....บรรยายความตามวิสัยคนใจเปลี่ยว ๕

"เพชรสังคีต"

"ต้องตา"
....ครั้นออกมานอกระเบียงแก้ว
ดาราแพรวแวววับกับเวหา
คิดคะนึงถึงน้องต้องตา
พอเห็นหน้านงลักษณ์ประจักษ์ใจ
บุราณว่าอย่าเมินยามเหินห่าง
จะระคางร้างลาน่าสงสัย
แต่ใจพี่ห่างรักสักเท่าไร
มิได้เมินเหินใจไปสักที
หน้าน้องละอองนวลหวนเห็น
ดังดวงจันทร์วันเพ็ญประไพศรี
โอษฐ์เจ้าเอ๋ยจิ้มลิ้มชวนฉิมพลี
มิได้มีส่วนไหนระคายตา
กิริยายั่วยวนยิ่งชวนเพลิน
เจิดจำเริญท่วงทีดีหนักหนา
ยามชะม้อยช้อยชายนัยน์ตามา
เจียนเป็นบ้าเสียเพราะรักหนักดวงใจ
วอนสวรรค์วันสว่างกลางภิภพ
อย่าด่วนจบอย่างดวงจิตคิดสงสัย
ดูถึงจันทร์ดั้นถึงแจ่มแอร่มไกล
ขอข้าจ้อยคอยขวัญใจให้พบกัน
กระต่ายเตือนเดือนสว่างกลางเวหา
หมายจันทราจนกว่าจะอาสัญ
เหมือนพี่หมายดวงใจวิไลวรรณ
ถึงสิ้นฉันก็ไม่ร้างไม่ห่างเอย ฯ				
comments powered by Disqus
  • อรุณสุข

    28 มกราคม 2551 18:56 น. - comment id 816382

    ..เอาใจช่วยครับ..ให้คนที่ต้องตา..
    ต้องใจเราบ้าง...
    
    36.gif
  • ช่ออักษราลี

    28 มกราคม 2551 19:39 น. - comment id 816408

    นามปากกาไพเราะมากค่ะ เพชรสังคีต
    
    ๏ พักตร์นุชดุจรัมภาอุษาสวรรค์
    ขนงดั่งเกาทัณฑ์แรมจันทร์เสี้ยว
    พริบเนตรเฉกพลอยมาร้อยเรียว
    โอษฐ์กระจับรับเกลียวกับเรียวทนต์
    
    ๏ ลีลาเยื้องกายละม้ายหงส์
    โฉมยงแย้มสรวลดั่งมวลฝน
    บทมาลย์ปานกลีบจีบอุบล
    เยื้องยุคลยาตรายามคลาไคล
    
    ๏ พิศนลาฏมาสแม้นดั่งวงแข
    ศกแลระยับจับนิลถวิลให้
    พจน์เสนาะดุจเสกการะเวกไพร
    ในม่านใจหทัยพิศสฤทธิ์งาม
    
    ๏ โฉมประจักษ์ลักขณาสง่าศรี
    กัลยาณีตรีภพจบโลกสาม
    สถิตอยู่ดาวดึงส์คะนึงนาม
    ทิวาหวามวามจันทราสุขาวดี
    
    ๏ หอมเอยหอมกว่าผกาไหน
    ใสเอยใสกว่าหยาดอมฤตใดในสรวงนี้
    เรียงร้อยสร้อยรัตนะอัญมณี
    สวมศอเทวีมณีใจ
    
    ๏ สถิตแดนดาวใดในสรวงสวรรค์
    ฤาสถิตกลางไพรสัณฑ์หิมพานต์ไหน
    วอนนุชแม่สถิตสู่ฤาชุใจ
    ห้วงหทัยของกระต่ายที่หมายจันทร์ ๚ะ๛ 
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน