วอนฟ้า

อาบน้ำตา ต่างน้ำฝน ที่รดหัว
อาบจนตัว สั่นไหว ใจสะท้าน
รักที่เคย ช่ำหวาน ปานน้ำตาล
ก็ถึงกาล เปลื่อนเป็นขม ตรอมตรมใจ
ตกมาเถิด น้ำตาฟ้า ข้าร้องขอ
อย่ารีรอ โปรดตั้งเค้า เป็นเมฆใหญ่
ตกลงมา ซับน้ำตา ให้จางไป
แม้เปียกปอน ปานใด ไม่โทษเลย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

จันทร์ไร้เงา 13 ธ.ค. 2550 14:52 น. - ID 110541

1126

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/110541 ที่มา: จันทร์ไร้เงา

comments powered by Disqus

พิมญดา

13 ธันวาคม 2550 15:56 น. - comment id 798240

ง่า..เศร้าจังอะคุณจันทร์ไร้เงา

ระวังเปงหวัดนะคะตากฝนอาบน้ำตา

ไม้หอม

13 ธันวาคม 2550 15:09 น. - comment id 799522

สวัสดีตอนบ่ายคะ  จันทร์ไร้เงา
     
              อาบน้ำตาต่างน้ำฝนที่รดหัว
อาบจนทั่วตัวสั่นวันหวั่นไหว
ฟ้าเจ้าเอยข้าวอนว่าเมตตาใจ
โปรดให้ฝนตกใส่ให้ร่วงริน
             ฟ้าเอ๋ยฟ้าโปรดเมตตาข้าด้วยเถิด
ช่วยบังเกิดฝนให้ทีจะดีไหม
ไม่อายฟ้าไม่อายฝนคนอายใจ
ไม่อยากให้ใครใครเห็นน้ำตา

ช่ออักษราลี

13 ธันวาคม 2550 18:29 น. - comment id 799625
```
เศร้าอีกแล้วนะคะ
```

ครูพิม

13 ธันวาคม 2550 19:46 น. - comment id 799656



วิงวอนฟ้าครานี้ข้ามีรัก
ช่วยนำชักใจเขาเข้าใจฉัน
โปรดอย่าร้ายกับใจนี้เลยชีวัน
ใจโดนหั่นหมดแล้วพี่แก้วเอย

โปรดเมตตาอย่าร้ายนะได้ไหม
ขอน้ำใจเมตตานะอกเอ๋ย
กลับมารักรักกันนั้นเช่นเคย
อย่าลาลเยลาลับโปรดกลับมา..

เศร้างจังเลยค่ะ..คุณจันทร์..
มานั่งเป็นเพื่อนนะคะ..
ทานมะพร้าวแก้วหวานๆๆเนาะ