"ถามดาว"

คอนพูทน

อัดอั้นตันทรวง            เพียงคนเคยควง
นึกแหนนึกหวง           หนึ่งมิ่งในกมล
เพ่งพิศคิดถึง              ใจจึงเจ็บจน
ว้าวุ่นกังวล                 อึดอัดรัดกาย
ถึงครั้นถามใคร           ว่ายวงนวลใย
อยู่ด้าวแดนใด            คิดครวญมิคลาย
คอยแล้วคอยแล         เชือนแชเชยชาย
คอยหวนคืนหาย        ขอเคียงเรียงนวล
คืนนี้มีดาว                กะพริบพริ้มพราว
สุกกรุ่นแสงสกาว        ใสชื่นสวยชวน
น้ำค้างพร่างพรม        โลมดมลำดวน
แสงเจ้าเย้ายวน          ถามไถ่ใช่ดาว
ล่องหลากฟากฟ้า       ล้นนับเหลือคณา
แลพบสบตา               วิบวับแวววาว
กู่ก้องร้องถาม            นงรามเรื่องราว
แม้คืนมาคราว           ชวนชิดชมจันทร์
รอเคียงรวงคำ            ความเงียบครอบงำ
ยลลึกยิ่งล้ำ               ชอกนักรักผัน
ราตรีนี้ตรม                ร้าวพรมรักพลัน
ฤทธิ์แรงโรมรัน           เคียงดาวเคล้าเดือน
สุดฟ้าสุดฝัน              โอ้หนอนวลอนันต์
ไออุ่นอวลอัน             มิลดจางเลือน
ดาวน้อยลอยตก         ลองยกแลเยือน
เหมือนต่างมาเตือน      รักคงมิคืน
น้ำค้างพร่างพรม       หนาวข้อพานขม
โรยราอารมณ์           ยังใฝ่ยังฝืน
ยามนี้ยาวนาน          ชอกช้ำกล้ำกลืน
รักคงล้มครืน             คู่ร้างพลางคอย
พอแสงสาดสาง         ความมืดจืดจาง
แรกรุ่งอรุณราง          ใจเผลอร่วงผลอย
ดาวห่างรางหาย        เรียงรายแค่รอย
เดือนลับดับลอย        ล้วนลิบล่วงลา
ดวงดาวเจ้าเอ๋ย         จากแล้วจรเลย
คราชิดเคียงเชย         จึงถามตามหา
ฤทัยระทม                เพียงลมพัดลา
แก้วดวงกานดา         ช้ำนักรักกลอย
ไร้ร่ำคำตอบ              แม้นคำพร่ำปลอบ
ร้างชื่นรอยชอบ         ยากนักจักถอย
ล่วงลึกถึงถลำ            เจ็บช้ำซ้ำรอย
ฝากหนอดาวน้อย       ช่วยนั้นบอกนาง
...............................................