เมรัย ร่ำรด เทใจ บำบัดไฟ ราคะ แผดเผา เสียงเพลงดัง กรอกหู สนุกไม่เบา แต่ขาดเจ้า นั่งคู่ หดหู่ใจ แสนคิดถึง เจ้านัก อดหักได้ ป่านฉะนี้ เป็นอย่างไร กันบ้างหนอ ปล่อยให้พี่ คร่ำครวญ น้ำตาคลอ โอ้ระหนอ อยู่ไกล แต่ใจวอน แม้คิดถึง แต่จะรัก นั่นไม่ได้ แต่จะไม่ ต่อเมื่อ เปลี่ยนนิสัย ให้ความจริง อะไร ออกจากใจ เธอจะได้ รับรู้ สักที อนิจจา วาสนาเรา ก็เท่านี้ มีแค่ที่ แห่งนี้ จะพบได้ เกิดชาตินี้ ได้แค่นี้ ไม่เป็นไร หวังชาติใหม่ เจอกัน แล้วฟันธง
ผู้ไม่มีหัวใจ 17 ก.ค. 2549 03:44 น. - ID 91172 
760
0
0
17 กรกฎาคม 2549 15:47 น. - comment id 590676
ชอบมากเลยค่ะกลอนนี้ ในชีวีนี้จะเป็นอย่างนั้นไหม ได้แต่คิดๆแล้วก็แล้วไป มีโอกาสครั้งใดไปแน่นอน
17 กรกฎาคม 2549 17:45 น. - comment id 590713
ฟันธง...สงสัยต้องรอตอน6โมงเย็นค่ะเชิญธงลงสู่ยอดเสาพอดีอิๆๆๆ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
