หมวกของพ่อ..

แมวคราว

หมวกสักหลาดขาดเก่าเอาสวมหัว
จอบหลังครัวถือเข้าเอาถากถาง
ริดกอหญ้ากลุ่มไม้ริมรายทาง
หยิบคราดวางลากเข้าแล้วเผาไฟ
หลังบ้านพ่อรกเรื้อเหลือเกินแล้ว
ไร้วี่แววคนกรายมาดายให้
ทั้งลูกหลานว่านเครือไม่เหลือใคร
จะใส่ใจดูแลแม้สักคน
ละงานถางวางจอบตรงขอบบ่อ
ใจมันท้อโถมทับจนสับสน
ด้วยรักห่วงรู้แน่แก่ใจตน
พ่อเพียงคนจะหาใครแทนไม่มี
มาหาพ่อแต่ละครั้งเพียงหวังว่า
ได้พบหน้าไร้ทุกข์มีสุขศรี
เห็นพ่อยังยิ้มได้สบายดี
ลูกก็มีความหวังกำลังใจ
แผลพ่อล้มเริ่มเลือนเมื่อเดือนก่อน
หัวเข่าอ่อนลื่นถลาไม่ปราศรัย
พ่อหน้ามืดล้มคะมำคว่ำลงไป
ลูกนี้ใจหายวาบมากราบพลัน
ตำน้ำพริกปลาป่นจนหอมกรุ่น
รินน้ำอุ่นวางให้ใส่ในขัน
แกงหน่อไม้ใส่ย่านางวางลงพลัน
กินคู่กันย่างปลาดุกคงถูกคอ
ทั้งซักผ้าถูบ้านงานหลายอย่าง
ลูกจัดวางเอาใจไว้เพื่อพ่อ
ซักผ้าห่มปลอกหมอนไว้ให้ใช้พอ
ถางหญ้าต่อรอบบ้านเป็นงานเพลิน
ใครจะมาใครจะไปก็ไม่ว่า
เพียงบิดาสุขใจไม่ขัดเขิน
เฝ้าถามตอบปลอบปลุกให้ลุกเดิน
คงไม่เกินกำลังพ่อขอให้ทำ
อาบน้ำพ่อเปลี่ยนเสื้อเมื่อวันใหม่
ผ้าขาวม้าพอใส่หรือเก่าคร่ำ
เก็บมุ้งหมอนซักไว้ใช้ประจำ
ตากแดดซ้ำสะอาดเอี่ยมเตรียมอย่างดี
กินอิ่มแล้วก็พักผ่อนนอนเถิดพ่อ
ระหว่างรออ่อมปลาดุกสุกได้ที่
มื้อต่อไปปรุงให้พ่อไม่รอรี
ฝีมือดีอยู่หรอกพ่อพอได้กิน
ทั้งเป็ดไก่ในเล้าเอามาขาย
มันขยายครอกอยู่ไม่รู้สิ้น
เหลือสองสามตัวใหญ่ไว้เขี่ยดิน
ค่อยคุ้นชินลดภาระนะพ่อเอย
เช้าตักบาตรทำบุญเจือจุนบ้าง
ลูกจัดวางของไว้ให้ไม่อยู่เฉย
ปลากระป๋องอีกมาม่าอย่าละเลย
ได้เสวยกองบุญทุนที่ทำ
ยามลุกเดินค่อยค่อยหน่อยนะพ่อ
ไม้เท้ารอเอาไว้ยันกันถลำ
ฝากลูกอามาช่วยดูอยู่ประจำ
กลัวล้มซ้ำหนสองไม่ต้องการ
หมวกสักหลาดขาดเก่าเอาสวมหัว
ทำสวนครัวต่ออีกหน่อยย่อยอาหาร
พรุ่งนี้กลับกรุงไกรอีกไม่นาน
จะกลับบ้านมากราบพ่อรอเถิดเอย.