หยาดน้ำตารินไหลรดใจแล้ว ด้วยดวงแก้วลาไกลไม่คืนหวน สายสัมพันธ์สะบั้นขาดพิลาสครวญ โอ้ว่านวลร้างไกลไม่เยี่ยมเยือน แม้นสัมผัสมินานสราญจิต เป็นมิ่งมิตรเคียงใจหาใดเหมือน ถึงต่างทิศไกลห่างดั่งร่วมเรือน เป็นเสมือนเพื่อนพี่น้องเคยพ้องพาน ด้วยห่วงน้องเกรงถลำโดนตำหนิ จึงดำริห้ามไว้หมายสมาน รีบยับยั้งดวงสมรก่อนเกินการณ์ หวั่นร้าวฉานหมางเมินเกินสมดุล เจตนาที่หวังพังลงสิ้น โฉมยุพินเหล่าสหายมลายสูญ กลับรังเกียจเดียดฉันท์พลันอาดูร ทวีคูณเทวษร้างเพราะหมางใจ หากล่วงเกินสิ่งใดอภัยพี่ ความหวังดีที่มอบนั้นมิหวั่นไหว จะฝังสุขเคยเสพสมภิรมย์ฤทัย แนบตรึงในใจดวงน้อยด้วย รอยจำ
bananaleaf 3 ก.ย. 2550 02:21 น. - ID 106683 
2024
25
0
3 กันยายน 2550 03:52 น. - comment id 748135
ในชีวิตของตัวเรานั้น...เสียใจในสองสิ่งนี้เสมอ ประการแรก เสียใจในสิ่งที่ควรทำแต่เราไม่ทำ (เป็นที่มาแห่งคำว่า "เสียดาย...") ประการที่สอง เสียใจในสิ่งที่ไม่ควรทำแต่เราก็ได้ทำในสิ่งนั้น (เป็นที่มาแห่งคำว่า "ไม่น่า..") หลายร้อนหลายหนาวที่ผ่านมาตัวเรามักจะเสียใจมากในเหตุผลแรกเสียเป็นส่วนใหญ่... ดังนั้นจึงมักจะมีคำว่า "เสียดาย เสียดาย และเสียดาย" อยู่เป็นเนืองนิจ ฉะนั้นในกาลปัจจุบันเราจึงตัดสินใจที่จะทำในหลาย ๆ อย่าง...ตามความปรารถนาแห่งเราเพื่อหลีกเลี่ยงคำว่า "เสียดาย" โดยไตร่ตรองแล้วว่าสิ่งนั้นมิใช่ทางแห่งความเสื่อม...มิได้นำความเดือดร้อนมาสู่ผู้ใด...และเป็นไปโดยสันติวิธี แม้กระทั่งครั้งนี้ก็เช่นกัน..เรานั้นมิได้ "เสียดาย" เหตุด้วยได้กระทำหน้าที่แห่งกัลยาณมิตรนั้นอย่างสมบูรณ์แล้ว มีเพียงคำว่า "เสียใจ และ ขอโทษ" เท่านั้นที่เรารู้สึก และสัมผัสได้จากผู้เป็นเพื่อนแห่งอักษรในบ้านกลอนแห่งนี้..เท่านั้นจริง ๆ "ขอโทษ" คำนี้เรามอบให้กับเพื่อนอักษรทั้งสามสาว ส่วนคำว่า "เสียใจ" คำนี้เราขอมอบให้กับตัวเราเอง..แต่เพียงผู้เดียว
3 กันยายน 2550 04:29 น. - comment id 748136
3 กันยายน 2550 04:55 น. - comment id 748139
...แวะมาชื่นชมอักษราที่ตรึงใจเหลือเกินค่ะ...
3 กันยายน 2550 06:42 น. - comment id 748158
หากเรนเป็น ใครคนนั้นเรนเก๊าะคงร้องไห้.. เป็นบทกวีที่สื่อความรู้สึกได้ไพเราะมากที่สุดด้วยดิคะ.... ..
3 กันยายน 2550 07:31 น. - comment id 748166
มาแวะให้กำลังใจหญิงรพี อย่าคิดมากนะจ้ะ ปล่อยไปก่อน เดี๋ยวทุกอย่างก็จะดีเองนะ นะ นะ
3 กันยายน 2550 07:45 น. - comment id 748182
3 กันยายน 2550 09:18 น. - comment id 748221
อ่านแล้ว...กินใจมากเลยค่ะ...โดยเฉพาะความคิดเห็นที่ได้ฝากไว้ โคลอน ก็จัดอยู่ในข้อแรกเหมือนกันค่ะ เสียใจในสิ่งที่ควรทำแต่เราไม่ทำ (เป็นที่มาแห่งคำว่า "เสียดาย...") ขออนุญาตก๊อปมาอ่านเตือนใจอีกรอบbananaleaf โคลอนเชื่อว่า สิ่งใดที่เราทำไปด้วยความหวังดีแม้จะไม่เป็นผลดังที่เราคิดแต่ก็ต้องมีคนรับรู้และเข้าใจค่ะ...อย่าคิดมากนะคะ ปล. สาวน้อยทั้งสาม เห็นผลุบๆโผล่ๆแล้วนะคะ...ลองหาดู...อิอิ
3 กันยายน 2550 10:37 น. - comment id 748254
เอมว่าหากไม่ใช่เรื่องหนักหนาสาหัสจนให้อภัยกันไม่ได้ สักพักก็คงปรับความเข้าใจและกลับมาเหมือนเดิมได้ สายใยความผูกพัน ยังไงก็คงไม่มีวันตัดกันขาดหรอกค่ะพี่หญิงฯ
3 กันยายน 2550 11:49 น. - comment id 748284
อภัยให้กันเป็นสิ่งดีครับ
3 กันยายน 2550 12:11 น. - comment id 748308
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องนะคะ อย่าเสียใจในสิ่งที่เราได้ทำด้วยความปรารถนาดี..เพราะถ้าเราไม่ได้ทำในสิ่งที่ควรทำ..อาจจะต้องเสียดายไปตลอดชีวิต..
3 กันยายน 2550 12:14 น. - comment id 748312
หญิงระพีกล้าทำในสิ่งที่เป็นมงคลไม่ใช่ทางเสื่อมอย่างที่หญิงระพีบอก หวังว่าเพื่อนสามสาวคงเข้าใจ การเปิดใจรับฟังกันเป็นเรื่องที่ดี กลอนเพราะกินใจเหลือประมาณขอรับ
3 กันยายน 2550 12:30 น. - comment id 748330
เป็นรอยจำที่ฝั่งจิต หนึ่งมิตรเคยชิดใกล้ บัดนี้เจ้าลาไกล ยังรอให้หวนกลับมา
3 กันยายน 2550 12:48 น. - comment id 748344
โถ........ร้องไห้ ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องไม่เป็นเรื่อง
3 กันยายน 2550 14:45 น. - comment id 748415
ซึ้งในมิตรภาพระหว่างเพื่อนจังค่ะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
3 กันยายน 2550 15:23 น. - comment id 748424
โถ........ร้องไห้ ขอโทษแทนคห.ที่13 ด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้นะ
3 กันยายน 2550 15:39 น. - comment id 748442
แวะมาเก็บความทรงจำค่ะ....
3 กันยายน 2550 16:07 น. - comment id 748462
ความห่วงไยเก็บไว้มอบให้แก่คนที่เขาต้องการดีกว่า คนเราลองว่าไม่มีเยื่อไยให้กันหวังดีก็กลายเป็นหวังร้ายครับ....มนุษย์ย่อมเป็นไปตามกรรม..ปล่อยเขาไป...แผ่เมตตาให้...ครับ
3 กันยายน 2550 19:19 น. - comment id 748524
สวัสดีค่ะพี่รพีเอก็คิดถึงพี่เขาเหมือนกันนะคะ
เอเป็นกำลังใจให้พี่รพีนะคะ
3 กันยายน 2550 21:55 น. - comment id 748614
พี่รีณาเอาใจช่วยค่ะ ขอให้เข้าใจกันเร้วๆนะคะ
4 กันยายน 2550 00:34 น. - comment id 748693
น้องน้อยมาขออภัย พี่ใหญ่อย่าโกรธเลย น้ำตาพี่ทำให้น้องปวดหัว พี่อย่ามัวคิดมากเลย... น้องซึ้งในคำพี่ จึงเร่งรี่มาหา เพราะว่ารักจึงรีบมา เพื่อบอกว่ารักเธอ...
น้องเอาเบีนร์มาฝาก หากพี่รักจงรินดื่ม เพื่อรักจะราบรื่น น้องเป็นอื่นไม่ได้จ้า.... มามะ พี่รพีที่แสนรัก น้องๆผิดไปแล้ว
4 กันยายน 2550 00:56 น. - comment id 748695
โอ้น้องยา กลับมา ให้หาพี่ หญิงรพี คนดี อยู่ไหนหนา ด้วยคิดถึง คนดี จึงรี่มา ขอน้ำตา พี่หยุดไหล ใคร่อาวรณ์ ด้วยน้องต้อง พลาดไป หาได้คิด พึงพินิจ จิตใจ ในคำสอน ด้วยไม่เชื่อ คำพี่ ที่ว่าวอน จึงหลอกหลอน จิตใจ ให้ติติง ขออภัย ที่พลังไป อย่าได้โกรธ จะทำโทษ ก็ยอมแล้ว ทุกทุกสิ่ง หยุดเถิดหนา น้ำตา น่าอายจริง อยู่นิ่ง ๆ น้องช่วยเช็ด เกล็ดน้ำตากลับมาเล้วเจ้าค่ะ คุณป้ารพี อย่าตีหนูแรงนะ หนูเจ็บ
4 กันยายน 2550 02:06 น. - comment id 748735
คุณรพี..... สามสาวเค้ากลับมาป่วนเหมือนเดิมแล้วจ้า ไม่ต้องโศกาอาดูร หายเศร้าได้แล้วจ้า
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
4 กันยายน 2550 06:48 น. - comment id 748776
..ป้าก็งอนไปตามเรื่องราวของสาวโสด..ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ...
ตอนแรกคิดว่าจะพยายามทำให้ตัวเองยุ่ง ๆ ก็คงจะดีเหมือนกัน จะได้ไม่คิดมาก....
รักนะ..รักทุกคน..และก็ดีใจที่พวกเราสามารถลบอคติในใจออกไปได้..รู้สึกยินดีจริง ๆ ต้องให้ได้อย่างนี้สิ...ไม่เสียแรงที่กรวดน้ำแผ่เมตตาให้... นึกว่าต้องจุดธูปอันเชิญให้มาทานอาหารกันวะแล้วซิ..ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ ป้ายุ่งนะวันนี้เด๊ยวจะหาว่าเล่นตัว...เจอกันตอนเย็นเนาะ ที่เก่าเหมือนเดิม อยากบอกว่าคิดถึงมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ เหงาไม่รู้จะคุยกับใคร ไม่มีหนุ่ม ๆ ให้คุยซะด้วยซิ...
4 กันยายน 2550 11:28 น. - comment id 748881
Thank you..
4 กันยายน 2550 11:30 น. - comment id 748883
...เหวยยยย รึว่าใช่นะ...
4 กันยายน 2550 11:31 น. - comment id 748884
4 กันยายน 2550 11:33 น. - comment id 748886
4 กันยายน 2550 11:34 น. - comment id 748889
4 กันยายน 2550 11:41 น. - comment id 748891
4 กันยายน 2550 11:36 น. - comment id 748892
4 กันยายน 2550 11:37 น. - comment id 748895
4 กันยายน 2550 11:39 น. - comment id 748896
4 กันยายน 2550 11:43 น. - comment id 748901
4 กันยายน 2550 11:44 น. - comment id 748902
4 กันยายน 2550 11:45 น. - comment id 748903
4 กันยายน 2550 11:52 น. - comment id 748909
4 กันยายน 2550 11:55 น. - comment id 748911
4 กันยายน 2550 11:58 น. - comment id 748913
4 กันยายน 2550 12:05 น. - comment id 748922
4 กันยายน 2550 12:07 น. - comment id 748925
4 กันยายน 2550 12:09 น. - comment id 748927
4 กันยายน 2550 12:10 น. - comment id 748928
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
