หน้าส่วนตัว
หนทางรักอันยาวไกลใจเธอรู้
ตาทั้งคู่ล้อมอาลัยใยเสน่หา
ทอแหนหวงห่วงอาทรอ้อนสายตา
ยอมรับว่าฉันหวั่นไหวแต่ไม่แคร์
ด้วยจดจำจารใจในส่วนลึก
ตกผลึกรักร้าวหนาวย่ำแย่
จำต้องฝังขังใจใช่รังแก
ขอปิดแผลทายารักษาใจ
หนทางรักยาวไกลไร้จุดจบ
อย่าหมายพบสบประสานรักขานไข
ตั้งแต่นี้หนี้รักพักจบไป
จะใกล้ไกลให้ขนานผ่านคู่กัน.
Salukphin 11 มิ.ย. 2550 19:19 น. - ID 103534 
717
6
0
11 มิถุนายน 2550 19:25 น. - comment id 708733
อยู่คนเดียวดีกว่าอยู่หลายคน อยู่หลายคนดีกว่าอยู่คนเดียว ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจ
11 มิถุนายน 2550 20:04 น. - comment id 708748
อ๊ะจ๋าจ้าคุณดอกดินถิ่นภูหมิง
11 มิถุนายน 2550 22:09 น. - comment id 708785
โรงบาลไหน มียา รักษาหนอ คงไม่พอ ขอยา รักษาไข้ เพราะบ้านกลอน มีแต่ คนไข้ใจ คนอ่อนไหว เหว่ว้า น้ำตานอง
12 มิถุนายน 2550 06:35 น. - comment id 708914
พูดยากเน๊าะพี่นางฟ้า แบบว่าขยาด ไม่กล้าเฉียดใกล้ ประมาณเนี้ย
12 มิถุนายน 2550 07:13 น. - comment id 708935
12 มิถุนายน 2550 14:03 น. - comment id 709217
คนเราบางทียิ่งเจ็บ ยิ่งทำต่อ ไม่เคยปล่อยให้ใจบาดเจ็บจริง ๆ สักที.... (เจ็บไม่เคยจำแน่ะ).....
12 มิถุนายน 2550 16:49 น. - comment id 709291
ถ้าให้ความรักเป็นเส้นขนาน ก็ขอมีเส้นตรงตัดผ่านระหว่างกันได้ป่าว
13 มิถุนายน 2550 19:53 น. - comment id 709889
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด