สุดท้ายก็ลงเอย ขอโทษที่ปล่อยปะละเลยแบบนี้ ความเหงา+ความคิดถึงที่เคยดีๆ เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยๆไป ยังอยู่กับวันเวลาเก่าๆ ยังคงคิดถึงวันของเราวันนั้น ยืนเดินย่ำ *กับวันเวลาเบาๆ วันเวลาที่ความเหงามันเดินตาม สุดท้ายไม่เหลือใคร บ่นพร่ำกับใจที่เหนื่อยล้า มีเพียงคืนวันเก่าๆมาเป็นลวงตา สมแล้วกันคนไม่เห็นค่า...เธอ
เจ้าชาย 13 ก.ย. 2551 20:47 น. - ID 118750 
956
1
0
14 กันยายน 2551 12:34 น. - comment id 895708
ก่อนเคยมีคนนี้คนคนหนึ่ง มิเคยซึ้งคิดรักปักใจหมอง เฝ้าแต่เงยหน้าแหงนสิ่งที่ปอง แล้วก็ได้แต่มองเธอเดินไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
