หน้าส่วนตัว
ไดอารี่เล่มเก่า --
กับเรื่องราวเหงาๆข้างในนั้น
ฉันยังจำได้ดีเสมอถึงคืน- วัน
นับตั้งแต่วันนั้นที่เราเจอ
แต่มันก็ผ่านมานานแล้ว
และไม่มีวี่แววของความอ่อนไหว
เราจากกันแล้วและจะไม่กลับไป
และไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่อาจคืน
ฉันเพียงแค่อยากหยิบมาอ่าน
เพื่อรำลึกถึงวันวานที่ร้าวราน อ่อนไหว
ไม่ได้อยากตอกย้ำความเจ็บปวดในใจ
เพียงแค่อยากให้หัวใจ ได้ลืมเธอ
***---****---***
ป.ล. ความเจ็บทำให้เราลืมได้ง่ายขึ้น จริงไหม
Tawan 14 มี.ค. 2545 10:33 น. - ID 12029 
639
8
0
14 มีนาคม 2545 11:10 น. - comment id 40457
คิดว่าไม่จิงนะ ความเจ็บไม่ได้ทำให้เราลืมง่ายขึ้นนะ เราว่ามันฝังใจให้จดจำมากกว่า ถ้าไม่มีอะไรมาสะกิดก็คงไม่เท่าไร แต่ถ้ามีเหตุการณ์มาเตือนก็คงคิดขึ้นมานะ เราว่างั้น
14 มีนาคม 2545 12:39 น. - comment id 40472
ความเจ็บที่บทเรียน ก็จำไว้ พยายามอย่าให้มันเกิดขึ้นอีก ( ถ้าไม่ลืมนะ )
14 มีนาคม 2545 12:50 น. - comment id 40477
ความเจ็บอาจทำให้เราลืมได้เพราะไม่อยากกลับไปเจ็บอีก..เราคิดว่าอย่างนั้น แต่จริงๆแล้ว ไม่มีใครอยากเจ็บหรือจำความเจ็บนั้น...แต่ถ้าเป็นบทเรียนก็จำไว้อย่างที่ MODEL 1988 บอกแหล่ะ...ขอบคุณนะที่ยังติดตาม :)
14 มีนาคม 2545 13:04 น. - comment id 40484
รู้นะที่ไม่กลับไปเขียนเพราะอะไร เหอ เหอ เหอ...
14 มีนาคม 2545 16:12 น. - comment id 40531
กลับทุกแง่มุมของความรู้สึก ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร ในช่วงเวลาไหน อยากให้เก็บไว้ในความทรงจำ จะได้ไม่ทำผิดอีก -อีกคนที่ชอบบันทึกเองราว-
14 มีนาคม 2545 17:34 น. - comment id 40545
ขอบคุณค่ะทุกคน (อาร์มน้อย--อย่ามายุ่งย่ะ)
15 มีนาคม 2545 00:27 น. - comment id 40617
เขียนไดอารี่เหมือนกัน เลยเข้าใจความรู้สึกนี้
15 มีนาคม 2545 00:34 น. - comment id 40626
เชื่อจ้ะ ว่าบางครั้งความเจ็บช้ำ ก็มีส่วนช่วยให้เราทำใจได้ง่ายขึ้นจริง ๆ
15 มีนาคม 2545 15:03 น. - comment id 40741
นั่นสินะ ขอบคุณนะคะ
15 มีนาคม 2545 15:55 น. - comment id 40745
เมย์ว่าไม่จริงเสมอไปหรอก แต่ไงเจ็บแล้วคงต้องจำอ่ะแหล่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
