คำสัญญาว่าไว้จำได้มั่น
เธอกับฉันจารจดใจใส่ปลาบปลื้ม
มิปันเอื้อเผื่อใครให้หยิบยืม
ร้อยด่ำดื่มผูกพันคือสัญญา
น่าอนาถวาสนาช่างอาภัพ
ใจเยินยับเกินจักรู้รักษา
ฉันถูกพรากจากไกลให้วิวาห์
เธอถูกฆ่าขีดราร้างร่างหมดลม
คำสัญญาว่าไว้ดุจไร้ค่า
เกล็ดน้ำตาอาวรณ์ร่อนห่อห่ม
ใจสลายล้าซวนซบอบตรอมตรม
ร้อยขื่นขมแพ้พ่ายตายทั้งเป็น.
26 กรกฎาคม 2550 10:13 น. - comment id 730091
บางทีคำสัญญามันก็แค่ลมลวงนะคะจันทร์ก็เจอมาเยอะ... ได้ที่หนึ่งป่าวนะนางฟ้าแบบนี้หรือเปล่าคะ

26 กรกฎาคม 2550 10:24 น. - comment id 730094
หวัดดีจ้าแวะมาเยี่ยมเป็นคนแรกเลย อ่านแล้วซึ้งน่าสงสาร

26 กรกฎาคม 2550 18:29 น. - comment id 730430
สัญญาปากเปล่าคะคุงนางฟ้าเปงกำลังใจนะคะ

31 กรกฎาคม 2550 12:01 น. - comment id 731755
นั่นซีคะคุณมณีจันทร์..คำสัญญาที่คนบางคนไม่รักษา
ขอบคุณค่ะคุณยัยซิ้ม
ขอบคุณนะคะคุณพิมจัง
