สายฝนสาดโปรยปรายกายหนาวสั่น
คนไหวหวั่นขวัญคว้างอ้างว้างเหลือ
อยากยินคำย้ำรักหนุนนำจุนเจือ
ลูบไล้เยื่อของใจไหวเบาบาง
ให้สายฝนกระซิบรักถักทอตอบ
มาปลุกปลอบคนใจเหงาเศร้ามิสร่าง
ชโลมไล้ไอสุขอุ่นกรุ่นมิจาง
ขับทุกข์ร้างจากใจด้วยไอเย็น
21 สิงหาคม 2550 06:23 น. - comment id 741592
ลมร้อยล่วงปอยฝน ให้เปียกปนคนหม่นเหงา ล้างร้าวให้บรรเทา ลืมโศกเศร้าที่เผาทรวง

21 สิงหาคม 2550 12:33 น. - comment id 741796
ระวังเป็นหวัดนะคะ..

21 สิงหาคม 2550 12:50 น. - comment id 741836
มองเม็ดฝนหล่นพราวหนาวทรวงลึก ความรู้สึกหงอยเหงาเข้าโถมขวัญ ไอละอองต้องลมพรมพลิ้วสั่น เหมือนชีวันจะขาดรอนตอนฟ้าคราง แต่ก็อยากให้ฝนตกข้าวจะได้งาม

21 สิงหาคม 2550 13:21 น. - comment id 741859
สายฝนย็นฉ่ำเสมอ แต่ก็ทำให้เราเป็นหวัดได้ครับ

21 สิงหาคม 2550 19:56 น. - comment id 742130
ชอบวันฝนตกมากจ๊ะ อาจเกิดหน้าฝนก็ได้ รู้สึกเสียงฝนทำให้รู้สึกสงบ (ไม่เอาแบบพายุนะจ๊ะ) เป็นสาวไม่กลัวฝน...บาย

21 สิงหาคม 2550 21:31 น. - comment id 742181
อืม!...น่าคิดมากนะคะคุณปลายตะวัน
น้องนางฟ้ากางร่มค่ะคุณพี่white rose..ขอบคุณในความห่วงใยมากนะคะ
ใช่ค่ะฝนตกข้าวงาม...อากาศก็เย็นสบายค่ะคุณฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)
จ้าพี่ชายก่องกิก
ฝนตกอากาศก็เย็นสบายดีนะคะคุณดิออร่า
