ใช่ไม่รัก แต่รักไป ก็ไร้ค่า ใช่อ่อนล้า แต่ท้อเกิน จะสู้ไหว ใช่เจ็บปวด แต่รวดร้าว เกินสิ่งใด ใช่เปลี่ยนใจ แต่มันชา จนเริ่มชิน แม้วันนี้ ไม่มีรัก เหมือนวันก่อน แม้วันนี้ ความอาทร จะสูญสิ้น แม้วันนี้ ไร้น้ำตา จะหลั่งริน ไม่เดือดร้อน ไม่แดดิ้น ไม่สิ้นลม แม้เจ็บลึก เพียงเท่าใด ใจยอมเจ็บ แม้หนาวเหน็บ ทั่วทั้งกาย ใจก็พร้อม แม้เงียบเหงา จะยอมเศร้า เท่าที่ยอม แม้ตรมตรอม กลืนความช้ำ จะทำใจ คงหมดแล้ว ไม่มีเหลือ แม้ความฝัน ความเงียบงัน เธอต้องการ ใช่หรือไม่ ไม่สนใจ กันสักนิด ไม่เป็นไร นานเท่าใด จะทำใจ ลืมวันวาน ฉันคงเป็น ได้เพียงแค่ ผู้หญิงธรรมดา คงไร้ค่า สิ้นความหมาย ใครมองผ่าน เป็นแค่คน ไม่มีใคร ที่ต้องการ เป็นสะพาน แค่ทางผ่าน ให้เธอเดิน
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 9 ก.ย. 2549 03:45 น. - ID 92848 
1632
4
0
9 กันยายน 2549 08:08 น. - comment id 604680
รักของฉันดั่งธุลีไม่มีค่า ไร้ราคายังภูมิใจใคร่เสนอ มอบรักแท้จริงใจให้แด่เธอ รู้ว่าเก้อเธอไม่สนจะทนเอา รักจากคนธรรมดา ปรารถนาฝากให้เธอ
9 กันยายน 2549 12:41 น. - comment id 604749
เศร้าจังอ่ะ เป็นอารายไปน้อ
9 กันยายน 2549 13:06 น. - comment id 604756
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจขอให้เรื่องนี้เป็นเพียงแค่กลอนนะค่ะ ขอให้คุณมีความสุข และขอให้คุณสมหวังในความรักค่ะ
9 กันยายน 2549 13:41 น. - comment id 604775
บางครั้งการเป็นผู้หญิงธรรมดา ก็มีความหมายมากมายสำหรับใครบางคนนะค่ะ \"สิ่งไหนที่จบในวันนี้ แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของวันพรุ่งนี้ค่ะ\"
9 กันยายน 2549 13:50 น. - comment id 604781
...... . ..... .. ... .. .... ...
...
9 กันยายน 2549 16:55 น. - comment id 604821
9 กันยายน 2549 18:46 น. - comment id 604845
สิ้นร้างหนทางของความรัก วันร่วมถักทอสายใยแห่งความหมาย ถึงวันนี้ความฝันพลันมลาย ยืนเดียวดายบนเส้นทางที่ร้างเลือน
10 กันยายน 2549 00:01 น. - comment id 604882
มารักพี่กานรับรักพี่กานต์แบบไม่เกียงน้ำหนักค่ะสวัดค่ะ..ลุงมอมแมม...เป็นคนชื่อ..กระต่ายค่ะ.. ขอบคุณค่ะ...คุณผุ้หญิงไร้เงาที่แวะมาค่ะ สวัสดีค่ะคุณ..ลิลลี่ขาว...ขอบคุณที่ค่ะที่มีข้อคิดและแวะมาทักทายเสมอ หวัดดีจ๊ะ...เก็นสบายดีน่ะค่ะ...พี่กระต่ายไม่ค่อยสบาย...กลัวโรงพยาบาลไม่มีคนไข้เลยไม่นอนเล่นมาค่ะ...หวัว่าน้องชายคงสบายดีน่ะค่ะ หวัดดีค่ะเชาว...
10 กันยายน 2549 00:12 น. - comment id 604884
สิ้นร้างหนทางของความรัก วันร่วมถักทอสายใยแห่งความหมาย ถึงวันนี้ความฝันพลันมลาย ยืนเดียวดายบนเส้นทางที่ร้างเลือน เพราะไร้คนสนใจสิ้นไร้ค่า ความเหว่หว้าเหงาใจหาใครเหมือน อยากจะสูญลับหายหวังลืมเลือน แต่กลับเหมือนคิดถึงเขาเศร้าวิญญา สวสดีค่ะคุณชมพูคาขอบคุณที่แวะมาค่ะ
10 กันยายน 2549 06:50 น. - comment id 604905
ฤๅเส้นทางแห่งรัก...จะหักล่ม ให้ทรุดซมอำนาจพิษบาดแผล ใจเอยใจ..วกเวียนมาเปลี่ยนแปร จึงเหมือนแผ่กำสรวลให้หวนรอย คนเอยไยจะรักไม่เหมือนก่อน ฤๅอาวรณ์แรงลดเริ่มถดถอย มืดฝนที่ในฟ้า..เหมือนตาปรอย จะหยาดน้ำหยดย้อย..กลบรอยคน
10 กันยายน 2549 08:13 น. - comment id 604912
ลืมเสียเถิดรักร้างบนทางเก่า ลืมความเศร้าหมองไหม้หทัยหมอง ลืมเมื่อไรหมดทุกข์สุขครอบครอง โปรดไตร่ตรองเลือกเก็บส่วนเจ็บลืม.. ....
10 กันยายน 2549 11:45 น. - comment id 604935
ฤๅเส้นทางแห่งรัก...จะหักล่ม ให้ทรุดซมอำนาจพิษบาดแผล ใจเอยใจ..วกเวียนมาเปลี่ยนแปร จึงเหมือนแผ่กำสรวลให้หวนรอย คนเอยไยจะรักไม่เหมือนก่อน ฤๅอาวรณ์แรงลดเริ่มถดถอย มืดฝนที่ในฟ้า..เหมือนตาปรอย จะหยาดน้ำหยดย้อย..กลบรอยคน สดายุ กี่รอยฝืนกี่คืนช้ำกี่น้ำตา กี่เวลากี่เดือนปีอีกกี่หน ลืมความสุขที่ปนเศร้าเหงาเหลือทน อยากหลุดพ้นอยากล้นเหลือเมื่ออาลัย
10 กันยายน 2549 11:53 น. - comment id 604936
ลืมเสียเถิดรักร้างบนทางเก่า ลืมความเศร้าหมองไหม้หทัยหมอง ลืมเมื่อไรหมดทุกข์สุขครอบครอง โปรดไตร่ตรองเลือกเก็บส่วนเจ็บลืม.. กุ้งหนามแดง ลืมรักร้างทางเก่าแล้วหมดสิ้น เพราะเขาสิ้นไร้เยื่อใยไม่ถนอม จะยอมรับทุกเรื่องราวเหงาก็ยอม ไม่ตรมตรอมต่อแต่นี้ไม่มีใจ
10 กันยายน 2549 21:08 น. - comment id 605005
รูปกระต่ายในจันทร์ในชั้นสรวง หากเลยล่วงลับไป...คงใจหาย แม่เอยแม้นรุ่มร้อนจงผ่อนคลาย ช่วยจันทร์ฉาย..แสงงามในยามคืน ถึงเมฆฝนหม่นหมองจะครองฟ้า จนจันทราลบรอย..ให้คล้อยขื่น หม่นหมองย่อมจะจบและลบกลืน ระบัดชื่นแสงสีเช่นมีมา รูปกระต่ายใต้เงาจันทร์คงลาลับ เหมือนดาวดับจันทร์เลื่อนหายใต้เวหา ไม่ส่องฉายเหลือแค่เงาบางเบาตา ทุกคืนคราหม่นหมองเศร้าอยู่เดียวดาย หมดสีแสงสิ้นแรงแห่งความฝัน ใต้เงาจันทร์หลบซ่อนอยู่ตามมุ่งหมาย เมฆพริ้วขาวช่วยคลายเศร้าเหงาจากกาย หมดความหมายหลงแค่รูปหรือจูบเงา ที่หลงรูปจูบเงาทั้งเช้าค่ำ คือกอดกล้ำเย็นเฉียบ..ของเงียบเหงา ด้วย..รูปเอย..หลบเร้นยากเห็นเงา จักบรรเทาผ่อนพัก..ช่างหนักแรง ในคืนแรม..รูปเจ้า..สิ้นเงาร่าง ฟ้าจัก ว้างโคมไฟอำไพแสง เสี้ยวเดือนเหมือนซุ่มซ่อนความอ่อนแรง เพื่อจะแจ้งแจ่มจ้าในคราเพ็ญ มองเถิดนั่นจันทร์เหลืองที่เบื้องหน้า จะยอตาแสงผ่องให้มองเห็น รูปที่เรื้องในจันทร์..จะพลันเป็น งามที่เช่นน้อมลง..ให้หลงเงา จันทร์ฉายนวลเหลืองเรื่อเรืองรอง แสงจับตาเย็นตาแต่พาเหงา แค่รูปเงาหรือจักคลายหายบรรเทา เหมือนว่างเปล่าแม้แสงจ้าคราเดือนเพ็ญ แสงจันทร์ฉายนวลเหลืองที่เบื้องหน้า ผุดผาดตาผ่องอำไพยามได้เห็น รูปที่เยื้องหลบหายใต้จันทร์เพ็ญ จะหลบเร้นห่างจางหายคล้ายดังเงา
10 กันยายน 2549 21:56 น. - comment id 605016
กระต่ายเอย... ๐ หอมแก้วกลิ่นร่ำในค่ำนี้ ไมตรีเคยครวญเริ่มหวนหา หลับตื่นขับไขอยู่ในตา ไขว่คว้ากอดรับกระชับช้อน ๐ คืนค่ำเงาจันทร์ทาบชั้นฟ้า ปรารถนาพร่างพรูไม่รู้ผ่อน ดาวไกลกระพริบท้าความอาวรณ์ กำจรเป็นนัยชวนไขว่คว้า ๐ จมในภาพฝันหมื่นพันเรื่อง สืบเนื่องสาปสวรรค์ให้ฟันฝ่า ผ่านแทรกนิรมิตช่วงนิทรา ทรมาเหนี่ยวหน่วงในห่วงนี้ ๐ จันทร์แรมแอบซ่อนความอ่อนด้อย ใจพลอยช่วงค่าข่มราศี กำลังปรารถนาบรรดามี เริ่มวีวาดสะพัดระบัดตน..!
10 กันยายน 2549 23:43 น. - comment id 605027
แม้ราตรีนิรมิตนิทราแล้ว คล้ายผิวแผ่วแว่วเสียงเพียงสับสน คล้ายออดอ้อนส่งความหมายใครบางคน ต้องเจียมตนไม่อยากช้ำเพราะคำใคร จันทร์แรมแอบซ้อนซ่อนความเศร้า ลมบางเบาใบไม้พัดสะบัดไหว เหมือนเสียงใครเว้าวอนซ่อนความใน แต่ห้วงใจยังมีใครที่ไม่ลืม
11 กันยายน 2549 08:26 น. - comment id 605046
ยามค่ำคืนด้วงจันทร์นั้นทอแสง เหมือนรักแรกนั้นเริ่มที่งดงาม เมื่อยามแสงอารุณนั้นทอแสง เหมือนรักแรกนั้นได้หมดลง
11 กันยายน 2549 08:38 น. - comment id 605048
กำลังใจที่เธอไม่รู้ เธอรู้ได้ยังไง ว่าไม่มีใครสักคนรักเธอ เพราะฉันคนนี้เพิ่งเจอ คนแอบรัเธอเมื่อเช้านี้เอง เขาฝากฉันมาบอก เขาเป็นคนเผยใจไม่เก่ง เลยได้แต่ขอเพลง ให้เธอฟัง เขาฝากคำพูดมา ให้ฉันบอกเธอว่าเธอน่ารักจัง เขาขอคิดถึงอยู่ห่างๆ ส่งยิ้มให้เธอบ้างยามเธอไม่เห็น เขาอยากเจอเธอทุกวัน เก็บไปฝันถึงเช้าถึงเย็น เธอทุกข์เธอสุขอยากเห็น เขาเป็นห่วงเธอทุกยาม
11 กันยายน 2549 12:12 น. - comment id 605090
แต่คืนค่ำลมไหวกิ่งไม้แกว่ง จันทร์ทอแสงอาทรผู้อ่อนไหว เมื่อสืบเสียงวาทีผู้มีใจ คือเยื่อใยถักพัน...เกินบั่นทอน ระริกลมวูบไหวเมื่อนัยน์ระยับ ประโลมอกเมื่อประทับรูปอัปสร ระลอกคลื่นเสน่หาแรงอาวรณ์ ก็โหมตอนเติบตั้ง...สู่จำนง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
