หนึ่งใจนั้นมีมอบตอบแด่เธอ
มั่นเสมอแม้ใจเจ็บร้อยเหน็บหนาว
ต้องขื่นขมซมซานพิษรานร้าว
ยามรู้ข่าวคนไกลไม่มั่นคง
ท่องสามคำย้ำใจให้อดทน
เพียงใจหล่นเผลอไผลใช่ใหลหลง
พร้อมอภัยใจภักดิ์ถักซื่อตรง
ปลอบใจปลงปล่อยวางว่าธรรมดา
แม้ส่วนลึกของใจแย้งไหวหวั่น
ตัวของฉันยิ้มระรื่นฝืนสีหน้า
ด้วยเชื่อมั่นคำคนดีที่สัญญา
จะกลับมาเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
หากวันใดใจไม่ซื่อสื่อถึงบ้าง
อย่าแรมร้างขว้างใจปล่อยให้ฉัน
หลงละเมอเพ้อพ้อรอทุกวัน
บอกสั้นสั้นก็จะไปได้ไหมเธอ.
4 เมษายน 2550 11:11 น. - comment id 679987
ไม่ได้ไปไหน.....อยูในใสมอ

4 เมษายน 2550 14:15 น. - comment id 680014
หุ.หุ. จริงอ่ะป่ะคะพี่ชายก่องกิก

4 เมษายน 2550 17:29 น. - comment id 680132
รักแท้..ไม่หวั่นไหว..ค่ะ.

4 เมษายน 2550 19:15 น. - comment id 680170
จะให้บอกอะไรดีละน้องนางฟ้า บอกว่าคิดถึงดีไหม

4 เมษายน 2550 20:36 น. - comment id 680187
เพราะใจคนวนวกตลกเล่น ทั้งเช้าเย็นรวนเรทำเหหัน มองหารักใหม่ไว้ชื่นทุกคืนวัน คงจบกันแล้วเราเท่านี้พอ เลิก เลิกจริงๆ นะ คนหลายใจ อิอิ

4 เมษายน 2550 20:39 น. - comment id 680188
เพราะใจคนวนวกตลกเล่น ทั้งเช้าเย็นรวนเรทำเหหัน มองหารักใหม่ไว้ชื่นทุกคืนวัน คงจบกันแล้วเราเท่านี้พอ ดีจ้านางฟ้า

4 เมษายน 2550 22:12 น. - comment id 680209
คุณกุหลาบขาว...นางฟ้ายังหวั่นว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิดเลยค่ะ...หุหุ
ขอบคุณค่ะพี่แม่มดใจร้าย...แต่นางฟ้าว่าใจดีมากกว่าค่ะ
นางฟ้าเห็นด้วยค่ะคุณปราณรวี...อย่างนี้รักต้องเลิก.......
