@ ยามตะวันจะราร้าง เหมือนทุกอย่างจะห่างหาย ราตรีมืดมิดสิ จะเข้าโปรดปราย รอ..อ้างว้างเดียวดาย จะเข้าเยือน @ จะทำอย่างไร ไฉนเล่า จะปลดเอา อ้างว้างที่เชือดเฉือน เหงาเศร้า เดียวดาย อยากจะเลือน ที่เชือดเฉือน ดวงใจ มิส่างซา @ กว่าตะวันจะรุ่งฟ้า เพลานาน สุดทรมานยิ่ง มิหาเหมือน ความเหงา อ้างว้าง จุดติเตือน ทรมาน เชือดเฉือน เคลื่อนคล้อยรอคอยตะวัน @ ฉันคงตาย ก่อนตะวันจะจับฟ้า ดิ่งลงหุบเหวลึกหนา พาใจหาย ราตรีพราก เหยียบย้ำ จนใจตาย มิมีใครช่วยได้ แม้นว่าได้ยิน
ธนา 1 ก.ย. 2549 02:30 น. - ID 92596 
1402
1
0
1 กันยายน 2549 13:40 น. - comment id 602816
ความอ้างว้าง เงียบเหงา เดียวดาย บางทีมันก็ทำให้เรามีสมาธิ มีความคิดดีๆ ขึ้นมาได้เหมือนกันนะ ผมว่า... ...เพราะผมก็ชอบอยู่เงียบๆ กับความเหงาเหมือนกัน
1 กันยายน 2549 14:14 น. - comment id 602821
ฝนตกหนัก..อาการไข้ยังไม่หายหรอค่ะ แวะมาแอ่วหาบ่อดาย...
3 กันยายน 2549 08:12 น. - comment id 603090
มาตัดพ้อต่อว่าณราตรี ยุติธรรมไหมนี่ที่เฉือดเฉือน ตะวันร้างอ้างให้ใจลางเลือน ตะวันเยือนเธอก็ห่างร้างราตรีสวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
