..วันที่น้อง ของพี่ เคยเงียบเหงา น้องขอเอา พี่เป็น เช่นเพิงพัก ให้หายเหนื่อย หายล้า แล้วก็จาก.. ลาเพิงพัก แห่งนี้ ไปที่อื่น ...คนอย่างพี่ ก็แค่นี้ ไม่มีค่า มีน้ำตา เป็นเพื่อนใจ..ไห้สะอื้น ต้องปวดร้าว น้องไป ไม่หวลคืน น้องหยิบยื่น ความเจ็บช้ำ ให้ทำไม ...น้องบอกพี่ ทำไม ว่ารักมาก ใยหนีจาก พี่ไป ให้ใจหาย ปล่อยพี่อยู่ โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจกาย หมดอาลัย จริงหนอ ทรมาน ...พี่จะอยู่ อย่างไร ไม่มีน้อง พี่คงต้อง ชีพวาย ลงไปนั่น ให้กายกลบ ดินฝัง ร่างไปพลัน อยู่วันวัน ต่อไป ไร้ค่าควร ...ขอให้น้อง ของพี่ ไปมีสุข อย่าได้ทุกข์ เหมือนทำ พี่กำสรวล ให้น้องพี่ เจอคน ที่คู่ควร อย่าเรรวน เหมือนทำพี่ ที่รักเธอ ...น้องมองพี่ เป็นพี่ชาย แค่ชั่วคราว แสนปวดร้าว เศร้าใจ พี่เสมอ ภาพน้องควง คนใหม่ ใกล้ชิดเธอ ทิ้งคนเซ่อ ลืมวันเก่า เรารักกัน ...พอเสียที พี่ชาย ที่แสนเศร้า ทุกข์รุมเร้า เหมือนโดน โทษประหาร ตายทั้งเป็น จะอยู่ ทำไมกัน ลาจอมขวัญ น้องของพี่ ที่หลอกลวง... ??o.O (ไผ่ดำ) O.o?
ไผ่ดำ 26 มิ.ย. 2550 07:01 น. - ID 104104 
933
6
0
26 มิถุนายน 2550 07:19 น. - comment id 715352
....คิดถึงพี่ชายจังเลยค่ะ..แต่ไม่ใช่พี่ชายชั่วคราวนะคะ.....ขอยืมกลอนส่งไปให้พี่ชายหน่อยนะคะ...ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ
26 มิถุนายน 2550 07:34 น. - comment id 715361
เมื่อไม่มีน้อง ต้องทำใจ กลอนเศร้าจังนะคะ
26 มิถุนายน 2550 07:41 น. - comment id 715372
น้องมาอ่านกลอนเศร้าแสนร้าวจิต อย่าเพิ่งคิดตัดใจไกลไปจากน้อง พี่ชายจ๋าขอให้พี่กลับมาก่อน มาออดอ้อนว่ารักน้องนั้นคนเดียว ยามน้องเจ็บปวดใจพี่คอยปลอบ คนช้ำชอกไม่เคยลืมฟื้นความหลีง อย่าเพิงคิดว่าน้องด่วนตัดสัมพัน ใจคงมั่นรักพี่ชายใช่ชั่วคราว บนทางรักของน้องเคยผิดหวัง พี่มานั่งปลอบใจให้ครายเศร้า จนใจน้องเริ่มดีขึ้นจนบางเบา ไม่มีเขามีพี่มารักษาใจ ยิ้มหน่อยนะพี่ชายจ๋ามาใกล้ๆ ขอกระซิบออกจากใจใช่มุสา ที่ห่างพี่ตัวน้องนั้นอายพี่ยา ตัวน้องยาหลงรักพี่นี้ปักใจ
ดีเช้าๆๆเจ้าคะพี่ชาย.....มาตอบกลอน กาแฟเจ้าคะ..
26 มิถุนายน 2550 08:06 น. - comment id 715389
เศราจังค่ะ ปล่อยเธอไปทั้งที่ใจยังรัก
26 มิถุนายน 2550 09:45 น. - comment id 715453
ยอมเป็นพี่ชายได้ไหมชั่วคราว
26 มิถุนายน 2550 10:00 น. - comment id 715464
ก็เราดีขนาดนี้ยังทิ้งกันไปได้ ซักวันเค้าต้องนึกถึงเรานั้นแหละทีนี้หัวเราะทีหลังดังกว่านะ อย่าท้อไปเลยฟ้าหลังฝนนะมีสิ่งดีๆตามอีกเยอะเลย สู้เค้าน้า สู้หัวใจตัวเองให้ได้นะคะ
26 มิถุนายน 2550 10:23 น. - comment id 715496
26 มิถุนายน 2550 10:48 น. - comment id 715521
พี่ก็เป็น แค่ผู้ชาย ที่ไร้ค่า น้องจึงลา จากพี่ หนีห่างหาย ทิ้งให้พี่ นี้โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจกาย ต้องเดียวดาย เมื่อไร้เงา เจ้าจอมใจ แวะมาทักทายครับผม คุณไผ่
26 มิถุนายน 2550 11:31 น. - comment id 715544
เขามองเห็นเราในยามที่มีทุกข์ย่อมดีกว่าเขาไม่เคยเห็นเราในสายตานะคะ จริงป่ะคะ เหอเหอเหอ
26 มิถุนายน 2550 11:51 น. - comment id 715559
ยินถ้อยคำ ไผ่ดำ คร่ำครวญบอก ว่าถูกหลอก ตอกย้ำ ทำหม่นหมอง โศกโศกา ปานว่า น้ำตานอง ฝากขอร้อง น้องนาง ทางบทกลอน ด้วยเกินเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวใจลึก สูญเสียความ รู้สึก จนล้าอ่อน แม้เขาสิ้น เมตตา อย่าอาวรณ์ ที่บ้านกลอนต้อนรับ ซับน้ำตา
26 มิถุนายน 2550 14:29 น. - comment id 715625
เป็นพี่ชายชั่วคราวน่าเศร้าจังค่ะ..
26 มิถุนายน 2550 15:14 น. - comment id 715678
น้องอยู่นี่ พี่อยู่ไกล ใจห่วงหา คอยเยียวยา คราน้อง นั้นอ่อนไหว น้องอยู่นี่ เหมือนมีพี่ อยู่ไม่ไกล ยังยิ้มได้ ด้วยแรงใจ พี่ให้มา จึงเขียนกลอน นี้มอบ ตอบแทนพี่ คุณความดี คอยปกปัก และรักษา ให้พี่ชาย มีสุข อยู่ทุกครา เพื่อกลับมา คุ้มครอง น้องเช่นเดิม (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
26 มิถุนายน 2550 15:48 น. - comment id 715696
แวะเข้ามา หาที่ พักพิงก่อน ถ้าเหนื่อยอ่อน ร้อนรน ทนไม่ไหว เพราะถ้าพี่ แบกความช้ำ อยู่ร่ำไป ใจคงไม่ ไหวแน่ แม้กายทน เป็นกำลังใจอีกคนค่ะ
26 มิถุนายน 2550 21:09 น. - comment id 715874
27 มิถุนายน 2550 11:06 น. - comment id 716164
พี่ชายชั่วคราว ครูพิม ...เมื่อทุกข์หนัก จากรัก ที่ผิดหวัง ใจที่พัง หาที่พึ่ง จึงพบเขา ด้วยคำปลอบ ปลุกให้สู้ อย่าดูเบา ทุกค่ำเช้า ได้ยินเสียง เพียงปลอบใจ ...อดทนนะ อดทน จนเข้มแข็ง พอมีแรง ก้าวเดินต่อ พอสู้ไหว ฉันหลงผิด คิดว่า เขามีใจ ที่ไหนได้ ก็แค่เผลอ มาเจอกัน ...เขาก็มี คนในใจ ไว้ใกล้ชิด ฉันแค่มิตร ชั่วคราว เศร้าแล้วนั่น จึงต้องจำ ตัดใจ ให้ไกลพลัน ก่อนที่ฉัน จะเจ็บ เหน็บกว่าเดิม ...ลาแล้วหนอ พ่อคนดี สุดที่รัก ที่ให้พัก แค่ชั่วคราว ก็สุขเสริม มิตรภาพ ที่ก่อร่าง สร้างเพิ่มเติม กลับจุดเดิม ที่พบกัน ฉันขอลา
29 มิถุนายน 2550 20:18 น. - comment id 717686
ขอยืมไหล่ข้างซ้ายพี่ซบหน้า ซับน้ำตาน้องไหลใจสับสน ไหลพี่ชายอุ่นนักขอพึ่งบุญ ได้ไออุ่นรอวันฟื้นจะฝืนใจ รู้ว่าพี่มีคนที่ห่วงหา ต้องหลบตาไม่กล้าเอ่ยสุดหวั่นไหว ขอไออุ่นเพียงซักนิดในหัวใจ แล้วจากไปไม่อยากสร้างรอยร้าวใคร
29 มิถุนายน 2550 20:24 น. - comment id 717690
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
