:::"กันกาย":::

แทนคุณแทนไท

อาจจะทำพรุ่งนี้ได้ดีกว่า
ฉันสัญญา ศรัทธา อย่าเสียหวัง
วันพลาดพ่าย อาจไร้ใครจะฟัง
แต่เธอยัง มีฉัน ตรงนั้นไง
ฉันอาจไกลเธอบ้าง บางขณะ
กับระยะทางห่างอย่าร้างไหว
เรานะใกล้กันแค่ลมหายใจ
ความคิดถึงเราไงส่งให้กัน
ถึงเราสองมองกันมันไม่เห็น
ก็จะเป็นเช่นใจที่ใฝ่ฝัน
หวังเกลียวกลมเพื่อสมปองครองสัมพันธ์
เราจะยัง รักกัน จนวันวาย
ฉันจะทำพรุ่งนี้ให้ดีกว่า
รู้เถิดว่าเธอนี้มีความหมาย
ถึงอยู่ในโลกกว้างอย่างร้างดาย
ฉันก็จักกันกาย หมายรอเธอ
ถึงเจอใครไหววูปด้วยรูปลักษณ์
ขอยึดรักสรณะมิผละเผลอ
แค่หญิงดีที่พลีพจรสบำเรอ
ฉันรักเธอแค่ไหน ใครจะรู้
เราจะอยู่เพื่อพรุ่งนี้ที่ดีกว่า
ใช่ภาษาแค่เพราะเสนาะหู
ใช้หัวใจเธอพินิจพิจารณ์ดู
ฉันพรั่งพรู ทั้งหมดนี้มีเลศใด

บทส่งใจ...
แค่หวังว่า วันหนึ่งคำว่าเพราะเราไกลกันจนเกินจะรอ จะเป็นแค่ประโยคขำๆ ที่ใครจะนำมาอ้างถึง
อยากให้มีรักแท้ ที่แม้ไกลแค่ไหน ก็รอกันจัง
ชิงชังความ "เหงา" ที่ทำลายความรัก
รังเกียจความ "กลัว" ที่ไม่กล้ารอคนที่รัก
อยากให้ทุกรักที่ไกลกัน มอบกำลังใจให้กัน ให้มะเร็งร้ายที่เรียกว่า เหงา ตายซะที
ตายเพราะ เรากล้า ที่จะรอกัน ตลอดไป และนิรันดร
ปล...ชาตินี้สายเสียแล้ว คงต้องหวังว่าจะโชคดีในชาติหน้า
พระพุธที่ ๐๗ กันยาย์ ๕๐ / แทนคุณแทนไท