โพลารีส

25 ตุลาคม 2549 22:04 น. - comment id 619131

ดีจ้า  แวะมาทักทายค่ะ

แมวราตรี

25 ตุลาคม 2549 22:43 น. - comment id 619151

อารมณเศร้าบรเลงเพลงเป็นเพลงเศร้า
อารมณ์เหงาเขียนขีดกลอนให้คลายเหงา
อารมณ์ทุกข์อยากมีคนร่วมแบ่งเบา
อารมณ์ร้าวไม่อยากให้ใครมากวน

ยินดีที่รู้จักครับ

ปักษาวายุ

25 ตุลาคม 2549 23:05 น. - comment id 619157

ร้อยรัก

26 ตุลาคม 2549 00:37 น. - comment id 619162

เสนาะเพราะพริ้งนั่งอิงแอบ

สนิทแนบในฤดี ฦมีเหมือน

แสนคิดถึงรุมเร้าเหมือนเงาเดือน

สิ่งย้ำเตือนตอกย้ำ...น้ำคำชาย

เฌอมาลย์

26 ตุลาคม 2549 06:04 น. - comment id 619177

กี่เส้นสายกี่เสียงสำเนียงเสนาะ
แสนไพเราะยามยินดีปรีดานัก
แสนโศกาอารมณ์ยามตรมรัก
สื่อประจักษ์ดั่งกมลคนบรรเลง


 สำหรับเฌอ ถ้าอยู่ในอารมณ์เศร้าแล้วให้ฟังเพลงสนุกสนานคงไม่เข้ากับอารมณ์แน่นอนเลยค่ะ

MomMamSan

26 ตุลาคม 2549 10:29 น. - comment id 619275

whitelily

26 ตุลาคม 2549 10:38 น. - comment id 619285

  ถ้าเศร้าก็ฟังเพลงเศร้า ๆ  ไปเลยค่ะ
ฟังเพื่อจะได้เศร้าได้สุด ๆ  ค่ะ....

ร้อยแปดพันเก้า

26 ตุลาคม 2549 11:23 น. - comment id 619310

กรีดวิญญาณลับเร้นลงเส้นเสียง
สื่อสำเนียงเพลงเหงาเศร้าโศกศัลย์
ร้อยวรรณศิลป์ผสานโศกโลกจาบัลย์
โอบกอดฝันเคว้งคว้างถึงบางใคร

เป็นความเงียบความงามในความเหงา
เป็นเหมือนเงาเฝ้าฝันจนหวั่นไหว
เพลงตัดพ้อคลอเคล้ามิเข้าใจ
ฝากถ้อยไว้ลึกลับลงกับเพลง

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

26 ตุลาคม 2549 15:59 น. - comment id 619630

เสียงผ่านสายคล้ายเศร้าเคล้าความโศก
วิปโยคเพราะลวดขึงตึงเขม๊ง
ควรผ่อนหนักเป็นเบาเรากันเอง
ใจนักเลงเปิดประตูรู้ชั่วดี

คนแวะเวียนเขียนกลอนมาอ้อนรัก
เพียรไสผลักไม่พบคอยหลบหนี
วางมาดเข็มตีรวนสงวนท่าที
อีกกี่ปีจะหายโศกวิโยคตรม....


สงสัยว่าจะต้องให้หมอนวดจับดึงเส้นกระษัยซะหน่อยแล้ว อิอิจะได้หายโศก

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

26 ตุลาคม 2549 21:38 น. - comment id 619770

เพียงเส้นสายลายเสียงเพียงเส้นโศก
ไยวิโยคอกสั่นขวัญสลาย
จะบรรเลงเพลงกลอนเพื่อผ่อนคลาย
หรือบรรเลงเพลงร้ายใจเลือกเอง

บินเดี่ยวหมื่นลี้

26 ตุลาคม 2549 21:39 น. - comment id 619771

เคยฟังเพลง ฝากเพลงหอมแก้มไหม??..หาฟังนะ..จะได้หายเศร้า...

...คืนนี้อยู่งานดึก..ฝันเผื่อด้วยนะ...

อัลมิตรา

27 ตุลาคม 2549 12:28 น. - comment id 620050

 
...ในราวเดือนสิงหาคมเมื่อปีที่แล้ว 
...อัลมิตราเขียนกลอนชุดหนึ่งโดยใช้การเขียนแบบกลอนเก้า
...บทกลอนชุดนั้น เป็นการถ่ายทอดความรู้สึกจากการที่ได้สัมผัสกับเส้นสายและคอร์ดคีย์ด้วยตนเอง
...และอัลมิตราก็ให้ชื่อกลอนชุดนั้นว่า "เส้นสายโศก" .. 

...สำหรับบทกลอนแปดในชุดปัจจุบัน อัลมิตราก็ยังคงใช้ชื่อกลอนว่า "เส้นสายโศก" เช่นกัน
...เพราะมีความรู้สึกบางอย่าง ที่ไม่อาจปรับเปลี่ยนให้แตกต่างจากเมื่อคราวก่อน
...งานเขียนชุดนี้เกิดจากแรงบันดาลใจเมื่อได้ฟังดนตรีบรรเลงของนักดนตรีชื่อก้องโลก Gary Moore
...Robert William Gary Moore เป็นนักดนตรีชาว Ireland ที่วงการร็อคต่างยกย่องให้เป็นราชาแห่งกีตาร์
...และเพลงบรรเลงดังกล่าวคือ  " Parisienne Walkaways " 
...ซึ่งเป็นเพลงบรรเลงที่มีท่วงทำนองโหยหวนกินใจอย่างยิ่ง
...เพลงนี้ ถือว่าเป็นเพลงที่ยากมากในการแสดงฝีมือในการเล่นกีตาร์ 
...แทบจะเรียกได้ว่าเป็นเพลงที่สามารถนำมาเป็นบทเพลงทดสอบเพื่อจัดระดับนักกีตาร์ได้เลยทีเดียว

...ด้วยเหตุที่ว่า นักกีตาร์มีหลายระดับ เช่น
...Rythm Guitar ... เป็นการเล่นกีตาร์ประกอบเพลง เพื่อมิให้เพลงเบาหวิวจนเกินไป เหมือนเป็น Backgrounds
...ซึ่งการเล่นระดับนี้ .. เพียงแค่การรู้คอร์ดคีย์และทำนอง.. ก็เล่นได้
...หากยกระดับฝีมือเหนือขึ้นไป..อีกขั้น จะเรียกว่า Solo Guitar 
...Solo Guitar  ... เป็นการเล่นกีตาร์ที่เด็ดขาด .. มีความแม่นยำสูง..
...ผู้ที่มีฝีมือในระดับ Solo Guitar ย่อมมีความสามารถที่จะเสกดัชนีตนเองให้บังเกิดเสียงต่าง ๆ ได้ดั่งใจ 
...สามารถบังคับนิ้วได้อย่างมีชีวิตชีวา 
...และถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ ให้แทรกซึมลงไปในท่วงทำนองที่บรรเลง

...ดังนั้น...ผู้ที่เป็น  Rythm    ก็อาจไม่ใช่ผู้ที่สามารถเล่น  Solo   ได้
...แต่กลับกัน ผู้ที่เล่น Solo    ย่อมเล่น Rythm  ได้แน่นอน

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
 

อัลมิตรา

27 ตุลาคม 2549 12:45 น. - comment id 620070

คุณโพลารีส .. :) ขอบคุณค่ะ

คุณแมวราตรี .. ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ 

บางอารมณ์ขื่นขมดั่งตรมอก
จนเพ้อพกเพราะเพลงบรรเลงขาน
ให้ครุ่นคิดถึงเรื่องเก่าที่ร้าวราน
อดีตกาลเคยประสบอยากลบเลือน

คุณปักษาวายุ .. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยือน

คุณร้อยรัก ..

เพราะว่าอกช้ำชอกเพลงตอกย้ำ
คงดื่มด่ำกับโศกวิโยคยิ่ง
ยากสลัดอาลัยในความจริง
คนถูกทิ้งให้เหงาก็เราเอง

คุณเฌอมาลย์ .. เพราะคนเรามีหัวใจยังไงล่ะคะ จึงรู้สึกเช่นนั้น

เสียงเส้นสายนิ้วส่ายสะบัดบ่งชัดแจ้ง
ใช่เสแสร้งฤๅปรุงจิตคิดเสียดสี
แม้นิ้วระบมนั้นคือระบายคลายโศกี
เปลี่ยนคอร์ดคีย์กี่ครั้งคราอย่านับเลย 

คุณMomMamSan .. อยากฟังเพลงไม่เศร้ามั๊ย

คุณลิลลี่ขาว .. ค่ะ ในบางอารมณ์ ความรู้สึกของเราเหมือนได้ระบายออกไปบ้างค่ะ

คุณร้อยแปดพันเก้า ..

นิ้วส่ายสะบัดใจขาดสะบั้นรันทดท้อ
จับคอร์ดพอส่งสำเนียงเสียงโหยหวน
ครั้งนุ่มนวลคราหนักแน่นแสนรัญจวญ
แทนถ้อยถ้วนทุกข์ทับถมจมน้ำตา 

บีบเส้นสายคลายเส้นเสียงสำเนียงส่ง
ครั้นคิดคงผิดแผกไปใฝ่ฝันหา
ทุกทำนองก้องกังวานสะท้านมา
เกินเวลากี่ย่ำยามยากห้ามใจ

คุณฤกษ์ ..

เสียงเพลงแผ่วแล้วพลิกผลันรำพันแล้ว
จิตแน่แน่วห้านิ้วสั่นนั้นเปรียบได้
กับบทเพลงบรรเลงร่ำคร่ำครวญใด
ล้วนเลศนัยปรารถนาให้มายิน 

คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก ..

เพราะตัวเราอ่อนล้าเกินกว่าฝืน
มากขมขื่นหนักอกหมกไม่ไหว
อาศัยเส้นสายเสียงหล่อเลี้ยงใจ
มิมุ่งหวังสิ่งใดบางใครเลย

คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เพลงนี้ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ 
กลางวันนี้ ฝากนอนเผื่อด้วยค่ะ อัลมิตราเพิ่งลงมาจากห้องประชุม ง่วง อยู่เนี่ย !!

พฤหัส กฤษชยรักษ์

27 ตุลาคม 2549 13:07 น. - comment id 620087

เส้นสายโศกโลกตรมระทมร้าว
คนนิ่งฟังยิ่งหนาวคราวขับขาน
สำเนียงรักแผ่วหวานมื่อวันวาน
พารักรานร่วงหล่นหม่นทรวงซึม

ไม่อยากฟังเพลงเศร้า..ขอเพลงใหม่เถอะ

อัลมิตรา

27 ตุลาคม 2549 17:25 น. - comment id 620240

คุณพฤหัส .. 
ไว้จะเขียนเพลงที่สิงโตหนุ่มบอกรักสิงโตสาวนะคะ
บอกใบ้ขนาดนี้แล้ว หลายคนคงพอเดาได้ค่ะ
ว่าเพลงอะไร

:)

ลักษมณ์

31 ตุลาคม 2549 11:59 น. - comment id 621539

มานั่งฟังเพลงอยู่ตั้งนานแหนะ
เพราะดี ไปก่อนนะ ..

อัลมิตรา

31 ตุลาคม 2549 13:06 น. - comment id 621561

คุณลักษมณ์ .. :) ชอบมั๊ย อัลมิตราก็ชอบฟังเพลงนี้เหมือนกันนะคะ