รอ....แม้จะเลือนลาง

ทิพย์โนราห์ พันดาว

วันเธอแต่งคนรอแสนท้อแท้
ใจคนแพ้ขื่นขมตรมใจหมอง
รักของเราเขามาคว้าไปครอง
โอ้ อกต้องปวดหนาวแสนร้าวราน
          สุริยาพลัดฟ้ามานานแล้ว
          เจ้าไก่แก้วเงียบลงคงสงสาร
          ใจดวงนี้ชอกช้ำซ้ำร้าวราน
          ส่งเสียงหวานขันปลอบขอบใจจริง
เป็นไก่แก้วยังรู้แนวแผ่วเสียงขัน
เพ้อรำพันเปล่งเสียงเพียงบางสิ่ง
แต่ตัวเราเพ้อไปใช่จะจริง
สุดท้ายนิ่งเงียบงันฝันเอาเอง
         สุริยาเย็นย่ำค่ำอีกแล้ว
         เจ้าไก่แก้วไปไหนใครข่มเหง
         หยาดน้ำตารินหยดรดทรวงเอง  
         หรือครื้นเครงเห็นเราพ่ายเลยหายไป
คิดถึงเธออีกครั้งจะตั้งจิต
ชั่วชีวิตคนรอหาท้อไม่
ฉันจะรอเธอคืน....อย่าฝืนใจ
เพียงอยากให้เธอสุข...ทุกข์ก็รอ
                                         ทิพย์โนราห์  พันดาว				
comments powered by Disqus
  • ก่องกิก

    7 สิงหาคม 2550 10:06 น. - comment id 734784

    ดูแลลูกดีๆนะครับ
    16.gif
  • bananaleaf

    7 สิงหาคม 2550 11:36 น. - comment id 734834

    นี่ถ้าเป็นสิบปีที่แล้วมาอ่านกลอนบทนี้
    น้ำตาท่วมโรงเรียนหญิงรพีแน่ ๆ..10.gif10.gif15.gif66.gif
  • ปลายตะวัน

    7 สิงหาคม 2550 21:22 น. - comment id 735158

    heart.gif59.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน