....เพลงยาวเจ้าเพชรน้อย

"เพชรสังคีต"

"เพลงยาวเจ้าเพชรน้อย"
เพชรสังคีตแสนประดิดประดอยเขียน
ถึงดวงใจไหม้หม่นสู้ทนเพียร
ด้วยอ่อนเรียนเรื่องรักสุดหนักใจ
แม้ว่าไปใครเล่าเขาจะเชื่อ
เขานั่งอ่านพาลเบื่อบ่นหมั่นไส้
เห็นเจ้าชู้สู่หามาแต่ไร
มาครวญหาอาลัยใยตอนนี้
เจ้าประคุณแก้วเก็จของเพชรเอ๋ย
มิเคยเลยจะมาหงอไม่พอที่
จะมิก่นก็มิสมอารมณ์กวี
ดวงฤดีดิ้นป่วนจึงครวญมา
อันความรักหนักใจห้ามได้หรือ
ใครพาซื่อเขาก็บ่นว่าคนบ้า
แม้อ่านแล้วเงียบเงียบเหยียบไว้นา
เขาจะค่อนนินทาว่าบ้านารี
บรรยายความตามนัยน์ที่ได้เห็น
ดูดังเป็นนางอัปสรสุนทรศรี
ดังจันทราทรงกลดหมดราคี
ตะลึงชมไม่สมประดีอยู่แดยัน
พิศเนตรราวเนตรมฤคมาศ
งามประหลาดตรงพุ่มปทุมถัน
จำปาทัดมิเคลื่อนคลอนจรจรัล
งามรูปทรงขนงนั้นคันศรอินทร์
งามพร้อมพริ้มอิ่มโอฐจะเอื้อนเอ่ย
งามท่อนแขนกระไรเลยดังคันศิลป์
งามอินทรีย์บิดเบือนเหมือนอย่างบิน
งามพิษณุศิลปินอลงกรณ์
งามสุรเสียงสำเนียงเจ้าขานรับ
งามดังการเวกขับกับสิงขร
งามพิศวงสงสัยในแง่งอน
งามกระบวนอรชรเหมือนซ่อนกล
เจ้าเพชรน้อยค่อยเขียนเรียนเรื่องรัก
เจียนอกหักแล้วไม่เห็นจะเป็นผล
แม้นำรักสลักได้ในนฤมล
มไหศวรรย์ชั้นบนไม่สนเลย ฯ
10:11 1/10/2551