เมื่อลมหนาวพัดมาฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน ไม่มีเธอคอยร่วมเดิน ฉันระหกระเหินตามลำพัง ทุกสิ่งทุกอย่างดูอ้างว้าง ฉันคล้ายคนหมดความหวัง หากมีเธอเคียงข้าง คอยเป็นพลัง ..............ฉันก็ยังมีกำลังใจเดินต่อไป........... ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของฉัน คือมีเธอนั้นเคียงใกล้ กุมมือเกี่ยวก้อย สัมผัสด้วยความห่วงใย เหนื่อยเหน็ดแค่ไหนไม่เคยหวั่นถ้ามีเธอ
^*^ ปีกผีเสื้อ ^*^ 1 มี.ค. 2550 21:20 น. - ID 99255 
1770
3
0
3 มีนาคม 2550 08:45 น. - comment id 655654
ถึง ปราณรวี ถ้ามีเธอ เคียงข้าง ไม่ห่างหาย อยู่รอบกาย ใจคงสุข สโมสร มีรักมั่น มอบแก่กัน นิรันดร ฉันคงนอน หลับสบาย ผ่อนคลายเอย ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาแต่งกลอน หุหุ ขอให้นอนหลับสบายทุกๆ วันนะค่ะ อิอิ..................
2 มีนาคม 2550 18:30 น. - comment id 663533
แต่ถ้าเธอจากไกล ใจฉันคงเศร้าเหงาตลอดไป
1 มีนาคม 2550 22:05 น. - comment id 664609
ระยะทางที่แสนไกลมีเธอคอยเคียงข้าง ฉันคงไม่รู้สึกอ้างว้างหรือหวั่นไหว มีเธอกุมมือเกี่ยวก้อยเดินทางไป ต่อให้ทางยาวไกลสักแค่ไหนก็ไม่กลัว
1 มีนาคม 2550 22:24 น. - comment id 664614
ขอบคุณที่แวะมาร่วมแต่งกลอนนะค่ะ ระยะทางที่แสนไกลมีเธอคอยเคียงข้าง ฉันคงไม่รู้สึกอ้างว้างหรือหวั่นไหว มีเธอกุมมือเกี่ยวก้อยเดินทางไป ต่อให้ทางยาวไกลสักแค่ไหนก็ไม่กลัว หากโลกนี้ไร้แสงดาวมืดมิด มีเพียงแต่ค่ำคืนที่มืดสลัว ไร้สิ้นเสียง สำเนียงใดๆ ก็มิกลัว เพราะมีตัวเธออยู่ข้างฉันไม่จากไป........ .................................................................... ถ้าว่างก็แต่งต่อจากเราไปอีกแล้วกันนะ ไปหละ ฝันดีจ๊ะ
1 มีนาคม 2550 22:37 น. - comment id 664615
ระยะทางที่แสนไกลมีเธอคอยเคียงข้าง ฉันคงไม่รู้สึกอ้างว้างหรือหวั่นไหว มีเธอกุมมือเกี่ยวก้อยเดินทางไป ต่อให้ทางยาวไกลสักแค่ไหนก็ไม่กลัว หากโลกนี้ไร้แสงดาวมืดมิด มีเพียงแต่ค่ำคืนที่มืดสลัว ไร้สิ้นเสียง สำเนียงใดๆ ก็มิกลัว เพราะมีตัวเธออยู่ข้างฉันไม่จากไป........ แม้ขวากหนามจะมากมายในหนทาง คอยขัดขวางยื้อยุดฉุดเราไว้ แต่ด้วยรักและศรัทธาในหัวใจ ไม่มีอะไรจะพรากเราออกจากกัน
1 มีนาคม 2550 22:57 น. - comment id 664620
ระยะทางที่แสนไกลมีเธอคอยเคียงข้าง ฉันคงไม่รู้สึกอ้างว้างหรือหวั่นไหว มีเธอกุมมือเกี่ยวก้อยเดินทางไป ต่อให้ทางยาวไกลสักแค่ไหนก็ไม่กลัว หากโลกนี้ไร้แสงดาวมืดมิด มีเพียงแต่ค่ำคืนที่มืดสลัว ไร้สิ้นเสียง สำเนียงใดๆ ก็มิกลัว เพราะมีตัวเธออยู่ข้างฉันไม่จากไป........ แม้ขวากหนามจะมากมายในหนทาง คอยขัดขวางยื้อยุดฉุดเราไว้ แต่ด้วยรักและศรัทธาในหัวใจ ไม่มีอะไรจะพรากเราออกจากกัน แม้พายุจะโหมกระหน่ำมา สองแขนที่อ่อนล้ายังมีเธอพยุงไว้ แม้จะล้มลง...บนทางที่ยาวไกล เธอก็จับมือฉันไว้ไม่เคยทอดทิ้งกัน
1 มีนาคม 2550 23:22 น. - comment id 664644
ถ้ามีเธอ เคียงข้าง ไม่ห่างหาย อยู่รอบกาย ใจคงสุข สโมสร มีรักมั่น มอบแก่กัน นิรันดร ฉันคงนอน หลับสบาย ผ่อนคลายเอยอิอิ...เกี่ยวกันมั้ยนี่ จบแบบดื้อ ๆ ยังงั้นเอง สวัสดีค่ะ
2 มีนาคม 2550 01:04 น. - comment id 664686
เคยมีและยังโหยหา เฮ้อ
2 มีนาคม 2550 16:02 น. - comment id 665021
เคยมีค่ะ..ตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ..
3 มีนาคม 2550 09:59 น. - comment id 665255
ถึง เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย White roses ฉันเชื่อว่าปาฏิหาร์ยมีจริง สักวันเธอจะเจอคนที่พร้อมจะอยู่ ข้างๆๆ เธอ ถึง ชัยชนะ อย่าเศร้าไปเลยค่ะ........ มีพบต้องมีจาก............. แง๋ๆๆๆ ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
