หยดน้ำตารินไหลปนสายฝนหล่น หัวใจคนช้ำร้าวรานเกินทานไหว ส่งความคิดล่องลอยปล่อยออกไป ร่ำร้องไห้อยู่บนทางกลางฝนเย็น... แม้ว่ากายหนาวเหน็บจะเก็บซ่อน ความร้าวรอนภายในใครอย่าเห็น ความปวดร้าวทุกข์ทนคนหนึ่งเป็น จะซ่อนเร้นรอย*น้ำตา*ข้าไม่ริน... ยืนอยู่กลางสายฝนที่โปรยหล่น ล้างความหมองหม่นจนหมดสิ้น เพื่อชำระล้างหัวใจไร้มลทิน มิถวิลถึงรอยรักหักใจลา... ให้น้ำตาไหลไปพร้อมกับสายฝน เพราะผู้คนคงไม่เห็นเป็นน้ำตา เพียงสายฝนร่วงหล่นจากฟากฟ้า ที่ไหลมา...ชำระล้างบางหัวใจ... เ รื่ อ ย เ ฉื่ อ ย ต า ม ส า ย ฝ น...ป ล่ อ ย ไ ป ล อ ย อ อ ก ไ ป...น อ ก ห น้ า ต่ า ง บ า น ใ ส...
แมงกุ๊ดจี่ 6 ก.ค. 2549 12:26 น. - ID 90924 
1444
11
0
14 กรกฎาคม 2549 15:44 น. - comment id 426954
สวัสดีค่ะ คุณมนต์กวี สายฝนที่หล่นโปรยใจโหยอ่อน เพราะอาวรณ์...คนเคยรักยากจักลืม ในความหมายคำว่า*รักแท้*เพียงแค่ยืม ใจหลงปลื้ม...ในคำมั่นเธอสัญญา... วอนสายฝนที่โปรยหล่นบนทาง ชำระล้าง...ความเจ็บปวดนี้ที่ทรมา พร้มรักษารอยรักบาดฉันปรารถนา จึงปล่อยน้ำตา...รินไหลไปพร้อมฝน... เมื่อคราฝนซาฟ้าใสใจเริ่มสร่าง เดินบนทาง...มิหวั่นไหวไม่สับสน เมื่อมีใจใหม่เดินไปไร้กังวล ยิ้มรับตัวตน...คนเดิมคืนกลับมา... ขอบคุณพี่มนต์กวีมากค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ ------------------------------------------------------ สวัสดีค่ะ พี่ตัวเล็ก... แมงกุ๊ดจี่ กะมีหัวใจเด้... ดาวเคราะห์มั่งคะ ทำให้ร้องไห้ คิดถึง รักษาสุขภาพนะคะ พี่ตัวเล็ก... ------------------------------------------------------ สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ เพียงแค่อยากระบายคลายความเศร้า ที่รุมเร้า...จนใจตนต้องหม่นหมอง จึงขอปล่อยน้ำตาให้ไหลนอง ร่วมร่ำร้องพร้อมฝนหล่นโปรยปราย.... หันไป ก็คงได้แค่หันไป... เพราะหันไปจนเมื่อยคนแล้วนะคะ พี่ฤกษ์ รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึง.... ------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------
14 กรกฎาคม 2549 11:09 น. - comment id 467302
ล้างให้หมดกลิ่นไอไล่ความเศร้า ขัดให้เงาสดแดงแสงสุกใส ลงขันแข่งแต่งให้เฉิดเปิดหัวใจ คงจะได้รักแท้อย่างแน่นอน... หันมามองทางนี้บ้างอาจจะเจอ อิอิ
6 กรกฎาคม 2549 12:37 น. - comment id 588946
คงมิใช่ฝนธรรมดาหล่นมาหรอก แต่เป็นดอกฝนความเศร้าเคล้าอ่อนไหว ปลิวมาจากความคิดถึงถึงคนไกล แล้วหลั่งสู่หัวใจใครบางคน จึงกระทบกระเทือนเหมือนแตกร้าว หนาวก็หนาว เจ็บก็เจ็บ สุดสับสน ด้วยน้ำฝนปนน้ำพิษคิดวกวน หล่นมาปนน้ำตาคราฝันร้าว. สวัสดีค่ะ ... คุณมะกรูด : )
6 กรกฎาคม 2549 12:43 น. - comment id 588948
ผมนึกถึงเพลงนี้ครับ ล้างให้ออก ล้างให้ออก ขอล้างใจเธอจากเขาให้ออก.. กับเพลงนี้.. ล้างบางไปเลย ล้างบางไปเลย!!
6 กรกฎาคม 2549 12:48 น. - comment id 588950
ฝนคงช่วยล้างตาได้ แต่คงล้างใจยาก คือ...ว่าไหลเข้าไปมะถึงอ่ะค่ะ... ไม่ขำใช่ป่ะ...อืมมม...บางทีเราก้อ ต้องแกล้งทำบ้ากลบเกลื่อนไปงั้นๆ อยากร้องไห้...แงงงงง...แง...
6 กรกฎาคม 2549 12:51 น. - comment id 588959
น้องสาวจ๋า แม้ฝนพร่างอย่างไรล้างไม่ออก ความช้ำชอกความเหงาเคล้าสะสม รักไม่หวนครวญหนาวร้าวระทม ขอเจ่าจมกับรักที่ปักใจ ล้างไม่ออก เหมือนตัวร้ายว่าเลยแหละ อิอิ ฝังใจไปแล้วนี่ เจ็บยังไม่พอ ขอต่อสักที อิอิ มาเดินเล่นตากฝนกันค่ะ
6 กรกฎาคม 2549 14:33 น. - comment id 588977
หลังฝนโปรยฟ้ามักใส อาจมองเห็นสีรุ่ง ทอดระหว่างฟ้าถึงฟ้า เป็นโค้งสะพานที่สูงและสวยงาม ชีวิตก็ย่อมจะมีสีรุ่งเข้ามาสักวันนั้นคือความหวังนะค่ะ สวัสดีค่ะพี่มะกรูด
6 กรกฎาคม 2549 14:35 น. - comment id 588978
มะกรูดยืนตากฝนล้างใจ เดียวได้เป็นหวัดแกมบรรจงซ่ะงั้น เอาร่มไปกางซ่ะ
6 กรกฎาคม 2549 15:00 น. - comment id 588982
... หวังน้ำฝนหล่นมาล้างสางรอยร้าว ... เพียงชั่วคราวชำระได้ไฉนหรือ ... อยากล้างใจให้หมดจดต้องฝึกปรีอ ... หมั่นยึดถือวิถีธรรมประจำใจ ... ... ใครคอยฝนหล่นล้าง.........รอยใจ ... สุขทุกข์ฝนรินไหล.............บ่ล้าง ... ความรู้สึกใดใด................ในจิต ... สรรค์เสกสดสวยสร้าง.......หมั่นย้ำในธรรม ... เอาน่า!!!!มาเป็นแรงใจให้ล้างให้ หร่อนๆเลยเด้ออีหล่า
6 กรกฎาคม 2549 15:32 น. - comment id 588994
เขาบอกว่าฟ้า ร้องไห้ออกมาเป็นน้ำฝน
6 กรกฎาคม 2549 15:44 น. - comment id 589001
หยาดฝนเยือนเย็นเยือกยามย่ำเยือน ใจยังเตือนห่วงหาใจจะหาย เย็นหยาดฝนหล่นกระทบต้องผิวกาย หยาดน้ำพรายไหลร่วงหล่นลงผืนดิน ล้านเม็ดฝนหล่นกระทบต้องดวงจิต คือนิมิตหมายมั่นรักตราบสิ้น แม้กายาห่างหายวายชีวิน ฝนหลั่นรินคือรักที่โปรยปราย ฝนตกแล้วว เร้วววว มะกรูดจี่ ริบหลบฝนเร้วววววว เดี่ยวเป็นหวัดนะ
6 กรกฎาคม 2549 16:03 น. - comment id 589013
ล้างจนท่วมแล้วจ๊ะ..ปีนี้ฝนชุกเนอะ..
6 กรกฎาคม 2549 17:22 น. - comment id 589029
มาล้างใจด้วยคนครับ ใจดำมานานแระ จะล้างออกไหมเนี่ย ทั้งดำ ทั้งหนา อิอิอิ
6 กรกฎาคม 2549 18:59 น. - comment id 589037
... อ้าว...ไหนว่าจะนั่งมองเฉยๆ ไม่ออกไปตากผน ไหงวันนี้ มายืนตากฝนให้เป็นหวัดเล่นซะงี้ล่ะ ม๊ากรูด ฮี่ๆๆ... ปล. เป็นไข้ขึ้นมาไม่ไปดูแลให้นะ ติดงาน อิอิ...
6 กรกฎาคม 2549 21:59 น. - comment id 589073
ความรัก ความเศร้า ก็คือความรู้สึกนี่เองจ้ะ ไม่ต้องไปหานิยาม ให้ปวดหมอง จริงๆ แล้ว..ต้องล้างความรู้สึกในใจจ้ะ..มะกรูด... ภาษาพระ เค้าเรียกเวทนา...อิอิ.. แวะมามั่วเป็นชาวสวน(กระแส)
6 กรกฎาคม 2549 22:30 น. - comment id 589077
หยาดฝนพรมน้ำตาพรำระบำฝน เปียกปอนจนใจหนาวกายสั่นไหว ฝนจ๋าฝนหล่นมาล้างซากหัวใจ ที่หม่นไหม้ของจิตรใจ...ใครบางคน..... หยาดน้ำฝนปนน้ำตาข้าสะอื้น อยากจะฟื้นแต่ยังติดคิดสับสน ไม่อยากรักเธออีกแล้วมันฝีนทน หัวใจคนมันทนได้เท่าไหร่เชียว...!!! น้องหล้า........น้องต้องให้รักนี้อยู่ในจินตนาการเท่านั้นนะ อย่าไปยึดมั่นถือมั่น รักในจินตนาการไม่เหมือนรักในอุดมคติ มันทำอะไรน้องไม่ได้หรอกจ๊ะ......อย่ากลัว!!!! .......................................................
6 กรกฎาคม 2549 23:23 น. - comment id 589086
หยาดน้ำตาล้างใจใคร่ควรรู้ รำพึ่งผู้จากไปใคร่ควรหา หนึ่งหยาดรินหยดไหลคลาบน้ำตา อาบอุราเชยใจใครไม่เป็น อาจจะผ่านร้อนหนาวมาหลายครั้ง อาจจะพลั้งพลาดบาดหมางมาหลายหน เจ็บปวดช้ำใจกายสุดเกินทน ทุกแห่งหนคือประสบการผ่านฤทัย อยากจะร้องร้องเถิดต้องเชิดหน้า ร้องให้ฉ่ำอุราจะหาไหน หยาดน้ำตาอาบลดรินหัวใจ จะล้างใจให้สิ้นคราบโสกา
7 กรกฎาคม 2549 04:45 น. - comment id 589098
7 กรกฎาคม 2549 07:14 น. - comment id 589102
ล้างใจเท่าใดหมด สุดเคี้ยวคดกำหนดได้ ล้างใจไหลผ่านไป ล้างเท่าใดใยเหลือรอย ร้อยล้างสักร้อยหน ยังต้องยลซึ่งล้างรอย ล้างใจให้หมดลอย ใจน้อยน้อยคอยเวลา
7 กรกฎาคม 2549 10:55 น. - comment id 589140
สายน้ำฝน คงล้างอะไรจากใจได้ไม่หมด ดังนั้นสิ่งที่จะล้างได้ก็คือ ใจของเรางัยค่ะ.. (ใจเราคิดอย่างไร สมองก้อคิดอย่างนั้นค่ะ)
7 กรกฎาคม 2549 12:54 น. - comment id 589165
ที่แท้ก็ไปแอบร้องให้กลางสายฝนนี่เอง...ร้องไปเถอะครับถ้าการร้องให้แล้วช่วยให้สบายใจขึ้นได้
7 กรกฎาคม 2549 13:45 น. - comment id 589167
สวัสดีค่ะ คุณแดดเช้า... ก็แค่ร้องไห้เป็นเพื่อนฝนบนฟ้า คล้ายดั่งว่า...ใจดวงนี้มันมีเพื่อน เพียงฉันต้องการอยากลบเลือน ให้เสมือน...ไม่เคยเลยเจ็บระทม จึงตากฝนร้องคร่ำครวญหวนไห้ แค่เสียใจ...อยากร้องไห้ให้สาสม หวังเพียงฝนช่วยชำระความระทม ไม่สะสม....ในใจไปชั่วกาล... ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่งดงาม... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ น้องดอกข้าว... เพลงของอนันต์ บุญนาค พี่มะกรูดจำได้... ล้างให้ออก ล้างให้ออก ขอล้างใจเธอ จากเขาให้ออก... เห็นเธอซึม บ่อย ๆ ฉันก็กร่อย ๆ ฯลฯ... ฝนคงล้างไม่ออกหรอกค่ะ พี่รู้ แต่ว่า ตากฝนเล่นให้มัน ปนกับความเจ็บปวด ใจมันชา ไปเอง ดูแลตัวเองน๊า ตัวร้าย (ของพี่กานต์) ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ ชมพูภูคา... ก็แค่อยากร้องไห้กลางสายฝน ไม่อยากให้ใครสักคนทนเห็นน้ำตา ไม่อยกาให้ใครได้รู้ว่า น้ำที่ไหลมา คือน้ำตาของคนอกหัก.... ก็แค่อยากร้องไห้ กลางสายฝนดู ใครเขาจะได้ไม่รู้ว่าเราร้องไห้ เขาน่าจะคิดว่าเราเปียกฝน...อิอิ รักษาสุขภาพนะค่ะ ขอบคุณที่ทักทายกันนะคะ ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่สาวจ๋า... แม้สายฝนพร่างอย่างไรล้างไม่ออก ความช้ำชอก...ที่มีในใจไม่จางหาย เพียงอยากให้สายฝนมาละลาย คงพอคลาย...ความเศร้าที่เร้าโลม... ถ้าล้างได้คง ไม่นั่งมองฝนอย่างนี้ค่ะ พี่สาวจ๋า คิดถึงนะคะ อิอิ ไม่อยากตากฝนเท่าไหร่เลย กลัวหนาวววววว... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ น้องบัว... พอฝนซาฟ้าสดใส บนฟ้าไกลมีรุ่งสวย มีแมลงบินเล่นด้วย มาช่วยทำให้สดใส... คิดถึง รักษาสุขภาพนะค่ะ ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง... ก็แค่อยากร้องไห้ ให้สาสม ความระทม...ที่มีจงเหือดหาย อยากจะให้ทุกข์ที่มีนั้นมลาย จึงวอนสายฝนที่หล่นชำระล้าง... ขอบคุณมากค่ะ สำหรับร่ม ขอหนึ่งวัน....อยากร้องไห้...แต่ไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตา... ที่ไหลรินเพราะใครคนหนึ่ง...อิอิ คิดถึง รักษาสุขภาพนะค่ะ อย่าตากฝนเหมือนมะกรูดนะคะ สงวนลิขสิทธิ์ ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่มอมแมมซัง... แค่... อยากร้องไห้ไม่อยากให้ใครเห็น แม้หนาวเย็น...จะยืนอยู่กลางสายฝน แค่อยากอำพรางน้ำตาที่ร่วงหล่น ไม่อยากให้คนทนเห็นน้ำตา... ขอบคุณแรงใจ จากพี่มากคะ รักษาสุขภาพนะคะ อย่าตากฝนอย่างมะกรูดนะคะ หัดเช้ยยยย...อิอิ ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่แทนฯ ฟ้าร้องไห้ มะกรูดเลยร้องไห้บ้าง เพื่ออำพรางรอยน้ำตาที่รินไหล พี่แทนสบายดีนะคะ คิดถึง ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ คุณไอซ์ เม็ดฝนร่วงหล่นทุกเม็ด น้ำตาเล็ด..เพราะเจ็บช้ำ รอยน้ำตาร่วงกระหน่ำ เหมือนจะย้ำรอยเจ็บใจ ล้านเม็ดฝนหล่นกระทบผิว ใจหวิว..ร้าวรานเกินทานไหว แรงลมพัดโชยแรงแกร่วไกว หนาวเพียงใด....ใจจะขอทน.... ขอยืนตากฝนสักพักได้มั้ยคะ ไม่อยากให้คุณไอซ์ เห็นน้ำตา...น่านะ ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีคะ คุณกุ้งฯ แปลกจัง แถวบ้านมะกรูดไม่มีน้ำเลยคะ ปีนี้ทำนาไม่ได้ผลดีเท่าไหร่ น้ำไม่ค่อยมี... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ น้องอัสสุ พูดน่ากลัว ใจดำอย่างนี้ต้องใช้ ไฮเตอร์ร่วมด้วยอิอิ ใจแหว่งแน่ ๆ น้องอัสสุ... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีคะ ปักษาฯ แหม...ก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมค่ะ โต๊ะทำงานตัวเดิม... แต่มันเหงา ๆ เลยลองคิดดูว่าถ้าไปเดินตากฝน แล้วร้องไห้ แบบสะใจกลางสายฝนจะเป็นยังไง? ไม่กล้าร้องไห้ ต่อหน้าใคร ให้เขาเข้าใจกันว่าเราเป็นฝน และน้ำที่เห็นก็เป็นน้ำฝน ไม่ใช่น้ำตา... ปล. ไม่มาดูแลจริงเหรอ? ไม่เป็นไรมีตัวสำรอง อิอิ (ล้อเล่น ขำๆ ) ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่ด๊ากกกกกกกกก หัวใจนี้เมื่อไรจะไม่มืด อิอิ ฮี่ ๆๆ ก็มะกรูดเห็นฝนกำลังตก ตกทั้งวันด้วยสิ... ทำให้อารมณ์มันเหงา ๆ หงอย ๆ เศร้า ๆ แปลก ๆ คะ มองออกไปนอกหน้าต่าง มันก็มีแต่สายฝนเรียงเส้นสวย... ทำอย่างไรเราจะทันกิเลสตัณหาในใจคะ ทำอย่างไรจะรู้เท่าทันใจ... อยากเป็นชาวสวน (กระแส) ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่ชาย(กุมภ์) แค่อำพรางรอยน้ำตาข้าที่ไหล ความอ่อนไหวภายในใครอย่าเห็น ความอ่อนแอ่ของใจน้องซ่อนเร้น สิ่งที่เป็น...เพียงคราบภาพมายา... แท้จริงข้างหัวใจฉันนั้นอ่อนไหว คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งห่วงหา เพียงจะกลบเกลื่อนรอยเปื้อนน้ำตา ไม่อยากให้ใครเห็นว่าข้าอ่อนแอ.... พี่ชาย....บางทีก็แยกไม่ออก ว่ารักใจจินตนาการกับในอุดมคติเป็นอย่างไร แต่ก็ทำให้สับสนในหัวใจไม่น้อยนะคะ... ไม่มีใครทำร้ายน้องได้ นอกจากตัวน้องเอง ขอบคุณพี่ชาย.... ----------------------------------------------------------------------- สวัดสีคะ พี่เอ...(คุณธนา) ขอร้องไห้ระหว่างกลางสายฝน แม้ทุกข์ทน.เหน็บหนาวร้าวหัวใจ จะเก็บกดร่องรอยแผลเอาไว้ อำพรางไว้...น้ำตานี้ที่หลั่งริน... จะร้องไห้อยู่ระหว่างกลางสายฝน ล้างบางคน...ออกไปให้หมดสิ้น ไม่อยากให้หลงเหลือหัวใจที่พังพิน เจ็บอาจิณ...จากนี้ไม่มีอีกเลย.... ขอบคุณธนาที่แวะมาทักทาย.... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ nig หุหุ น้ำยาล้างจาน แต่ถ้าล้างใจนี่ ไม่รุเหมือนกันเอาอะไรล้าง ภาพไปขมายเขามาคะ กลอนก็เรื่อยเฉื่อยจ๊ะ.. ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ ทางแสงดาว จะชำระล้างบางคนจนหมด ใหม่ใสสดหัวใจนี้มีหวังใหม่ ที่เคยผ่านมานั้นให้มันผ่านไป ไม่สนใจ...แค่คนไกลไม่ฝังจำ... ให้น้ำฝนชำระล้างบางคนจนหมด สะอาดหมดจด...ไม่เหลือรอยแผลช้ำ ไร้รอยเคยเจ็บใครหนึ่งซึ่งเขาทำ ฉันจะชำระล้าง...หัวใจใหม่ใสกว่าเดิม... คิดถึงเช่นกัน สหายคงสบายดีนะคะ... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ ลิลลี่สีขาว... ขอแค่ได้ระบาย ได้ร้องไห้ เพราะความรู้สึกอัดอั้นเหลือเกิน... นั่งมองสายฝนอยู่ตอนนี้ คิดอยากร้องไห้นะ แต่ทำไม่ได้คะ ต้องปล่อยจิตนาการออกไป ว่าตัวเองได้ร้องไห้กลางสายฝน.. ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ ซิลเวอร์ ก็แค่อยากอำพรางอย่างที่เห็น ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอแท้อ่อนไหว ไม่อยากเป็นคนพ่ายแพ้ในสายตาใคร ไม่อยากให้....ใครสักคนเห็นน้ำตา... ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน นะคะ ----------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------
7 กรกฎาคม 2549 14:49 น. - comment id 589182
เมื่อฝนซา...ฟ้าจะใสจ่ะ ฝนจากฟ้าหล่นโรยโปรยเป็นสาย ละอองไอวาววับระยับแสง สายฝนสาดคล้ายลิ่มคอยทิ่มแทง ลมพัดแรงอื้ออึงขึงเป็นเกลียว กลางสายฝนสาวสะอื้นยืนร้องให้ น้ำตาไหลเคว้งคว้างอย่างโดดเดี่ยว ใจก็หล่นฝนก็หลั่งบนทางเทียว อยู่คนเดียวในคืนเหงาเศร้าสุดตรม น้ำตาฝนน้ำตาคนที่หล่นไหล ปล่อยมันไปพร้อมกับช้ำและความขม ทิ้งความเศร้าเสียใจไปกับลม รักระทมกลับชื่นท่ามคืนแรม ฝนเริ่มซาฟ้าเริ่มใสใจเริ่มสร่าง เหมือนส่องทางส่องใจให้จ้าแจ่ม ฟ้าเริ่มเปิดไร้เมฆบังมีดาวแซม ใจชื่นแช่มหยุดเหงาพร้อมก้าวเดิน บนเส้นทางหัวใจไร้เส้นขีด เราลิขิตใจได้ดั่งปรารถนา แม้ลมฝนที่ปรายโปรยยังโรยลา เปลี่ยนน้ำตาที่เคยปริ่มเป็นยิ้มแทน แวะมาช่วยล้างใจจ่ะ...
7 กรกฎาคม 2549 23:43 น. - comment id 589268
อืม...เพิ่งจะรู้ว่า แมงกุ๊ดจี่ ก็มีน้ำตาด้วยแฮ่ะ แล้วใครล่ะทำให้ร่ำร้อง...แมงระงำ...บ้อ?
9 สิงหาคม 2549 11:51 น. - comment id 596212
สวัสดีคุณ พฤหัสฯ คุณจะมาถึงกลอนบทนี้หรือเปล่าน๊า... มารอ คุณนะเนี๊ย...
9 สิงหาคม 2549 11:55 น. - comment id 596214
หยาดน้ำฝนปนน้ำตาคราเธอหมอง เมื่อความเศร้าเข้าครองจองห้วงฝัน ยืนตากฝนทนหนาวเหงาใจครัน ทิ้งเรื่องราวสารพันตามน้ำไป.... อย่าเศร้านักเลย...สงสารนัก
9 สิงหาคม 2549 12:06 น. - comment id 596223
ขอบคุณ คุณพฤหัสนะคะ กลอนมะกรูดตั้ง 10 กว่าบทคุณเข้าทุกบท.. คุณเป็นอย่างไรบ้างค่ะ มีตังค์ซื้อหนมเยอะแล้ว อย่าลืม มาซื้อหนมให้มะกรูดบ้างนะคะ ห่วงใย คุณเสมอคะ...
5 พฤศจิกายน 2549 10:28 น. - comment id 623552
5 พฤศจิกายน 2549 10:29 น. - comment id 623553
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
