ใจของฉันมันเหงาเศร้าเสียขวัญ
ด้วยพรึงพรั่นหวาดระแวงแคลงหวั่นไหว
ยินข่าวลือเล่าฝากจากแดนไกล
บอกคนใช่ใจขีดเขียนเปลี่ยนสัญญา
มีคนใหม่ใกล้ชิดสนิทสนม
ต่างเกลียวกลมห่มใจใยห่วงหา
คงลืมฉันคนเก่าเฉาร้างรา
รักไร้ค่าฉันคงแย่แพ้ใกล้ชิด.
5 มิถุนายน 2550 07:33 น. - comment id 705493
กลัวเช่นกันค่ะ ทรมานมากนะคะเวลารู้สึกเช่นนี้

5 มิถุนายน 2550 12:04 น. - comment id 705659
กลอนเพราะมีความหมาย เขียนยาวอีกสักสองบทยิ่งงามครับ

5 มิถุนายน 2550 12:49 น. - comment id 705696
`ใจของฉัน... ใจของแพรวก็คล้ายกันค่ะ กลัวไปหมดเลย

5 มิถุนายน 2550 17:46 น. - comment id 705882
มันทรมานความรู้สึกมากๆเลยนะคะคุณเพียงพลิ้ว
ค่ะจะพยายามนะคะคุณพฤพัส กฤษชยรักษ์ แต่นางฟ้าขอออกตัวก่อนนะคะว่าไม่เก่ง......ก็พอถูไถไปวัดไปวาตอนพลบค่ำเท่านั้นเอง
แตอย่าใจขี้แยแบบนางฟ้านะคะ

5 มิถุนายน 2550 17:47 น. - comment id 705883
แต่อย่าใจขี้แยแบบนางฟ้านะคะเพียงแพรว

10 มิถุนายน 2550 09:28 น. - comment id 707989
รักแล้วต้องไว้ใจ แต่ใครอีกคนจะไว้ใจได้รึป่าวต้องแล้วแต่คนน่ะ นางฟ้า

10 มิถุนายน 2550 19:18 น. - comment id 708190
จ้าคุณเอี้ยก้วย
