หน้าส่วนตัว
อวลพฤกษา พรมผ่าน ม่านไอหมอก
เบิกกลีบดอก บานรับ ซับไอหนาว
ร่องรอยรัก เงาร้าง ยังค้างคราว
หยาดน้ำพราว ค้างใบ รินไล้รวง
ละอออ่อน ไออุ่น กรุ่นอุษา
เจ็บวาจา ถ้อยคำ ย้ำว่าห่วง
จันทร์ลาฟ้า เลยลับ ดับแดดวง
ระโรยรวง พฤกษาไพร ในราตรี
ระหกเหิน เหร่อน ฟ้อนใบไม้
ยะยักย้าย ร่ายหล่น บนวิถี
ระเร่ร่อน ลอยคว้าง กลางนที
รื่นวลี ไม่จาง อยู่กลางใจ
ระรินร้อน รอยแล้ง แห่งแสงสาด
ใจเจียนขาด ร้อนรุม ซ่อนสุมไว้
มิอาจเอื้อน เอ่ยอ้าง ทนร้างใจ
กลัวเอ่ยไป ใจช้ำ ซ้ำที่เดิม......
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 13 ธ.ค. 2550 18:12 น. - ID 110551 
1249
1
0
13 ธันวาคม 2550 18:20 น. - comment id 799617
อืมม แต่งกลอนได้ไพเราะมากมายค่ะ
13 ธันวาคม 2550 20:28 น. - comment id 799666
ไม่มีอะไรเหลือค้างอยู่ในกาลเวลาได้ กาลเวลาไม่เคยขังอะไรไว้ นอกจากใจเท่านั้น ที่ขังสิ่งต่าง ๆ ไว้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
