~~~~นางในใจ~~~~ไฟสุมทรวง~~~~

อัครโชค

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ร้อนระอุ..คุคลุ้ง..จนฟุ้งซ่าน
ถึงนงคราญ..ในฝันเพริศ..บรรเจิดโฉม
สำเนียงหวาน..ที่ผ่านโสต..โอษฐ์ประโลม
 
ยิ่งถั่งโถม..โน้มจิต..ให้คิดแคลง
                              ยิ่งร้อนรน..ทนไฟสุม..ที่รุมเร้า
                              ยิ่งถูกเผา..ราวเปลวแดด..ที่แผดแสง
                              ทุรน,ราย..พรายเพลิงโหม..ประโคมแรง
                              ดั่งคำสาป..ปลาบคำแช่ง..แฝงเอาไว้
ยอมมอดม้วย..ด้วยลงไป..ในนรก
ดีกว่าตก..หลุมไฟรัก..จักดีไหม
ร้อนกายา..หาเท่าตอน..ร้อนหัวใจ
ทำอย่างไร..ใจหนอใจ..จักไร้นาง
                              ใจนางหนอ..ไยหนอใจ..ใย..ไม่เหลือ
                              ไร้ทั้งเยื่อ..เมื่อคนดี..มีเมินหมาง
                              ไร้ถวิล..กลิ่นไอรัก..จักจืดจาง
                              ใจควรญนาง..ครางวอนเว้า..เฝ้าอาดูร
หวลให้คิด..ผิดแผก..ดูแปลกต่าง
เนื้อนวลนาง..ปรางเนียนใส..คู่ไอศูรย์
โอษฐ์อวบอิ่ม..เนตรพริ้มพราว..ราวไพฑูรย์
เพริศพิศพูน..เพิ่มเพลิงโชติ..ช่วงดวงใจ
                              ด้วยชาตินี้..คงมิเห็น..อยู่เป็นคู่
                              เพราะรู้อยู่..มิคู่ควร..นวลเนื้อใส
                              เพียงเศษเสี้ยว..เลี้ยวคำนึง..ถึงหัวใจ
                              ว่ามีใคร..ที่ใฝ่ฝัน..เท่านั้น..คงพอ
จะไม่ขอ..ต่อว่า..ถ้าไม่รัก
แต่สุดหัก..ห้ามใจ..ไฉนหนอ
แค่..คิด..แนบ..แอบหยอกเย้า..พะเน้าพะนอ
ก็ยิ่งท้อ..พ้อพร่ำ..ระกำทรวง                
                              ขอเพียงปราย..ชายตา..ลงมาบ้าง
                              คงเหมือนกับ..รับน้ำค้าง..จากแดนสรวง
                              เพียงเท่านี้..ชีวี..ก็เด็ดดวง
                              ไฟทั้งปวง..ที่ทรวงร้อน..คงผ่อนเทา
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~