http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song99.html (เพื่อน้อง) นอกชายคากระท่อมหอมแฝก หอมฝน... ให้ฝัน ฝนกำลังปันสายปรายโปรยโรยละอองทองทิพย์ ไปทั่วทุกทิศถิ่นแนว ดวง...นอนดายเดียว หลับตา...คล้ายภาวนาสมาธิ และ... ในมโนนัยน์ จิตดวงไสว กำลังสัมผัสเห็นเจดีย์สีทองเปล่งประกายจรัสจ้า ในท่ามตระหง่านแห่งเทือกผาหิมาลายัน จากที่นั่นบ้านเรือนที่ดูลดหลั่นเรียบง่าย ด้วยสีอิฐดิบแดงแฝงฝังตัวเงียบสงบ ในท่ามหุบเขาเงาฝัน ในท่ามม่านหมอกใยยวงรวงเมฆ ที่โอบกอดตระกองยอดภู อย่างเล้าโลม อ่อนหวานปานสายไหม.. ดวง.. หลับตาเห็นภาพอีกภาพ ที่เปรียบประดุจดั่งเป็นฉากชีวิต ดั่งทิพย์นิรมิต ที่จิตดวงนี้เลือกจับเลือกเก็บเกี่ยว เอาไว้ ยาม... เหลียวไปไม่พานพบผู้ใดในโลกแล้งไร้ใบนี้ ที่.. กำลังมากมีโพยภัยผองพิษมาประดัง ทั้งจากผู้คน...แลธรรมชาติ.. ที่... กำลังกราดเกรี้ยวรอบันดาลพิโรธ ลงโทษสอนสั่งมวลมนุษย์ทั้งปวงอย่างสาสม มาทวงคำกตเวทิตา.. และมิอภัยให้คนผู้ไม่รู้คุณค่าแห่ง *ฟ้าดินน้ำลมไฟ* ได้ผุดได้เกิด..มาล้างผลาญอีกต่อไป อย่างไร้เยื่อใยดีมิยอมปรานีปราศรัย... และ.. อย่างไม่ยอมให้อภัย.. ไม่..! แม้นให้โอกาสแก้ตัว แม้จักร้องครางครวญหวนไห้แสนจะสิ้นไร้ขาดใจ ก็ตามที...! และ.. นั่นกระไร.. ดวง...เห็นตัวเองตื่นขึ้นมาในท่าม*ยานบุญ* เหนือนภากาศระดับความสูง38000ฟุต เพื่อ.. พบความพิสุทธิ์แห่งหอมห้วงงามตราตรึงหนึ่งในทรวง ในดวงใจดวงให้ประดับ ประทับ... ภาพดวงสุริยาระยับแวววะวับแสง พร้อยพรายพราวคล้ายดั่งสายแสงสีแห่งเรียวรุ้งรำไร เป็น... ยวงใยไหมเพชรผ่อง แตะต้องแต้มสายร่ายมนต์สวยไสว ทายทัก*ทะเลเมฆ*เสกงามจนจรัสรัศมี คลี่คลุมห่มเป็นช่อชั้นราวกับพบเมืองสวรรค์เข้าให้แล้ว ในแพร้วเพริศพริ้งฝัน อันแสนงามบรรเจิดจิตนั้น จิตดวงก็พลัน..... ลอยเหนือโลกย์ พ้นโศก พบสุขอิสรานิรันดร์ ไปกับแดนฟ้าแดนฝัน แดนสวรรค์ ที่ได้พบ จบด้วยจิตแสนปิติเกษม... ............. และ... กับมหัศจรรย์วันนี้ วันที่...พี่คนดี จากเกาะสวาทหาดสวรรค์โทรมา พี่คนที่.. เคยบวชชีและศึกษาพระอภิธรรมมาอย่างแตกฉาน จนจิตเธอดั่งบัวดอกบานเหนือน้ำในโลกหล้า ราว.. นางฟ้าในโลกมนุษย์ พี่สาว.. ผู้มีจิตพิสุทธิ์ดวงผ่องแผ้ว ผู้ที่มีใจดั่งดวงแก้วมณีประภัสสร ผู้ที่พรหมผู้ครองชะตาได้บันดาลชักพา ให้.. *เราสอง* ได้มาหลอมรวมจิตสร้างทานบารมีร่วมกัน สละทางทองทางธรรมให้กับผองชนจากทั่วทุกมุมโลก ได้ เพียรค้นพ้นโศกพบสุขนิรันดร์ ผู้เฝ้าฝ่าฟันทะเลโลกย์ ทะเลน้ำตา มาพบ... *สำนักวิปัสสนา * ที่เรียกกันว่า..*แดนสวรรค์หล้า* ที่.. เปิดแง้มบานประตูรอท่า ทุกมวลหมู่มนุษย์ผู้ไม่พ่ายเพียร... ให้.. พบความสว่างสะอาดสงบ จบด้วย... ไม่ต้องกลับมาวนเวียน ชดใช้วิบากกรรมย้ำวนอีกต่อไป... และ.. ที่ว่าเป็น*ความมหัศจรรย์จิต* เพราะ... เธอบอกว่าเธอนิมิต เห็นดวง...ไปต่างประเทศที่ไหนสักแห่ง และ.. แสนแปลกดี.. ที่เธอคนดีสัมผัสเห็นดวงอยู่ในท่ามบ่อเพชรทอง ที่ผ่องพรายฉายฉานโชติช่วง ในรวงรองเรืองรัศมีพราวรายรอบร่าง...พร่างจรัสไสว... และ... นี่คือ...สิ่งที่ยากจะค้นหาคำตอบ หาก... เพียงนำมาคิดชอบคิดน้อมนำ มาสร้างสรรปันดี คิดพลีคิดให้ คิดให้จิตมีเพียงกุศลธรรม หวัง... มารินร่ำย้ำกระซิบบอก ทุกดวงใจ ให้เพียรสร้างเมตตาใส สร้างงาม สร้างเสบียงบุญ รู้สะสมทุนธรรมทาน แล้ว.. รู้หว่านโปรยอย่างไม่เสียดาย เพื่อ... พัฒนาจิตให้..ถึงพร้อม..การสละออก ก่อนสายเกิน.... อย่าหลงเพลินสะสมเพียงกิเลสโลกย์วัตถุ ให้รู้หยุดอยาก... หวังฝากเพียง..*ความดีพลีให้* ก่อน.. ชีพชนม์ที่แสนสั้นนี้.. จักมลายหายวับไป...เป็นนิรันดร์ กับ.... สายลมในยามค่ำ ...ดั่งดวงตะวันลา...นะดวงใจ...! ........................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song99.html เพื่อน้อง เพื่อ น้อง พี่ปอง หมายพยายาม เพ้อพะวง เพียงนงราม คอยติดตามเหมือนเงาตามตัว เพื่อ น้อง พี่ปองรักมาพันพัว เพ้อรำพันจึงเมามัว ยังหวั่นกลัวหลวมตัวลืมตาย มอบ รัก ฝากใจไว้เป็นประกัน ขายชีวิตเป็นเดิมพัน ใจประกันมิมีวันกลาย อย่า ทำ ให้พี่ช้ำเพียงเดียวดาย แม้ชวดชมตรมใจตาย คงจะอายทั่วทั้งโลกา อย่า ทำ ให้พี่ ข้องจิต พี่นั่งและนอน ยัง คิด อยู่ตั้งหลาย เว ลา ตรม อยู่ในทะเลน้ำตา ไม่รักพี่ก็บอกมา ไม่ปรารถนา มากวนเจ้า อยาก รู้ ก็จงคิดดูเป็นไร ทั้งโลกนี้มีใครใคร คอยใส่ใจเหมือนดังเป็นเงา อยาก รู้ ว่าใครภักดีนงเยาว์ น้องคิดดูเพียงเลาเลา ใครจะเท่าพี่รักเจ้าเอย อย่าทำ ให้พี่ ข้องจิตพี่นั่งและนอนยัง คิด อยู่ตั้งหลาย เว ลา ตรม อยู่ในทะเลน้ำตา ไม่รักพี่ก็บอกมา ไม่ปรารถนา มากวนเจ้า อยากรู้ ก็จงคิดดูเป็นไร ทั้งโลกนี้มีใครใคร คอยใส่ใจเหมือนดังเป็นเงา อยาก รู้ ว่าใครภักดีนงเยาว์ น้องคิดดูเพียงเลาเลา ใครจะเท่าพี่รักเจ้าเอย...
พุด 26 ก.ย. 2549 19:36 น. - ID 93362 
1450
2
0
26 กันยายน 2549 20:24 น. - comment id 609433
ฝากถึง ยอดดวงใจ *เทพบุตรไพรในสวนอักษร* ตัวฉันผู้เดียวท่องเที่ยวไปท่ามกลางขุนเขา (นาข้าว ห้วยละหานลำธารใส) แล้ว... ฉันก็มาพบกระท่อมร้างหลังหนึ่ง มีเพียง เส้นทางสัญจรของหมาป่าและกระต่าย ถัดจากป่าไผ่เก่าแก่ไปคือบ่อน้ำที่แห้งสนิท ใยแมงมุมแผ่คลุมหนังสือกวีนิพนธ์ ที่ถูกลืมไว้ใต้หน้าต่าง พื้นกระท่อมเต็มไปด้วยฝุ่น บันไดถูกปิดคลุมด้วยหญ้าป่าแห่ง ฤดูใบไม้ร่วง จนมองไม่เห็น จิ้งหรีดหมู่หนึ่งกรีดปีกร้องตื่น ที่ฉันมาเยี่ยมแบบไม่รู้ตัว เมื่อเงยหน้าขึ้น ภาพที่เห็น คือ ดวงตะวันกำลังจะตกดิน บรรยากาศช่างเงียบเหงาอะไรเช่นนี้
26 กันยายน 2549 21:04 น. - comment id 609436
26 กันยายน 2549 22:09 น. - comment id 609465
จิตอันอิ่มเอิบด้วยกระแสเมตตา กระแสธรรม บารมีแห่งทานอันยิ่งใหญ่และความเอื้อเฟื้อต่อผู้ด้อยโอกาส และผู้ที่ยังมีกิเลสบดบัง ยังไม่เข้าถึงคำว่า สัมมาทิฎฐิ เฝ้าเวียนวนว่ายอยู่กับการสร้างตัวตนอันคับแคบ สู้ผู้ที่มีความเพียร ลงมือกระทำด้วยความตั้งใจให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ย่อมน่าสรรเสริญ และ เอาเป็นแบบอย่าง จักเป็นสุขอยู่ทุกคืนวัน เธอ หญิงงามแห่งรัตนโกสินทร์
27 กันยายน 2549 08:17 น. - comment id 609508
คิดถึง...
27 กันยายน 2549 08:40 น. - comment id 609516
เพลงเพื่อน้อง เพลงมากค่ะ กานต์ชอบ ชอบฟังเพลงชรินทร์ เวลาไปร้องเพลงกับเพื่อนๆ เพื่อนว่าทำไมชอบเพลงเก่าจัง ถ้ากานต์หาเพลงนี้ได้กานต์จะเอามาแปะให้พี่พุดนะคะ
27 กันยายน 2549 13:45 น. - comment id 609587
มาแล้วค่ะพี่พุดจ๋า เพราะจังเลย ยังไม่มีใครทำเพื่อนกานต์เลย แงๆๆๆ
28 กันยายน 2549 15:29 น. - comment id 610013
มาฟังเสียงฝนกระซิบ อิอิ กลับได้ยินเสียงตัวเองกระซิบ ว่าคิดถึงพุดพัดชา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
