นิราศร่ำจำวิตกเพียงอกหัก อ่อนระทวยป่วยใจด้วยไร้รัก วันก่อนเคยสมานสมัครได้พักพิง เพราะเชิงชายหลายเล่ห์เสน่ห์ลึก ไม่ตรองตรึกชะล่าใจไปทุกสิ่ง เห็นว่าเจ้าฝากกายหมายแอบอิง ไม่ประวิงกลับเห็นเช่นของตาย อันความดีสารพัดไม่ขัดสน สารพันจะดิ้นรนสู้ขวนขวาน เพียงแต่ขอรักแท้แน่ใจกาย หวังให้พี่เป็นชายได้ฝากรัก ถนอมรักสักเท่าไหร่ไม่รู้สม เพราะโมหะปะตรมระทมหนัก ซ่อนร้อยชู้สู่ไว้ใฝ่ใจชัก เจ้าทราบสิ้นสุดประจักษ์แต่ยอมทน อนิจจากรรมมีวันนี้แล้ว เคราะห์เคยทำน้องแก้วให้สับสน อันเวรกรรมจำพาพิรากล ย้อนกลับสู่ดวงกมลคนหลายใจ เจ้าสู้ทนอดสูเช่นชู้รัก ซื่อตรงนักภักดีจะมีไหน แต่เมื่อกรรมจำพรากเจ้าจากไป พี่ก็เหมือนตักษัยบรรลัยลง ที่นอนน้อยคอยรองรับเรือนร่าง เคยเชยปรางกระซิบสั่งดังประสงค์ หน้าผากน้อยรอยพี่จูบบรรจงจง พี่ฝากรักสลักตรงตราบวันตาย น้องยังว่านอนที่ไหนไม่เหมือนนี่ ทุกข์อินทรีย์หลับสนิทนิทราหาย หมอนใบใหญ่กอดแน่นแสนสบาย เราต่างชื่นอารมณ์ชายคลายกังวล ตัวพี่นี้รักน้องน้อยไปหรือ ถึงจะดื้อด้านไปไม่ขัดสน สนองรักสลักเสน่ห์ทุกเล่ห์กล หวังเพียงน้องจำทนกับพี่ยา อันความคิดหวังไว้ในใจพี่ คุณความดีเคยสนิทเสน่หา ไม่มีใครเกินขวัญกัลยา ยกไว้เป็นยอดดวงตาอุราเรียม วันนี้แล้วพี่จะลาเจ้ามิ่งมิตร ฝากจุมพิตติดไว้ในใจเปี่ยม ถึงผ่ายผอมตรอมตรมระทมเกรียม จะเสงี่ยมงดไว้ในใจตรม จะสิ้นสุดเพียงนี้ทีเดียวหรือ แต่ละมื้อกินอะไรจะได้สม หวังให้น้องหวนกลับรับอารมณ์ ขอชื่นชมเพียงขวัญกัลยา ฯ
"เพชรสังคีต" 5 ก.พ. 2552 16:41 น. - ID 122909 
1950
2
0
5 กุมภาพันธ์ 2552 16:51 น. - comment id 946307
ฮะ ๆ ๆ ฮ่า..มาที่ 1 กลอนดี..คนเขียนดี..คนอ่าน..ก็ดี.. เหอ ๆ ๆ ๆ
5 กุมภาพันธ์ 2552 17:06 น. - comment id 946321
หากคำ"รัก"จำหลักไว้กลางใจพี่ น้องคนนี้คงไม่พรากจากไปไหน ร้อยคำรักหากลวงว่าห่วงใย หนึ่งดวงใจคงไปลับไม่กลับมา... อิอิ
5 กุมภาพันธ์ 2552 17:24 น. - comment id 946328
ฟังคำลาอาลัยดวงใจนัก ยามพี่จากใจยุพินถวิลหา ภาพความหลังยังซึ้งติดตรึงตรา รอเวลาพี่กลับรับขวัญนวล
5 กุมภาพันธ์ 2552 17:34 น. - comment id 946330
มั่นคงในรักเป็นสิ่งที่ดีมากๆ เลยค่ะ แต่หายากเหมือนกัน นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีหรอกนะคะ ยังไงก็ต้องมีคนที่รักจริงอยู่แล้ว เป็นกำลังใจให้ค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 18:59 น. - comment id 946342
อกหักเหรอ จริงป่าว..
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
5 กุมภาพันธ์ 2552 19:20 น. - comment id 946344
ไพเราะมากครับน้องชาย เก่งมาก เสมอต้นชนปลายเลย ปล.พี่ชายขอโทษด้วยผิดนัดตลอด
5 กุมภาพันธ์ 2552 21:56 น. - comment id 946439
เดี๋ยวสักพรรคเธอก็จะกลับมา
5 กุมภาพันธ์ 2552 22:32 น. - comment id 946485
...อ่านกลอนของคุณแล้ว สามารถทำให้ใครบางคน น้ำตาซึมได้เลยนะคะเน่ยะ น้อยนักที่ผู้ชายจะคิดกันแบบนี้ ขอบคุณๆๆที่เขียนกลอนดีๆมาให้อ่านนะคะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 23:01 น. - comment id 946505
น่าสงสารคนเขียนเนอะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 23:02 น. - comment id 946506
ขั้นไหมเนี่ย
6 กุมภาพันธ์ 2552 02:10 น. - comment id 946533
สวัสดีครับ เพชรสังคีต บรรจงรักปักจิตพิศเพียงนุช สิยั้งหยุดยากนักโอ้ใจหนอ เธอกลับจากกระชากช้ำน้ำตาคลอ นี่แหละหนอรักแท้แค่คำลา... หายไปซะนานเชียวนะครับ สบายดีนะครับ
6 กุมภาพันธ์ 2552 05:12 น. - comment id 946546
ใจเย็นๆเดี๋ยวเขาก็กลับมาจ้า
6 กุมภาพันธ์ 2552 07:22 น. - comment id 946563
อ่านกลอนแล้วคิดถึงเพลง รักพี่เสียดายน้องหรือบัวตูมบัวบาน อิอิ แต่บทยรรยายเยี่ยมนะ ผิดคำว่า ขวนขวายท้ายวรรคสอง ท่อนสามค่า
7 กุมภาพันธ์ 2552 00:38 น. - comment id 946814
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
