้อยคนงามมมมมมมมมม เจอกันหลายที่เน๊าะ อิอิอิ ใครหักอกอีกล่ะ นั่นล่ะ คบทีละมากๆ ๆ ๆ เขาจับได้ ก็ ต้องเตรียมใจนะ อิอิอิ
4 กรกฎาคม 2549 08:45 น. - comment id 588412
สวัสดีค่ะ พี่สาวจ๋า... เรามีสิทธิ์น้อยนิดเพียงคิดถึง ห้วงคำนึง...ของเราคอยเฝ้าห่วงหา อยากให้เขามาเคียงใกล้ทุกเวลา อยากสบตา...ทุกราตรีน้องนี้คอย... คิดถึงเท่าที่หัวใจรัก.. รักเท่าที่หัวใจนี้รู้สึกรัก... เป็นกำลังใจให้พี่สาวนะคะ...
4 กรกฎาคม 2549 08:57 น. - comment id 588424
ฝันที่ได้ไม่เต็มฝัน อีกครึ่งนั้นเธอปันใคร เจ็บทรวงแต่ห่วงใย อยากคว้าไขว่ฝันให้เต็ม แต่ฝันถูกปันแบ่ง เหมือนบาดแทงเจ็บปลายเข็ม เสี้ยนหนามมาลามเล็ม เจ็บเกินข่มระทมตรม ฝันที่ได้ไม่เต็มฝัน ถูกแบ่งปันจนขื่นขม ชื่นหน้าอกระบม เหมือนปลักจมสุดมืดมน. เขาไปคิดถึงใครก็ไม่รู้ แต่เราก็ยังคิดถึงเขา เขารอคอยใครอยู่ไม่รู้ แต่เราก็เฝ้ารอคอยเขา อยากได้ฝันมาครอบครองแบบเต็มๆ มาทักทายค่ะ : )
4 กรกฎาคม 2549 09:52 น. - comment id 588441
... สวัสดี ครับ คุณกานต์ มีสิทธิ์แค่คิดถึง อย่างเดียวเท่านั้นเหรอครับ คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่คิดถึงได้ด้วยนะ ใช้ซะบ้างสิครับ ลองใช้สิทธิ์เลิกคิดถึงซะบ้าง อิอิ มีไว้แล้วไม่ใช้ เสียดายแย่เลย...
4 กรกฎาคม 2549 10:09 น. - comment id 588447
๑ คืนเหงาเงาจันทร์พลันเห ลมเรรวนไหวใบกวัก มืดฝนหม่นฟ้าทะลัก หวังสักคนห่วง....ลวงฤา
4 กรกฎาคม 2549 10:50 น. - comment id 588464
ได้แค่สิทธิ์คิดถึงเพียงเท่านี้ เขาไม่มีที่ว่างให้รู้ไว้ คงได้แต่รำพึงซึ้งหัวใจ ร้าวทรวงในในสิทธิ์แค่นี้เอง. ได้สิทธิ์คิดถึงแค่นี้...ก็ยังดีเนาะ
4 กรกฎาคม 2549 10:56 น. - comment id 588467
--> ตอบกลอน.. ดื่มน้ำบ๊วยระกำไม่ช้ำชอก น้ำใต้ศอกอย่าแลแม้กระหาย ผลข้างเคียงของมันอันตราย ช้ำใจตายดาษดื่นขืนดื่มกิน :) กลับไปดื่มน้ำต้มสุกที่บ้าน ปลอดภัย อิอิ.. ทักกัน-->แหะ แหะ ไว้คืนนี้จะเชียร์ทีม อาซูรี่ด้วย... และฝากความ-->..ตีสอง...ปลุกด้วยน่ะ ..
4 กรกฎาคม 2549 11:40 น. - comment id 588483
อยากมอบสิทธิ์คิดถึงหนึ่งเดียวนั้น ให้จอมขวัญคนดีที่หงอยเหงา ยามฝนพรำย้ำคนึงคิดถึงเรา คงร้อนเร่าเพลิงรุมรักสุมทรวง ไม่ต้องไปแย่งคิดถึงคนื่นที่เขาไม่เห็นค่าอยู่เลย มาคิดถึงเราเถอะไม่ต้องแย่งกับใคร เพราะเขาไม่ไว้วางใจหนีกันไปหมดแล้ว อิอิ
4 กรกฎาคม 2549 11:53 น. - comment id 588487
ทำไมกลอนพี่ถึงดูเศร้าจังเลยครับ...มาอ่านกลอนเพราะๆของคนที่ได้มีสิทะแค่คิดถึง กลอนเพราะมากครับ
4 กรกฎาคม 2549 11:56 น. - comment id 588489
ขอบคุณสำหรับการเป็นกำลังใจให้เสมอมาที่แวะเข้าไปให้กำลังใจขอบคุณพี่มากครับเขียนกลอนดีๆให้กับผู้คนได้อ่านเยอะๆนะครับจะเป็นแรงใจให้ครับ
4 กรกฎาคม 2549 12:19 น. - comment id 588494
แก้วประเสริฐ.
4 กรกฎาคม 2549 12:43 น. - comment id 588503
เอามะเหงกมาให้นักวิจาน..ผมรอเมล์บอกว่าจะวิจาน...ก็ไม่เห็นส่ง ถ้าผมออนก็ทักผมมา ผมแอทเมล์พี่ไว้แต่มันไม่ขึ้นโชว์ ช่วงนี้ออนบ่อยเพราะเรียนวิชาเกี่ยวกับคอมหลายวัน..
4 กรกฎาคม 2549 12:55 น. - comment id 588505
บางทีแค่คิดถึงก็ยังไม่มีสิทธิเล้ย
4 กรกฎาคม 2549 13:46 น. - comment id 588515
ช่างเขาเถิดนะหัวใจ เมื่อคนที่เรารักใคร่ปันหัวใจแบ่งให้คนอืน เขาไม่รักเราก็เอาหัวใจกลับคืน ให้เขาไปหาคนอืนตอบชอบใจอย่าไปคิด ช่างเขาเถิดนะหัวใจเขาทำเราไว้อย่างไร เขาก็จะได้อย่างนั้นวันหนึ่ง พี่กานต์จ๋า เมื่อเช้าบ้านบัวท้องฟ้ามืดจังเลยค่ะ แต่ตอนนี้สว่างสดใสมากมายเลยค่ะ ดีกว่าวันที่ผ่านๆมาเสียอีกสิค่ะ บัวรักพี่กานต์ค่ะ
4 กรกฎาคม 2549 14:28 น. - comment id 588524
หน้าส่วนตัว
การคิดถึงทำให้เรามีความสุขก้อคิดได้
แต่ก้อต้องดูแลตัวเราไปพร้อมกันด้วยนะ
เป็นกำลังให้ค่ะ......
4 กรกฎาคม 2549 16:07 น. - comment id 588535
สวัสดีค่ะคุณกุมภ์ ไม่มีสิทธิ์หึงหวงทวงตำแหน่ง สิ้นเรี่ยวแรงหอบใจมาไถ่ถาม ลวงหรือจริงตอบดูอยากรู้ความ อยากก้าวข้ามความทุกข์..พบสุขใจ หวังริบหรี่ยังแอบหวังนะคะ ขอบคุณค่ะคุณกุมภ์
4 กรกฎาคม 2549 16:24 น. - comment id 588536
สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ อยากใช้สิทธิ์คิดถึงหนึ่งเดียวนั้น แต่ยังหวั่นจะขื่นขมยามลมหวน ขอเวลาใช้สิทธิ์ไปคิดทวน กลัวแบ่งส่วนของใจให้ครึ่งเดียว อิอิ อยากใช้สิทธิ์นั้นจังเลยค่ะ ความคิดเข้าท่า แต่กลัวจะมีมาเรื่อยๆสิคนมาขอแบ่งสิทธิ์ อิอิ ขอบคุณค่ะ
4 กรกฎาคม 2549 17:53 น. - comment id 588545
พี่มิ้ม หนูขอใช้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ใช้สิทธิ์คิดถึงพี่มิ้ม อิอิ
4 กรกฎาคม 2549 18:22 น. - comment id 588563
.. ลองตอบหัวใจตัวเองสิคะ.. ว่ายังไหวอยู่รึเปล่า.. ..
4 กรกฎาคม 2549 19:25 น. - comment id 588570
เพียงพลิ้ว เขียน (มีสิทธิ์แค่คิดถึง) :- เตือนตนเองบ่อยครั้งอย่าหวังมาก ยามรักจากชอกช้ำน้ำตาไหล เฝ้าบอกขวัญที่เตลิดเพริดไปไกล เราไม่ใช่ตัวจริง..นิ่งปล่อยวาง O คิดให้ถึง-ถึงให้คิด --------------- เพียงสิทธิที่ใจใฝ่คิดถึง ก็ซาบซึ้งตรึงจิตชิดมิห่าง แม้ไกลกันมั่นหมายใจเบาบาง มิลาร้างพลางจรตอนไกลกัน คิดถึงอยู่รู้ไหมใจห่วงหวง แม้ก้าวล่วงมาไกลยังใฝ่ฝัน ขอเพียงได้คำนึงถึงทุกวัน เพียงแค่นั้นหัวใจยังใกล้ชิด ยังดีกว่าบางคู่อยู่ต่างภพ เพียงปรารภถึงกันทุกวันสนิท มิบรรจบพบกันผ่านชีวิต เพียงหวนจิตชิดใกล้ฟายน้ำตา เพียงคิดถึงวันนี้ยังมีหวัง เพราะต่างยังมีชนม์ฝึกฝนค่า อาจดิ้นรนด้นดั้นฝ่าฟันนานา เพื่อหวังว่าจะไบประสบเจอ หากใจยังหวังต่อพะนอขวัญ กี่คืนวันมั่นหมายไว้เสมอ คงได้พบสบพักตร์รักนะเออ ขอเสนอเธอฉันหมั่นประคอง ประคองรักถักทอสานต่อเนื่อง การย่างเยื้องเรืองรุ่งยุ่งขัดข้อง ก็ขอให้ใฝ่จิตสนิทปอง เราทั้งสองคิดถึงกันทุกวันคืน ------------------ บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๔ กรกฎาคม ๒๕๔๙
4 กรกฎาคม 2549 19:33 น. - comment id 588572
ดอกรักพลิ้วปลิวไสวในวันผิด และฉันคงไม่มีสิทธิ์แม้คิดถึง เจ็บและปวดแปลบในห้วงคำนึง แค่คิดรักสักนิดหนึ่ง..ก็ผิดแล้ว ..คนไม่มีสิทธิ์แวะมาทักคนที่ยังดีที่มีสิทธิ์จะคิดถึง
4 กรกฎาคม 2549 20:11 น. - comment id 588579
เศร้ามากเลยครับ แต่ผมก็ยังชอบกลอนนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ+++ๆๆๆ เลยยยยย ครับ
4 กรกฎาคม 2549 20:55 น. - comment id 588586
มีสิทธิ์แค่คิดถึง หนูกานต์ก็คงเหมือนพี่พระจันทร์เศร้า คิดถึงมากจนเขียนกลอนไม่ได้มาแรมเดือน สิ่งที่ทำได้ ลุยงานจ้ะ ลุยงานสถานเดียว สบายดีนะน้องกานต์คนช่างเอาใจ คิดถึงจ้ะ
4 กรกฎาคม 2549 22:02 น. - comment id 588594
4 กรกฎาคม 2549 22:52 น. - comment id 588602
" รู้เค้าหลอก แต่เต็มใจให้หลอก ... \" อารมณ์นี้อ่ะเป่าง่ะ คุณกานต์ เป่นต่าเหลียโต่นเนาะเจ้า สิซอยได้จั๊งได๋น้อ คึดบอออก
5 กรกฎาคม 2549 08:30 น. - comment id 588671
ท่ามฝนพรำคนช้ำนั่งย้ำคิด บอกว่าสิทธิตนน้อยด้อยคุณค่า ซ่อนรักไว้กับรอยเศร้าเงาน้ำตา คมวาจาหว่านหวานล่อพอสุขใจ อย่าน้อยเนื้อต่ำใจไปเลยเจ้า ปลดความเหงาเลิกช้ำเลิกหวั่นไหว หยุดกังวลแม้ฝนฟ้ายังฝ่าไป นับอะไรกับคำลวงให้ร้อนรน มีใจให้ใครเขาไม่เห็นค่า เก็บน้ำตาเอาไว้อย่าให้หล่น มีรักแท้มอบให้ใครสักคน ใครบางคนเขาที่เห็นค่าราคาใจ
5 กรกฎาคม 2549 10:02 น. - comment id 588700
สวัสดีค่ะน้องมิ้ม คิดถึงจัง ตอนนี้อิตาลีชนะแล้วนะคะ อิอิ พี่ขอใช้สิทธิ์นั้นคืนค่ะ ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
