ยืนเหลียวมองท้องทะเลมิเคยหลับ
เกรียวคลื่นกลับซัดเห่เข้าจูบหิน
บางครั้งบิ่นบ้าคลั่งดังครืนครืน
ทะเลตื่นสะอื้นพร่ำ....เหมือนใจคน
ดั่งทะเลหัวใจในหาดรัก
ไม่เคยพักผ่อนคลายให้ฉงน
แฝงเอารักแอบไว้ในใจตน
คลื่นวกวนเหมือนดั่ง...ทะเลใจ
เมื่อยามเราหลับไหลไปชั่วคืน
ก็ถูกคลื่นความฝันพาหวั่นไหว
กลัวรักเราเรรวนเป็นคลื่นไป
ซัดจากไกลเหมือนเป็นเช่น...ทะเล
แล้วอีกนานเท่าใดจึงหวนกลับ
ไม่ลาลับกลับคืนตามที่ฝัน
หวั่นลุดลอยหนีหายไปจากกัน
เป็นคลื่นฝันไม่ลอยลับรอกลับมา
5 เมษายน 2550 21:49 น. - comment id 680739
ขอบคุณ....หลายเด้อ.......ที่แต่งกลอน....อันไพเราะเพราะพริ้ง......ฝากมาให้...

5 เมษายน 2550 22:52 น. - comment id 680770
ทะเลหัวใจก็ต้องไปท่องแบบนี้มั้งค่ะ..อิอิอิ

6 เมษายน 2550 07:59 น. - comment id 680840
ทิดสาจะไม่แต่งกลอนเศร้าๆอีกแล้ว..เอาแต่กลอนรักหวานซึ้งดีมัยจ๊ะคุณนิรนาม......ชอบม้ายๆ...สงกรานต์ไปเที่ยวที่ใหนหนอ...สนุกเผื่อด้วย อ้อ..ขอบคุณ..คุณปราณรวีครับที่ส่งรุปสวยๆมาฝากทิดสา
