หน้าส่วนตัว
จะเอ่ยปากให้คุณอยู่ก่อน
ในใจก็สั่นคลอนจนรอนล้า
บอกคุณเองว่าไม่ให้กลับมา
จึงทำให้ไม่มีนำหน้าไปต่อรอง
ปล่อยคุณจากไป
เพราะความเอาแต่ใจและจองหอง
ยิ่งยโสลำพอง
ว่าไม่มีคุณในครอบครองคงไม่เป็นไร
ทั้งที่จริงแล้วแทบยืนไม่อยู่
สมองเบลอ..ไม่รับรู้ความเคลื่อนไหว
สมนําหน้าตัวเอง อวดเก่ง เอาแต่ใจ
สุดท้ายก็ไม่เหลือใครใว้สักคน
คนธรรมดาคนหนึ่ง 29 มิ.ย. 2550 18:22 น. - ID 104258 
1100
0
0
29 มิถุนายน 2550 18:53 น. - comment id 717646
รู้เหตุแล้วก็จงปรับตัวเสียใหม่ เผื่อว่าเขาจะได้หวลมาอีกหน อิงแอบแนบรักไว้ในกมล ปรับตัวตนปรับใจให้ไม่ลำพอง...แวะมาทักทายค่ะ
29 มิถุนายน 2550 19:16 น. - comment id 717668
ลองพยายามลดลงบ้างก็ดีนะคะ ความหยิ่งจองหองเนี้ยะ เป็นกำลังใจให้ความรักคงอยู่นะคะหรืออยากได้คนดามอกก็บอกมานะจ๊ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด