เป็นแค่คนบนพื้นดินเพียงคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งไม่มีวันพบเธอได้
โลกของเธอกับฉันต่างเกินไป
แต่ทำไมฟ้ากว้างใหญ่พาพบเจอ
---
อาจเป็นเพราะดวงดาวบนฟากฟ้า
ที่ให้ความเมตตามาเสมอ
เพียงให้เราพบกันฉันและเธอ
ไม่พร่ำเพ้อโดดเดี่ยวและเดียวดาย
---
แต่เมื่อพบคบกับเธอในวันนี้
ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมาฟ้าพลันใส
นอนหลับฝันก็แสนอุ่นกรุ่นหัวใจ
หากจากไกลใจคงหยุดสุดที่เธอ
---
ลมคงพัดใจเธอมาจากฟากฟ้า
สายฝนรักปล่อยปลดมาจากฟ้าเผลอ
ความห่วงหาอ้อนวอนดินละเมอ
ให้ฉันนั้นเคียงคู่เธอตลอดไป
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:12 น. - comment id 819567
เศร้าจังน้อ

5 กุมภาพันธ์ 2551 15:55 น. - comment id 820007
โศกเศร้า แต่สมหวัง ขอเป็นกำลังใจ

5 กุมภาพันธ์ 2551 16:08 น. - comment id 820019
เศร้าโศก แต่สมหวัง ขอเป็นกำลังใจ

6 กุมภาพันธ์ 2551 13:52 น. - comment id 820475
ธรรมชาติเอื้ออาทรดีจัง น่าเกิดกับคู่รักอื่นๆมั่งเนอะ

6 กุมภาพันธ์ 2551 16:18 น. - comment id 820531
เพราะรักเพราะจัง เพราะรักจัง

6 กุมภาพันธ์ 2551 16:32 น. - comment id 820542
รักเพราะ ฟ้าดินเมตตา

7 กุมภาพันธ์ 2551 12:56 น. - comment id 820822
ชอบ....ชอบ เพราะดี
