ใยต้องกลัวตัวจะมีที่ต้องรัก
ใยต้องผลักรักให้ไกลไม่เข้าหา
ใยต้องหนีนำรักห่างให้ร้างลา
ใยไม่นำรักมาเคียงคู่ใจ
เมื่อคืนใดไร้แสงส่องมองไม่เห็น
รักจะเป็นดาวบนฟ้านภาไสว
เมื่อถึงคืนอันมืดหม่นจนทุกข์ใจ
รักจะส่องแสงให้ในใจเธอ
รักเป็นสิ่งหยอกเย้าเมื่อเศร้าจิต
รักเป็นมิตรติดตามอยู่คู่เสมอ
รักคือยิ้มพริ้มเพราเคล้าละเมอ
จนฉันเพ้อหารักผู้ภักดี
เกิดสงสัยใคร่อยากถามคนงามนัก
ใยเจ้าไซร้ไม่มีรักให้สุขี
หรือยังไม่มีชายใดที่ภักดี
ที่จะมอบรักนี้ให้ชื่นใจ
--------------------------------------------------
อันตัวพี่นี้มิกล้าจะแต่งต่อ
ขอจบไว้แค่นี้พอกลัวหวั่นไหว
แค่อยากให้รู้ว่ารักเป็นเช่นไร
ลองเปิดใจให้ใครที่หมายปอง
กลอนนี้ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือสมาคมใด เป็นสิ่งที่แต่งขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนตัวของผมเอง ฮ่าๆๆๆๆ XD
15 ตุลาคม 2551 09:58 น. - comment id 904628
มาต่อความ ถามไถ่ จากใจรัก แน่ตระหนัก รักนี้ ไม่มีสอง มีแต่หนึ่ง หนึ่งเรื่อยไป ใครอยากลอง รอเปิดจอง คิวใจ ...และ...รอไม่นาน

15 ตุลาคม 2551 10:56 น. - comment id 904642
ณ นาทีนี่นี้ที่ไร้รัก เพียงอยากพัก...ให้ใจ..คลายหม่นหมอง เพราะมีใคร..คนหนึ่งเคยจับจอง แล้วทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา ณ นาทีนี่นี้ที่ไร้รัก เนิ่นนานนักที่ไร้ใครห่วงหา ต้องจมอยู่กับตัวเองและเวลา เพื่อเพิ่มค่า..กำลังใจในตัวตน ณ นาทีนี่นี้ที่ไร้รัก คอยฟูมฟักให้ไจได้ฝึกฝน ให้ตรึกตรอง..อย่าหลงเชื่อ..น้ำคำคน จะอับจน..หากหลง..ไม่คิดครวญ ณ นาทีนี่นี้ที่ไร้รัก เพียงแค่อยากฝึกใจให้คิดหวน ที่ผ่านมาอยากให้จิตคิดทบทวน ทุกสิ่งล้วนควรระวังให้จงดี ณ นาทีนี่นี้ที่ไร้รัก ได้รู้จักรักลวงแล้วหลบหนี จากนี้ไปก็คงจบสิ้นกันที ขออย่ามีเกิดขึ้นได้อีกสักครา ณ นาทีนี่นี้ที่ไร้รัก ขอใจภักดิ์รักตัวไม่ห่วงหา สิ่งต่างต่างนั้นให้กาลเวลา ช่วยพัดพาไม่ว่าสุขหรือทุกข์ใจ

15 ตุลาคม 2551 20:47 น. - comment id 904789
ปล่อยทุกอย่างไปตามหัวใจ และให้เวลาเปนเครื่องพิสูจน์
