รัก..........คือใยแหนหวงเฝ้าห่วงหา
ฉัน...........ซึ้งค่าพันผูกปลูกก่อขวัญ
นาน.........จนกว่าขอบฟ้ากว้างร้างตะวัน
นาน........จนจันทร์ไร้แสงทองคล้องฉายนวล
จน..........ขอบฟ้าไร้ดาวพร่างพราวแสง
วัน..........คืนแห่งฟ้าเหงาเศร้ากำสรวล
สิ้น..........สวาทมาดหมายอย่าหน่ายครวญ
ลม..........รัญจวนลูบไล้ไม่สร่างซา.