"ใบ้คลั่ง" ฉันมิกล้าเอื้อนเอ่ยเผยคำรัก ที่ประจักษ์อยู่ในฤทัยนี้ เขาว่าครวญเพราะรักมักราคี จึงไม่มีความกล้าอ้าโอษฐ์พลอย มันอัดอั้นอกเอ๋ยไม่เคยคิด มาโดนพิษแห่งสวาทบาดคอหอย อยากจะพร่ำวาจาน้ำตาปรอย ไม่ใช่น้อยแสนรักปักดวงใจ เปรียบคนใบ้ใจคลั่งหวนยั้งคิด สักน้อยนิดอยากเผยเอ่ยไม่ได้ มั่นคลุ้มคลั่งครางครวญหวนร่ำไป น้ำตาไหลนองเนตรเทวษตน รักก็รักอยากให้รู้อยู่ว่ารัก มันยากนักที่จะเอ่ยเลยสับสน มันเปรียบเหมือนคนใบ้ใจวกวน คลั่งรักล้นท่วมปากยากพรรณา ฯ ***** เขียนไปพลางอึดอัดไป เขียนไปหายใจไม่ออก...เฮ้อ
"เพชรสังคีต" 19 ก.ค. 2550 19:06 น. - ID 105065 
703
0
0
19 กรกฎาคม 2550 19:46 น. - comment id 727081
ก็เขียนมาเป็นกลอนแล้วไงคะ อึกอักนัก..เดี่ยวเค้าก็หนีไปมีคนอื่นหรอก รักก็บอกไปเลยค้า ซ้อมบอกกับจันทร์ก่อนก็ได้คะจะรอฟัง
19 กรกฎาคม 2550 21:01 น. - comment id 727118
อยากให้เธอเข้าใจให้แจ่มชัด สิ่งที่อัดอั้นในใจเรานี่ ความจริงจังที่ฝังไว้ในฤดี ถ้อยพาทีที่ไม่เคยเอ่ยออกมา ที่เสแสร้งเฉยไม่เคยบอก เพราะกลัวชอกช้ำใจไม่อยากหวัง ที่มายาว่าหทัยไม่จริงจัง กลัวถูกชังน้ำหน้าว่าลืมตน จึงจำจิตปิดบังอยู่อย่างนั้น ทั้งอัดอั้นแกมขลาดหวาดผวา " ฉันรักเธอ "จึงไม่เคยเอ่ยออกมา
19 กรกฎาคม 2550 21:14 น. - comment id 727122
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณเพชรสังคีต
พยายามเข้านะคะเรโกะเอาใจช่วยค่ะ
สู้ๆ
20 กรกฎาคม 2550 16:44 น. - comment id 727572
ใจเย็นๆค่ะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะคะ แต่เอาใจช่วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
