ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร
ซาบซึ้งในความจริงอยู่เสมอ
ยอมรับขอแต่เพียงได้รักเธอ
ใจจึงเพ้อรักเพื่อให้ใช่ครอบครอง
ไม่คิดหวังให้เธอมารักตอบ
ขอแค่ลอบห่วงใยใจสอดส่อง
ให้เธอรู้มิหวังจะจับจอง
แค่ลอบมองเธอนั้นฉันสุขใจ
ใจคงสุขเพียงได้ใฝ่คิดถึง
เธอเป็นหนึ่งซึ้งรักรู้บ้างไหม
ถึงเรานั้นอยู่ห่างกันแสนไกล
แม้มีใครเคียงข้างไม่หมางเมิน
ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร
ด้วยเต็มใจให้ทุกอย่างไม่ห่างเหิน
ไม่เสียใจช้ำใจกล้าเผชิญ
เป็นส่วนเกินด้วยเต็มใจให้เธอเอง
http://doosong.exteen.com/20070707/entry
7 สิงหาคม 2550 08:42 น. - comment id 734750
เธอคนนี้ นั้นมีแต่ให้ ชอบใช่ไหม น้องจึงให้พี่ อยากได้สิ่งใด น้องหามาให้ทันที ให้พี่มากแบบนี้ เกรงใจรู้ไหมแม่คุณ

7 สิงหาคม 2550 14:04 น. - comment id 734927
โห...เต็มใจให้จริงๆด้วยอิอิอิ กลอนเพราะดีค่ะ

7 สิงหาคม 2550 21:16 น. - comment id 735151
